Οταν τα κόμματα εξουσίας νομοθετούν με γνώμονα το συμφέρον του ισχυρότερου· όταν υπονομεύουν το εργασιακό καθεστώς εις βάρος των εργαζομένων· όταν ψεύδονται κατά σύστημα εξαπατώντας τους ψηφοφόρους, τους οποίους διατηρούν ποικιλοτρόπως πιασμένους στο δόκανο της εξάρτησης· όταν εκμαυλίζουν συνειδήσεις για να συντηρούν πελατειακούς στρατούς, ποντάροντας σε υπαρκτές ανάγκες των εξαρτημένων, αλλά και σε χαλασμένες πυξίδες ηθικής· όταν πρωτοστατούν στο όργιο της διαφθοράς και της μίζας, σε ανοιχτή συνεργασία με τη διαπλοκή και με χρυσοφόρες εταιρείες, οι οποίες τα χρηματοδοτούν· όταν εγκαλούν τους εργαζόμενους για... ισοϋψή συμμετοχή στην προκλητική ευωχία δεκαετιών· όταν οδηγούν την πατρίδα στον εξανδραποδισμό, την ταπείνωση, την κατάθλιψη και την αφαίρεση της εθνικής κυριαρχίας, τα κόμματα εξουσίας... ασκούν πολιτική πασχίζοντας για το καλό της πατρίδος! Οταν όμως ο κόσμος αγανακτεί και βγαίνει στον δρόμο με το μυαλό του λαμπαδιασμένο από την αγανάκτηση, και παίρνει ο διάολος όποιον βρει μπροστά του -ναι, με παρεκβάσεις και προπηλακισμούς, με απεχθή λιντσαρίσματα και αβαθή συνθήματα, με εξατομικευμένες καταγγελίες και εύφλεκτο πρωτογονισμό- τότε η κοινωνία... παρεκτρέπεται.
Τότε, αποθεώνει τη βία. Τότε, η συμπεριφορά της εγκυμονεί κινδύνους για τη Δημοκρατία. Τότε... Ενώ θα έπρεπε σαν πασχαλιάτικο σφαχτάρι να διαμαρτύρεται κοσμίως με βελάσματα μπροστά στο μαχαίρι του θύτη. Α! Και να εκφράζεται δημοκρατικά με την ψήφο της στις εκλογές. Τώρα, το πώς διαμορφώνονται οι συνθήκες από την παντοδύναμη προπαγάνδα, πώς εκμεταλλεύεται η κεντρική εξουσία την ούτως ή άλλως ανισότιμη σχέση της με τη «μάζα» και με ποια τεχνάσματα υποκλέπτεται τελικώς η συγκατάθεση της κοινωνίας, είναι μια λεπτομέρεια ανάξια συζητήσεως. Εξάλλου, υπάρχει πάντοτε η δυνατότης του διαλόγου. Ουδέποτε αρνήθηκε η πολιτική και μηντιακή εξουσία τον διάλογο. Ιδία όταν πρόκειται να συζητηθούν τετελεσμένα οι καλύτερες συνθήκες σφαγής *** Αλλά εκείνος ο μεγαλειώδης Ιούλιος του 2004, με το Euro στο πέτο, δεν θα ξεχαστεί...
Πηγή: Γιάννης Τριάντης - "Ελευθεροτυπία"
+ σχόλια + 1 σχόλια
Όλες οι αντιδράσεις των λαϊκών στρωμάτων είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής και της στήριξης ενός στυγνού αυταρχικού καθεστώτος, από τους σωματοφύλακες των βολευτών (αστυνομία). Η ρίψη χημικών αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Ο λάος μας οφείλει να αντιδράσει στη βία της εξουσίας. Μάλιστα οι μέχρι τώρα αντιδράσεις είναι αρκετά ψύχραιμες, σε σχέση με αυτό που έχουμε υποστεί. Είναι επίσης πολύ αποτελεσματικές, αφού στοχεύουν όχι τόσο στην πρόκληση υλικής φθοράς, αλλά στο image της κυβέρνησης, στον εξευτελισμό των δοσίλογων, και στην υπενθύμιση της προδοσίας. Αυτό φυσικά ενοχλεί πολύ τους ντόπιους και ξένους φασίστες. Οι αντιδράσεις του κόσμου όσο υπάρχει παραπληροφόρηση, και βία από το σύστημα τόσο θα εντείνονται όπως φάνηκε με την ιστορία της Κερατέας. Πιστεύω ότι οι σκλάβοι αρχίζουν να ξυπνάνε και να αποκτούν επιτέλους ταξική συνείδηση (Λαϊκές Τάξεις από τη μια, Πλουτοκρατία βολευτών - ΣΕΒ - μεγαλοδημοσιοκάφρων από την άλλη). Και είμαστε ακόμα στην αρχή...
Δημοσίευση σχολίου