Στις 28 Οκτωβρίου μετατρέπουμε τις παρελάσεις σε λαϊκές διαδηλώσεις!

Από giorgis , Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011 | 8:29 μ.μ.

Τον τίτλο της ανάρτησής μας και την φωτογραφική σύνθεση πήραμε από την ιστοσελίδα που έχει το Συντονιστικό Ωρομίσθιων – Αναπληρωτών. Συμφωνούμε απόλυτα ότι με αφορμή αυτή την επέτειο είναι μια ευκαιρία να εκδηλωθεί –που ήδη εκδηλώνεται με τια αποδοκιμασίες σήμερα Μπεγλίτη και Μαγκριώτη- θέλοντας όμως να προσθέσουμε και κάτι άλλο.

Εδώ και δεκαετίες η αστική τάξη έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια, πρώτα με τον άκρατο εθνικοφασισμό και μετά με την πολιτική της εθνικής συμφιλίωσης, να σβήσει από τη μνήμη των εργαζόμενων, να ξαναγράψει την ιστορία εντελώς από την αρχή, για την 28η Οκτώμβρη 1940 και να αποκρύψει το πραγματικό της νόημα.

Της αστικής τάξης ήταν το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά, που ερωτοτροπούσε με τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ, η αστική τάξη ήταν αυτή που απουσίαζε επιδεικτικά από την αντίσταση, η αστική τάξη ήταν αυτή που με τους Αγγλους ιμπεριαλιστές έπνιξε την αντίσταση και κέρδισε τον εμφύλιο, έκανε τη χώρα κρανίου τόπο, φτάνοντας την εγκληματική της πολιτική μέχρι τη χούντα των συνταγματαρχών.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό ήταν που συνεργάστηκε με τις δυνάμεις του Αξονα που υποδούλωσαν την Ελλάδα, είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν οργανώσεις για να πολεμήσουν μετά το ΕΑΜ και ΕΛΑΣ που αντιστάθηκαν στον κατακτητή.

Οσο για το «Όχι» που φέρετε να είπε ο δικτάτορας Μεταξάς έχουμε κάνει αναλυτική ανάρτηση εδώ

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 1 σχόλια

Ανώνυμος

27 Οκτωβρίου 2011 στις 7:28 μ.μ.

Ο ιστορικός παραλληλισμός της αφίσσας είναι εύστοχος. Το καθεστώς G.A.P είναι καθεστώς πολιτικού δοσιλογισμού. Ακόμα και για τους πιο δυσπιστους τα όσα αποφασίστηκαν στη χθεσινή σύνοδο της λυκοσυμμαχίας και οι δηλώσεις του G.A.P που τα συνόδευσαν δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Ο G.A.P είναι ο Τσολάκογλου του διεθνοποιημένου ελληνικού κεφαλαίου, είναι και ο άνθρωπος μας στην Αθήνα , όπως τον αποκάλεσε ο Ackerman. Λέτε η δήλωση αυτή να έγινε τυχαία;
Οι δηλώσεις του για τη μόνιμη επιτήρηση της Τρόικα δείχουν απείθμενο θράσος και προσπαθεια να νομιμοποιήσει το καθεστως της κατοχής που ο ζυγός του έσφιξε ακόμα περισσότερο από τη χθεσινή Σύνοδο. Περνάμε στην μόνιμη επιτήρηση , όπως ταιριάζει στη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο της Μέρκελ. Πάντως σ' αυτό η απάντηση δεν είναι κάποιος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας αλλά ένα συνολικός αγώνας με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και προσανατολισμό που θα έχειστο κέντρο του το ζήτημα της εξουσίας και της ταξικής κυριαρχίας. Μ΄άλλα λόγια η κοινωνική επανάσταση είναι όχι απλώς εφικτή αλλά αναγκαία από άποψη αντικειμενικών συνθηκών. Το προβλημα είναι η συνείδηση του κόσμου. Η προσωπική τύχη του G.A.P πρέπει να είναι ίδια μ' αυτή των Κουϊσλιγκ.