Δουλοπρέπεια: Παραδίδει τα κλειδιά η ελληνική πολιτική ελίτ

Ένα άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου, δημοσιογράφου στον "Κόσμο του Επενδυτή", που παρότι είναι υπέρμαχος του καπιταλισμού και δεν το κρύβει, διατηρεί μια σχετική "αξιοπρέπεια".

Και αυτό, ειδικά σε συνθήκες όπως οι σημερινές εννοείται πως αρκεί για να καταδικάσει τις ακολουθούμενες πολιτικές. Στο συγκεκριμένο άρθρο του, μιλά για την υποτέλεια και τη δουλοπρέπεια της ντόπιας άρχουσας τάξης, έναν παράγοντα που σίγουρα έπαιξε -και εξακολουθεί να παίζει- πολύ μεγάλο ρόλο στις εξελίξεις.

Αυτοί που μας κυβερνάνε θα βολευτούν σε κάποιο μικρό ή μεγάλο αξίωμα, έστω και με μερικές απώλειες, και όλοι οι υπόλοιποι ας ψοφήσουν (δεν είναι τυχαίο που οι "πατριώτες" του ΛΑΟΣ βγαίνουν δημοσίως στην ευρωβουλή και λένε στους ευρωβουλευτές των άλλων χωρών "ότι αν είναι να σωθεί η Ευρώπη, ας καεί η Ελλάδα").

Αυτό σημαίνει πως αν θέλουμε στ' αλήθεια να έχουμε κάποιο μέλλον, αυτό το μέλλον υποχρεωτικά περνάει μέσα από την ανατροπή αυτών των ανθρώπων, και των πολιτικών που εφαρμόζουν, με στάση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ και κρατικοποίηση τραπεζών και άλλων κεντρικών επιχειρήσεων.

Ακολουθεί το άρθρο του Κωνσταντακόπουλου:

Παραδίδει τα κλειδιά η ελληνική πολιτική ελίτ

Επιχειρηματολογώντας υπέρ της τήρησης των διεθνών υποχρεώσεων, που η κυβέρνησή του συνδιαμόρφωσε, ένας Υφυπουργός ισχυρίστηκε στην τηλεόραση ότι, χωρίς έκτη δόση, σύντομα δεν θα έχουμε να φάμε! Δεν γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια, γιατί είδαμε τα λεφτά να υπάρχουν και μετά να τελειώνουν και να ξανατελειώνουν από τον Σεπτέμβριο. Ακούσαμε από τον κ. Σπυρόπουλο ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με μισθούς και συντάξεις και από τον κ. Κουτρουμάνη να υποστηρίζει το αντίθετο. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για το αν θα πεινάσουμε περισσότερο με ή χωρίς τις δόσεις.

Ας υποθέσουμε όμως ότι, όντως, κινδυνεύουμε να πεινάσουμε. Επί μνημονίου μας απειλούν διαρκώς με καταστροφές που τελικά προκαλούνται, ίσως για να γίνουν πειστικές. Ποιος φταίει που φτάσαμε, αν φτάσαμε, σε τέτοιο σημείο; Κυρίως, τι κάνει μια κυβέρνηση που η χώρα της αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα; Υποθέτουμε, με το λίγο μυαλό που μας απέμεινε, ότι, αντί να τρομοκρατεί τον πληθυσμό, κάνει έκτακτες εισαγωγές σιτηρών και άλλων τροφίμων, φαρμάκων, πετρελαίου, ειδών στρατιωτικής επάρκειας για έξη μήνες. ‘Oτι εκπονεί σχέδια αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, αρχίζει απαραίτητη στροφή της οικονομίας προς τη γεωργία και την αυτάρκεια, ενθαρρύνει τη δημιουργία παραγωγικών και καταναλωτικών συνεταιρισμών, αντί να συγκεντρώνεται στο … άνοιγμα των φαρμακείων τις Τετάρτες ή τη διάλυση του κράτους, όπως απαιτεί η τρόικα. Δηλαδή, αν, ο μη γένοιτο, γινόταν πόλεμος θα πείναγε η χώρα σε μια εβδομάδα; Τι είναι αυτά; Μπορείς να διαπραγματευθείς ανακοινώνοντας ότι κατέρρευσες;

ΝΔ άνευ σχεδίου

Η ΝΔ υποστηρίζει ότι επιδιώκει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Για ποιο λόγο τότε παραμένει ανύπαρκτη στην Ευρώπη, δεν κινητοποιεί επιχειρήματα, δεν χρησιμοποιεί στον διεθνή δημόσιο λόγο της και τις κατ¨ιδίαν επαφές τον ορυμαγδό επικρίσεων του Μνημονίου από περίπου όλους τους σοβαρούς οικονομολόγους του κόσμου; Ακόμα και η Μέρκελ βγήκε τις προάλλες, θρασύτατα, να πει ότι έκαναν λάθος στην Ελλάδα και μετά να ανακοινώσει ότι θα το συνεχίσει! Γιατί δεν εμφανίζει η ΝΔ κάποιο σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Γιατί δεν επιχειρεί να φτιάξει συμμαχίες; Μέχρι προχθές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υποστήριζαν ότι δεν χρειάζεται καμία αναδιάρθρωση του χρέους, τώρα σχημάτισαν κυβέρνηση για να την εφαρμόσουν, με τους όρους Μέρκελ-Νταλάρα. Αποδεχόμενη κάθε παραλογισμό της τρόικας και πρωτοφανείς στην ευρωπαϊκή ιστορία, μετά το 1945 και απειλητικές για τη δημοκρατία παρεμβάσεις, στο εσωτερικό ευρωπαϊκής χώρας, η ελληνική πολιτική “ελίτ” επιδεινώνει και τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά προβλήματα.

Προ δύο εβδομάδων, με αφορμή δημοσίευμα των New York Times, δημοσιεύσαμε άρθρο στον “Κ.τ.Ε.” για τον κίνδυνο να καταστεί το χρέος απολύτως μη βιώσιμο και η χώρα να βρεθεί χωρίς κανένα διαπραγματευτικό όπλο και την περιουσία της, εσαεί υποτελής φόρου που θα αδυνατεί να καταβάλλει. Υπογραμμίσαμε ότι η Ελλάδα διαθέτει σήμερα, προ συμφωνίας αναδιάρθρωσης και ψήφισης της δανειακής σύμβασης, μείζον διαπραγματευτικό όπλο, το ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους της μπορεί να μετατραπεί σε δραχμές και να πληθωριστεί στη συνέχεια. Το όπλο υπάρχει, ως απειλή, και αν η Ελλάδα παραμείνει στην ευρωζώνη.

Στη συνέχεια του δημοσιεύματος συνεχίσαμε το ρεπορτάζ, απευθυνόμενοι και στα κομματικά επιτελεία, “μνημονιακών” και “αντιμνημονιακών”, διερευνώντας περαιτέρω τα του χρέους. Επιβεβαιώσαμε αυτά που ήδη γνωρίζαμε. Αντλήσαμε όμως και άλλες πληροφορίες, εξίσου σημαντικές και τρομακτικές με το ίδιο το χρέος. Πρώτον, ουδείς ασχολείται σοβαρά στη χώρα, πλην Παπαδήμου και Χριστοδούλου. Αμφότεροι “περιγράφονται” από τον ευρωπαϊκό τύπο (π.χ. Monde, Independent, Nouvel Observateur) ως τμήμα της ευρωπαϊκής “κυβέρνησης Sachs”, υπεύθυνοι για την ανάμειξη της αμερικανικής τράπεζας στην Ελλάδα που γιγάντωσε, για να “κρύψει”, το χρέος. Δεν γνωρίζουμε τις σχέσεις τους με τη Διεθνή των Τραπεζών. Ευχόμαστε να μην είναι βλαπτικές για τη χώρα. (σ.σ. εννοείται ότι ο Κωνσταντακόπουλος τώρα απλά κάνει τον ανήξερο σε αυτό το θέμα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι γνωστό ότι ανήκουν σε αυτό τον κύκλο, και άλλωστε αυτό φαίνεται και από τα επίσημα βιογραφικά τους. Και αν ο πραξικοπηματικός πρωθυπουργός μας είναι "φρέσκος" και τα ξέρουμε, εμείς θυμίζουμε και για την περίπτωση του Πέτρου Χριστοδούλου ότι είναι πρώην στέλεχος της Goldman Sachs - δείτε και σχετικό άρθρο μας με στοιχεία εδώ. Ήμαρτον πια με τους "ανήξερους" δημοσιογράφους)

Εντούτοις, δεν θάπρεπε σε επίπεδο κομματικών ηγεσιών, επιστημονικών και ερευνητικών θεσμών να έχει γίνει ήδη πολύ δουλειά για ένα πρόβλημα που απειλεί την εθνική υπόσταση; Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα ή έγιναν ελάχιστα. Αρκεί μια περιδιάβαση στο διαδίκτυο, για να ανακαλύψει κανείς πάμπολλες μελέτες σε Ευρώπη και ΗΠΑ για την Ελλάδα, εξέταση σεναρίων κλπ. Μόνο το ίδιο το πειραματόζωο δεν εξετάζει τι μπορεί να του συμβεί! ‘Οσοι αρμόδιοι δεν βρίσκονται σε κατάσταση άγνοιας ή αγραμματωσύνης (όλοι θυμόμαστε την “Κυρία Κρούγκμαν” ενός Υφυπουργού Οικονομικών!), δεν θέλουν να ξέρουν, ή δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη γνώση τους. ‘Ενας από τους σοβαρότερους Υπουργούς μας είπε: “’Εχετε δίκηο με το αγγλικό δίκαιο, αλλά οι τραπεζίτες δεν θέλουν να ακούσουν”. Σωστό. Δουλειά τους είναι να μην ακούνε, εκτός αν υποχρεωθούν να ακούσουν. Ο Νταλάρα άκουσε τη Μέρκελ μόνο όταν τούπε: “Αυτά ή τίποτα”. Πρόκειται για την αλφαβήτα οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης, οι περισσότεροι πολιτικοί μας θα πάθαιναν όμως έμφραγμα ακόμα και φανταζόμενοι τέτοιο ρόλο. Προσέρχονται στις “διαπραγματεύσεις” αποφασισμένοι να μη φύγουν χωρίς υπογραφή, χωρίς να διαθέτουν πάντα απαραίτητο plan B και καταλήγουν να υπογράψουν περισσότερα από όσα η άλλη πλευρά ονειρευόταν.

Δειλία τέχνας κατεργάζεται

Υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ μας είπε “έχετε δίκηο για τη δανειακή σύμβαση, θα είναι καταστροφή αν ψηφιστεί με αυξημένη πλειοψηφία”, και στη συνέχεια εξήγησε ότι θα εισηγηθεί στο Κόμμα του να τη ψηφίσει, αλλά κάνοντας δήλωση ότι δεν χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία, λες και μετράνε οι δηλώσεις και όχι οι ψήφοι για να ψηφιστεί μια σύμβαση. Δειλία τέχνας κατεργάζεται. Ο αστικός πολιτικός κόσμος έχει αποδεχθεί ψυχολογικά ότι μπορεί να χάσει το κράτος και έχει παραιτηθεί προκαταβολικά της προσπάθειας να το διατηρήσει. Επισημαίνοντας σε κορυφαίο ‘Eλληνα πολιτικό τον κίνδυνο η Ελλάδα να καταλήξει όχι απλώς προτεκτοράτο, αλλά μη βιώσιμο προτεκτοράτο, τον ακούσαμε να μας λέει ότι τα γένη επιβιώνουν και δίχως κράτος.

Είναι γεγονός ότι επιβιώσαμε αιώνες χωρίς κράτος, όχι όμως σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Και κυρίως γιατί, αν χάσαμε το κράτος, δεν χάσαμε την ψυχή. Ο Παλαιολόγος δεν φίλησε τα πόδια του Πορθητή, απάντησε στο τελεσίγραφο διαμηνύοντας: "Την δε πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστιν ούτε άλλου των κατοικούντων”. ‘Eνας άλλος, αποτρόπαιος κατά άλλα δικτάτωρ, ο μόνος που θα μπορούσε να πει Ναι, απέρριψε χωρίς σκέψη το τελεσίγραφο του παντοδύναμου ‘Aξονα.

Δυστυχώς, αντίστοιχες καταστάσεις, απροθυμία να επωμιστούν την ευθύνη του μείζονος εθνικού προβλήματος και μεγάλη έλλειψη προετοιμασίας συναντά κανείς και στην πλειοψηφία των “αντιμνημονιακών”. Ακόμη και διαπρεπείς νομικοί και συνταγματολόγοι που προέβησαν σε συντριπτική κριτική της δανειακής σύμβασης, τρόμαξαν τόσο πολύ από τις συνέπειες όσων οι ίδιοι επεσήμαναν, που κατέληξαν να πιστέψουν ότι δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν! Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση, εκτός από την υποθήκευση όλης της τωρινής και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού κράτους και την υποχρέωση εκποίησής της προς όφελος των πιστωτών, περιλαμβανομένων των κρατικών τραπεζών και ενδεχόμενων ενεργειακών πόρων που θα ανακαλυφθούν, συνεπάγεται μεταξύ άλλων παραίτηση από την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας, απαγορεύει αναδιάρθρωση του υπόλοιπου χρέους και δανεισμό από τρίτους, εμποδίζει τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, στέλνοντας τις ενστάσεις εγκυρότητας σε ξένα δικαστήρια.

Οι συντάκτες παρομοίων κειμένων δεν τα συντάσσουν γιατί δεν τους χρειάζονται και δεν σκέφτονται να τα χρησιμοποιήσουν. Κυβερνητικοί παράγοντες στην Αβάνα μας έλεγαν ότι, επισκεπτόμενος την Κούβα το καλοκαίρι, ο Λουξεμβούργιος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σόκαρε τους συνομιλητές του λέγοντας: “Δεν είναι αλήθεια ότι θα πάρουμε την Ακρόπολη, αλλά δεν είμαστε και πολύ μακριά”.

Η απουσία ηθικής, ψυχολογικής, διανοητικής προετοιμασίας του πολιτικού προσωπικού, στην επιεικέστερη εκδοχή, μετατρέπουν ένα δύσκολο πρόβλημα σε καταστροφικό, μια σοβαρή γρίππη σε πνευμονία, με σοβαρή πιθανότητα κατάληξης του ασθενούς. ’Ολα γίνονται με την επίκληση της ανάγκης να βρεθεί ένας συμβιβασμός με τους εταίρους, που κάθε λογικός άνθρωπος θα προτιμούσε, υπό την απαράβατη προϋπόθεση ότι θα αφήσει την Ελλάδα βιώσιμο κράτος, ικανό να θρέφει τον πληθυσμό του και να υπερασπίζεται τα σύνορά του, οι διαρκείς όμως υποχωρήσεις τον καθιστούν δυσχερέστερο. Η διαρκής υποχώρηση καθιστά πιθανότερη “μετωπική σύγκρουση” του ελληνικού λαού, υπό τους χειρότερους όμως όρους γι’ αυτόν και αφού προηγουμένως εξασφαλισθούν όσο γίνεται τα συμφέροντα των Δανειστών. Δεν συμβάλλει στην παραμονή στο ευρώ, την επιβίωσή του ή την ευρωπαϊκή ιδέα, συμβάλλει στην καταστροφή της Ευρώπης.