Η απάντηση των απεργών είναι ξεκάθαρη: Δεν επιστρέφουν στην δουλειά αν δεν επαναπροσληφθούν οι 50 απολυμένοι συνάδελφοί τους και δεν κάνουν καμιά συζήτηση για αλλαγή των εργασιακών τους σχέσεων.
Ετσι συνεχίζουν για 37 ολόκληρες μέρες την απεργία τους εμψυχωμένοι από το πρωτόγνωρο κλίμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης που έχει αναπτυχθεί στον αγώνα τους.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ!
Με 16 νέες απολύσεις απάντησε η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας στο συνεχιζόμενο σπουδαίο απεργιακό αγώνα που δίνουν οι 400 εργαζόμενοι στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου.
Εφαρμόζοντας τον αντεργατικό νόμο 3863/2010 που ψηφίστηκε πέρσι το καλοκαίρι κατ’ εντολή του ΔΝΤ και της ΕΕ, και αύξησε το ποσοστό των απολύσεων στο 5% το μήνα για επιχειρήσεις με πάνω από 150 εργαζόμενους, η εργοδοσία έφτασε στις 50 συνολικά απολύσεις.
Με αυτόν τον τρόπο ο Μάνεσης και τα κυβερνητικά του στηρίγματα πιστεύουν ότι θα σπάσουν αυτόν τον απεργιακό αγώνα που συμπλήρωσε ένα μήνα και αποτελεί ήδη παράδειγμα και αναφορά για όλη την εργατική τάξη της χώρας. Έναν αγώνα που έχει προκαλέσει ένα σημαντικό, πλατύ κίνημα ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα και πέρα από αυτή. Έναν αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να επιβάλουν το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Έναν αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, την ανεργία και την ανασφάλεια. Έναν αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά, με αξιοπρεπείς όρους και μεροκάματα.
Γνωρίζουν πολύ καλά το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του τη σημασία αυτού του αγώνα. Και τρέμουν στη σκέψη ότι μπορεί να νικήσει. Γιατί είναι ένας αγώνας που έρχεται από το μέλλον. Ένας αγώνας που φανερώνει την οργή της εργατικής τάξης που σιγοβράζει. Την οργή που ολοένα και συχνότερα, ολοένα και πιο μαζικά, ολοένα και πιο αποφασιστικά εκφράζεται στους δρόμους του αγώνα. Οργή ενάντια σ’ ένα σύστημα που το μόνο που μπορεί να προσφέρει στις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες είναι φτώχεια και όλεθρος. Ένα σύστημα που, βουλιάζοντας μέσα στην κρίση του, γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο. Ένα σύστημα που απαιτεί αιματηρές θυσίες από την εργατική τάξη προκειμένου να διασώσει την κερδοφορία του το μεγάλο κεφάλαιο.
Γνωρίζουν ότι η νίκη αυτού του αγώνα θα δώσει κουράγιο, δύναμη κι ελπίδα σε όλη την εργατική τάξη. Και αυτοί, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, τη θέλουν διαλυμένη, υποταγμένη, με σκυμμένο το κεφάλι. Γι’ αυτό και θέλουν να διαλύσουν όλα αυτά που την κρατούν συγκροτημένη και δυνατή: τις συλλογικές συμβάσεις, τα σωματεία, τα συνδικάτα. Γι’ αυτό και θέλουν να πάρουν πίσω όλα όσα έχει κατακτήσει με τους αγώνες της εδώ κι έναν αιώνα. Ήδη, αυτό που απαιτούν στη Χαλυβουργία θέλουν να το εφαρμόσουν και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά!
Είναι στο χέρι μας να τους εμποδίσουμε! Να δυναμώσουμε την ταξική αλληλεγγύη μας στον αγώνα της Χαλυβουργίας. Να γίνει η υπόθεση αυτή, υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος. Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. Βάζοντας στον αγώνα όλα τα σωματεία του κλάδου του μετάλλου, αλλά και όλα τα σωματεία της περιοχής. Με απεργιακές αποφάσεις του Συνδικάτου, της Ομοσπονδίας και των Εργατικών Κέντρων.
Μόνο έτσι θα σπάσει η «αδιάλλακτη» στάση της εργοδοσίας. Μόνο έτσι θα σπάσει η ηττοπάθεια και η μοιρολατρεία. Μόνο έτσι θα ηττηθεί το κεφάλαιο και οι δυνάμεις που το στηρίζουν.
Εφαρμόζοντας τον αντεργατικό νόμο 3863/2010 που ψηφίστηκε πέρσι το καλοκαίρι κατ’ εντολή του ΔΝΤ και της ΕΕ, και αύξησε το ποσοστό των απολύσεων στο 5% το μήνα για επιχειρήσεις με πάνω από 150 εργαζόμενους, η εργοδοσία έφτασε στις 50 συνολικά απολύσεις.
Με αυτόν τον τρόπο ο Μάνεσης και τα κυβερνητικά του στηρίγματα πιστεύουν ότι θα σπάσουν αυτόν τον απεργιακό αγώνα που συμπλήρωσε ένα μήνα και αποτελεί ήδη παράδειγμα και αναφορά για όλη την εργατική τάξη της χώρας. Έναν αγώνα που έχει προκαλέσει ένα σημαντικό, πλατύ κίνημα ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα και πέρα από αυτή. Έναν αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να επιβάλουν το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Έναν αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, την ανεργία και την ανασφάλεια. Έναν αγώνα για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλειά, με αξιοπρεπείς όρους και μεροκάματα.
Γνωρίζουν πολύ καλά το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του τη σημασία αυτού του αγώνα. Και τρέμουν στη σκέψη ότι μπορεί να νικήσει. Γιατί είναι ένας αγώνας που έρχεται από το μέλλον. Ένας αγώνας που φανερώνει την οργή της εργατικής τάξης που σιγοβράζει. Την οργή που ολοένα και συχνότερα, ολοένα και πιο μαζικά, ολοένα και πιο αποφασιστικά εκφράζεται στους δρόμους του αγώνα. Οργή ενάντια σ’ ένα σύστημα που το μόνο που μπορεί να προσφέρει στις λαϊκές και εργαζόμενες μάζες είναι φτώχεια και όλεθρος. Ένα σύστημα που, βουλιάζοντας μέσα στην κρίση του, γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο. Ένα σύστημα που απαιτεί αιματηρές θυσίες από την εργατική τάξη προκειμένου να διασώσει την κερδοφορία του το μεγάλο κεφάλαιο.
Γνωρίζουν ότι η νίκη αυτού του αγώνα θα δώσει κουράγιο, δύναμη κι ελπίδα σε όλη την εργατική τάξη. Και αυτοί, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, τη θέλουν διαλυμένη, υποταγμένη, με σκυμμένο το κεφάλι. Γι’ αυτό και θέλουν να διαλύσουν όλα αυτά που την κρατούν συγκροτημένη και δυνατή: τις συλλογικές συμβάσεις, τα σωματεία, τα συνδικάτα. Γι’ αυτό και θέλουν να πάρουν πίσω όλα όσα έχει κατακτήσει με τους αγώνες της εδώ κι έναν αιώνα. Ήδη, αυτό που απαιτούν στη Χαλυβουργία θέλουν να το εφαρμόσουν και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά!
Είναι στο χέρι μας να τους εμποδίσουμε! Να δυναμώσουμε την ταξική αλληλεγγύη μας στον αγώνα της Χαλυβουργίας. Να γίνει η υπόθεση αυτή, υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος. Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. Βάζοντας στον αγώνα όλα τα σωματεία του κλάδου του μετάλλου, αλλά και όλα τα σωματεία της περιοχής. Με απεργιακές αποφάσεις του Συνδικάτου, της Ομοσπονδίας και των Εργατικών Κέντρων.
Μόνο έτσι θα σπάσει η «αδιάλλακτη» στάση της εργοδοσίας. Μόνο έτσι θα σπάσει η ηττοπάθεια και η μοιρολατρεία. Μόνο έτσι θα ηττηθεί το κεφάλαιο και οι δυνάμεις που το στηρίζουν.
Ταξική Πορεία
Το ολοήμερο αλληλεγγύης στους απεργούς εργαζόμενους της "Ελληνικής Χαλυβουργίας" που διοργάνωσε το Κοινωνικό - Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου στη Λαμπηδόνα, στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία! Αναλυτικότερα, η πολύ μεστή και ενδιαφέρουσα συζήτηση χαρακτηρίστηκε από μαζικότητα (συμμετείχαν γύρω στα 100 άτομα) και κράτησε πάνω από δύο ώρες. Συνολικά όλην την ημέρα από το πρωϊ έως και τη συναυλία αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε μετά τη συζήτηση, πέρασαν πάνω από 200 άτομα από τον χώρο της Λαμπηδόνας! Ο απλός κόσμος του Βύρωνα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Κοινωνικού - Πολιτιστικού Κέντρου και έτσι συγκεντρώσαμε το ποσό των 600 ευρώ και περίπου 100 σακκούλες τρόφιμα, τα οποία και τα παραδώσαμε στους απεργούς. Συνεχίζουμε την έκφραση της αλληλεγγύης στην απεργία των Χαλυβουργών. Η νίκη τους θα είναι νίκη όλων των εργαζομένων, θα είναι νίκη όλου του λαού μας!
Νίκη στην απεργία των εργαζομένων της "Ελληνικής Χαλυβουργίας"!
Όλοι για έναν και ένας για όλους!
Κοινωνικό - Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα
+ σχόλια + 5 σχόλια
Οταν υπάρχει καί ένα δεύτερο ίδιο εργοστάσιο στο Βόλο στο οποίο οι εκεί εργάτες αποδέχτηκαν τους όρους που έβαλε στο τραπέζι η εργοδοσία και στο οποίο εργοστασιο μπορεί να μεταφερθεί μέσα σε λίγο χρόνο όλη η παραγωγή γιατί η συνδικαλιστική ηγεσία των εργαζομνένων του Ασπροπύργου δεν φρόντισε πριν κατέβει στην απεργία να εξασφαλίσει την συμμετοχή του Βόλου;
Με τη γνωστή σας ταχτική πετύχατε το σκοπό σαςε.Να μείνουν οι εργάτες χωρίς δουλειά μια και πληροφορηθήκαμε ότι η όλη η παραγωγή μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο του Βολου.Μια και έχετε καλές πληροφορίες για ρωτήστε τι κυκλοφοράει στη πιάτσα για την τυχη του εργοστασίου χα χα .Δεν αλλάζετε με τίποτα.
Άσχετα με κάποιες παρατηρήσεις που οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε,η νίκη του αγώνα των χαλυβουργών θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης!
Αυτό πρεπει να έχουμε κατά νου και όχι το πώς βάζοντας διαχωριστικές γραμμές,θα συμβάλουμε στην εκτόνωση της απεργίας.Δεν πρέπει να βλέπουμε τους χαλυβουργούς απεργούς σαν ΚΚΕδες απεργούς.Είναι πρώτα από όλα εργαζόμενοι,έχουν οικογένειες και τα μέτρα της εργοδοσίας δεν αφορούν μόνο σε αυτούς.Χρησιμοποιούνται στην ελληνική Χαλυβουργία για να γενικευθούν στο σύνολο της εργατικής τάξης.Έχω την χειρότερη γνώμη για το ΚΚΕ αλλά δεν θα κάτσω να την αναλύσω τώρα.Αυτό που προέχει είναι η συμπαράσταση στους ηρωικούς χαλυβουργούς απεργούς.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
12.25 γιατι στο βολο το σωματειο ελεγχεται απο την πασκε και δεν απεργει με τιποτα,τι επρεπε να κανουν να δεχτουν να δουλεψουν με 500 ευρω;;;;;;;;;1.27 εσυ τι εισαι φασιστακι του καρατζαφερη;;;;;;;φτου σου ρουφιανε των αφεντικων
Ρε θα τους αλλάξουμε τα φώτα τσάμπα διόδια θα πληρώσουν
δεν θα φτάσουν ποτέ και θα πάνε κλοτσηδόν μεχρι την Λάρισα
Ακους ΟΑΚΚιτη μην εισαι ανόητος σάμπως τι θα χάσουμε άλλο ?
Χωνέψετε το Ε.Ε και ευρω τελος
Στο επόμενο διασπαστικό κάλεσμα στο Πέραμα να φερεις και σωσίβιο
διοτι ενα πουλί ειπε πως θα ΤΣΕΚΑριστείς
τσανακογλείφτη της μοτορ-οιλ και του μητσοδρακουλα ξεφτίλες
Δημοσίευση σχολίου