Με αφορμή ένα άρθρο του Χ. Πασαλάρη

Ένα διαχρονικό μυστήριο είναι πως γίνεται πάρα πολλοί να παρουσιάζονται ότι γνωρίζουν ποιοι είναι οι δημοσιοκάφροι που σιτίζονται από μυστικά κονδύλεια, ταμεία επιχειρηματικών ομίλων, κερδοσκόπους κλπ και όμως ποτέ τα ονόματά τους δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Κι αυτό συμβαίνει από τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια, τότε που υπήρχε κλιμάκιο της CIA στην χώρα μας με αποστολή να στρατολογεί δημοσιογράφους για την «διαμόρφωση της κοινής γνώμης» μέχρι πρόσφατα που αποκαλύφτηκαν τα «ιδιαίτερα σεμινάρια» που οργάνωσε σε δημοσιογράφους η εταιρεία Civitas με χρηματοδότηση από το ΔΝΤ για να αποτελέσουν την ομάδα κρούσης στην τυφλή υποστήριξη παράδοσης και καθυπόταξης της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας στις εντολές της ντόπιας αστικής τάξης, της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ.

Γράφουμε τα παραπάνω με αφορμή τα όσα διαβάσαμε σήμερα στην στήλη του Χρήστου Πασαλάρη –δεν είναι τυχαίος αυτός ο δημοσιογράφος. Πριν καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος έχει δώσει μεγάλους αγώνες για το λαϊκό κίνημα. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε ενώ υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη»- στην εφημερίδα Realnews.

Γράφει λοιπόν ο Χ. Πασαλάρης αναφερόμενος στην σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας μας: «Αλλά πάνω από όλους μήπως συνευθύνεται και το δικό μας «συνάφι», δηλαδή το αρπακτικό κοπάδι των media, με τους θηλυκούς και αρσενικούς καταπιάνες-κονδυλοφόρους, με τους τηλεοπτικούς «μικρο-Τσοχατζόπουλους» και τις θεόρατες μαύρες αμοιβές, που καμιά βουλή και κανένας εισαγγελέας και κανένα συνδικάτο δεν τόλμησε να τους αγγίξει γιατί όλοι τρέμουν το στόμα τους και την χολή τους; ….
Αυτό το παντοδύναμο σμήνος των media διαπράττει διαρκές έγκλημα ισοδύναμο με εκείνα του πολιτικού συστήματος. Επί 25 χρόνια, όσο ισχύουν και οι «προσωρινές άδειες» των καναλιών, χαλιναγωγεί τις μάζες και τις γυμνάζει να τρώνε κουτόχορτο. Να έχουν ασθενική κρίση και παραλυμένη βούληση…».

Και εδώ μπαίνει το ερώτημα. Τόσα χρόνια στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι ο Χρήστος Πασαλάρης δεν γνωρίζει ποιοι/ες αποτελούν «αρπακτικό κοπάδι των media» που «χαλιναγωγεί τις μάζες και τις γυμνάζει να τρώνε κουτόχορτο» τσεπώνοντας «θεόρατες μαύρες αμοιβές»; Γιατί αποφεύγει να πει τα πράγματα με το όνομα τους;

Το ίδιο ερώτημα θα μπορούσαμε να απευθύνουμε και στο Γ. Βότση που την περίοδο που παρουσιαζόταν αντιεξουσιαστής έγραφε στην στήλη του στην «Ελευθεροτυπία:
«Στον μπαξέ της δημοσιογραφίας υπάρχουν (κι όχι πάντοτε ευδιάκριτα) τα… εύοσμα άνθη: Προκλητικά νεόπλουτοι αυλητρίδες πάσης εξουσίας, «βαποράκια» της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων, τρωκτικά των μυστικών κονδυλίων, αργόμισθοι πολυθεσίτες, χυδαίοι εκβιαστές, ψυχογιοί των αφεντικών, θεραπαινίδες της πλουτοκρατίας, πράκτορες και χαφιέδες…».