Παράλληλα όμως αναγνωρίζει ότι «το αποτέλεσμα είναι τελικά κατώτερο των προσδοκιών και των δυνατοτήτων. Δεν έγινε κατορθωτό... να επηρεάσουμε ακόμα αποφασιστικότερα το τεράστιο ρεύμα αποσκίρτησης απ' την επιρροή του αστικού δικομματισμού και να έχουμε ακόμα μεγαλύτερη άνοδο, καθώς τμήμα των εργαζόμενων που είχε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην επιλογή του δεν έμεινε τελικά ανεπηρέαστο από κοινοβουλευτικές αυταπάτες για δημιουργία μιας "κυβέρνησης της Αριστεράς", που θα δώσει άμεση και χωρίς συγκρούσεις και ανατροπή λύση στα προβλήματα». Είναι βέβαιο ότι τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δούλεψαν με μεγάλη διάθεση στην προεκλογική περίοδο. Διακίνησαν για πρώτη φορά τόσο μεγάλη ποσότητα φυλλαδίων και αφισών.
Πραγματοποίησαν δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα με σημαντική συμμετοχή, τουλάχιστον για τα δεδομένα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Είχαν σημαντική παρέμβαση και στο Διαδίκτυο. Παράλληλα, υπήρξε μια ορισμένη προβολή ακόμη και από τα επ ίση μα ΜΜΕ. Ενώ ακόμη και το όνομα του συνδυασμού χρησιμοποιήθηκε έξυπνα («Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ») και δεν ήταν τόσο απόμακρο από έναν ευρύτερο κόσμο. Κι όμως, σε αυτές τις συνθήκες το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Προφανώς το ζήτημα είναι πολιτικό, ο πολιτικός λόγος και η πολιτική στόχευση είναι που θα πρέπει να διερευνηθούν. Δηλαδή, αν και κατά πόσο ανταποκρινόντουσαν στις ανάγκες του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Εδώ η απάντηση που δίνεται από την ανακοίνωση του Π. Σ. τουσχήματος είναι μάλλον ελλειμματική. Δεν μπορεί η αιτία να βρίσκεται στο ότι ένας ευρύτερος κόσμος πίστεψε ότι «η "κυβέρνησης της Αριστεράς" θα δώσει άμεση και χωρίς συγκρούσεις και ανατροπή λύση στα προβλήματα». Ούτε περιμένει ούτε επιζητά ο λαός άμεση και εύκολη λύση στα προβλήματα. Γιατί ξέρει ποιους έχει απέναντι του. Το έχει ζήσει στο πετσί του. Δεν μπορείς να λες σε αυτόν που έχει φάει τόσα δακρυγόνα και συνεχίζει να κατεβαίνει στο δρόμο ότι επιζητά «άμεση και χωρίς συγκρούσεις λύση στα προβλήματα». Συνεπώς, η αιτία που ευρύτερος κόσμος προσανατολίστηκε στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική κατεύθυνση που εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ανάγκη του κόσμου για συγκεκριμένη διέξοδο, ειδικότερα με την καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων και με την πρόταση για «κυβέρνηση της Αριστεράς».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είπε πολλά αγωνιστικά «όχι» και «έξω», πρόβαλε την ανάγκη αντίστασης και ανατροπής, αλλά δεν πρότεινε κάποια συγκεκριμένη και εφικτή πορεία διεξόδου, ενώ υποτίμησε την κρίσιμη πολιτική σημασία της ακύρωσης των Μνημονίων.
Στις επερχόμενες εκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο, ενδεχομένως σε συνεργασία με άλλες μικρότερες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Σίγουρα για κάποιο κόσμο που τη στήριξε αυτή δεν είναι η καλύτερη επιλογή. Για παράδειγμα, ήδη κυκλοφορεί μια πρόταση από μέλη της ΑΡΑΝ και ανένταχτους αγωνιστές με 50 υπογραφές που θέτει ζήτημα εκλογικής συνεργασίας ή ακόμη και στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ. Στο σχετικό κείμενο αναφέρεται: «Στο βαθμό που το ΚΚΕ αρνηθεί την πολιτική συνεργασία στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ακόμη και με την δέσμευση όλων των αριστερών δυνάμεων στην προοπτική «Καμιά θυσία για το ευρώ»
- «Πρώτα ο λαός μετά το ευρώ», τότε είναι αναγκαίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει αποφασιστικά σε εκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε ενδεχόμενο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα καλείται να δει τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη ως έναν κόμβο του παρατεταμένου λαϊκού πολέμου, όπου πρώτιστα αξιολογείται η δυνατότητα μιας πρώτης σημαντικής νίκης και ανατροπής των συσχετισμών προς όφελος του λαού. Στην κατεύθυνση αυτή δεν πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της κριτικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνου του σχηματισμού δηλαδή που δείχνει σήμερα να ηγείται της έκφρασης της λαϊκής αμφισβήτησης».
X. K - "Δρόμος της Αριστεράς"
10 σημεία για την συγκυρία και μια πρόταση για ένα λαϊκό μέτωπο με κέντρο την αριστερά:Το εκκωφαντικό αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου αποτελεί μια τομή στις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, με τεράστια σημασία για το λαϊκό κίνημα. Η σημαντική εκλογική ενίσχυση – εκτίναξη της αριστεράς, η γείωση των αριστερών αιτημάτων με ευρύτατες λαϊκές μάζες, η δημοψηφισματικού χαρακτήρα ήττα της πολιτικής του μνημονίου αποτελούν ένα καθοριστικό πολιτικό γεγονός με διεθνή σημασία. Η συνεπακόλουθη αποτυχία των δυνάμεων του αστικού δικομματισμού και των συναφών κομμάτων να συγκροτήσουν νέα κυβέρνηση και να νομιμοποιήσουν πολιτικά ένα νέο γύρο καταλήστευσης του λαού και συντριβής των εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, σηματοδοτεί την ακόμη μεγαλύτερη όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων της πολιτικής που απαιτεί η ευρωζώνη και η βαθιά κρίση του διεθνοποιημένου καπιταλισμού. Οξύνονται δηλαδή στο έπακρο οι εσωτερικές αντιθέσεις της μνημονιακής πολιτικής του κοινωνικού, δημοκρατικού και εθνικού αποπληθωρισμού.
Αντικειμενικά η νέα εκλογική πολιτική μάχη, που έχει ξεκινήσει, σηματοδοτεί την ποιοτική αναβάθμιση των πολιτικών διλημμάτων και την όξυνση της πολιτικής και κοινωνικής πόλωσης στον τακτικό κόμβο της 17ης Ιούνη.
Η περίοδος των Μνημονίων υπήρξε ένα χρονικό διάστημα έντονων ταξικών αγώνων με δεκάδες πανεργατικές απεργίες, το κίνημα των πλατειών, τη σύγκρουση του λαϊκού κινήματος με τις κυβερνητικές επιλογές του Μεσοπρόθεσμου και του δεύτερου Μνημονίου, τα κινήματα ανυπακοής στα χαράτσια, η έκφραση της λαϊκής οργής στις παρελάσεις, οι αγώνες της Κερατέας και της Χαλυβουργίας. Παράλληλα η τεραστία αύξηση της ανεργίας, η μείωση του λαϊκού εισοδήματος, η όξυνση του αστυνομικού αυταρχισμού, η ταπείνωση της εθνικής περηφάνιας κατοχύρωσαν νέα ποιοτικά δεδομένα στον πολιτικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Όλα αυτά πρέπει να αποτιμηθούν προκειμένου να επανεκτιμηθούν οι αριστερές πολιτικές στρατηγικές.
1.Καταγράφεται μια βαθιά ήττα της κυρίαρχης αστικής πολιτικής των μνημονίων. Ο λαός δεν υποκύπτει πλέον στα εκβιαστικά διλήμματα των αστικών κομμάτων και μηχανισμών (ΕΕ, ΔΝΤ). Δεν τρομοκρατείται ούτε μπροστά στις κάλπες. Αντίθετα αντιλαμβάνεται την εκλογική διαδικασία ως την αχίλλειο πτέρνα ενός αυταρχικού κράτους, ως την ευκαιρία όχι μόνο να καταγγείλει αλλά και να ρίξει τις κυβερνήσεις του μνημονίου, να ολοκληρώσει την αποδόμηση του σάπιου πολιτικού συστήματος, διαδικασία που ο λαός άφησε ημιτελής στις πλατείες.
2.Καταγράφεται επίσης η μείωση της βαρύτητας της ιδεολογικής επιρροής των διεθνών κέντρων του κεφαλαίου πάνω στις λαϊκές μάζες. Η ΕΕ κατοχυρώνεται στη συνείδηση του λαού ως μια βαθιά αντιδραστική δύναμη του κεφαλαίου. Φαίνεται πως η όποια πολιτική παρέμβαση της ΕΕ πολώνει ακόμη περισσότερο το λαό σε ριζοσπαστικότερες θέσεις.
3. Επίσης καταγράφεται η σημαντική αποδυνάμωση της επιρροής των ΜΜΕ στις λαϊκές συνειδήσεις. Τα εναλλακτικά δίκτυα πληροφόρησης δίνουν τεράστια δυναμική στις μαζικές πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς για παρέμβαση στις εργαζόμενες και νεολαιίστικες μάζες.
4.Υπάρχει μια διευρυμένη απαξίωση και συντριβή των βασικών πυλώνων του αστικού δικομματισμού. Υπάρχει ανοιχτή πολιτική κρίση. Υπάρχει κατάρρευση του σοσιαλδημοκρατικού πυλώνα. Υπάρχει τεράστιο ρήγμα μέσα στο σώμα της λαϊκής δεξιάς. Η πολιτική της γενικής απαξίωσης των λαϊκών συμφερόντων αποσυνθέτει την ενότητα της δεξιάς παράταξης. Το στοιχείο της εθνικής ταπείνωσης γενικεύεται, τροφοδοτεί την ακροδεξιά. Η αστική διαχείριση μοιάζει να δυσκολεύεται εξαιρετικά και είναι αναγκασμένη να εξαντλεί διαρκώς όλες τις εφεδρείες της.
5.Κυρίως όμως συντελείται μια τεράστια ενίσχυση της αριστεράς και ανάπτυξη πολιτικών σχέσεων εκπροσώπησης με ευρύτερες λαϊκές μάζες, που ξεπερνούν κατά πολύ το εύρος των παραδοσιακών κομμουνιστογενών ρευμάτων. Η αριστερά αποτελεί πλέον τον κορμό έκφρασης ενός διευρυμένου λαϊκού ριζοσπαστισμού. Η συνολική πολιτική καταγραφή της αριστεράς ξεπερνάει το 25% και συνεχίζει να αναπτύσσεται. Ειδικότερα εντός της αριστεράς καταγράφεται επί της ουσίας μια στασιμότητα (με αναφορά στην συγκυρία) των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΚΚΕ αλλά και μια θεαματική εκτίναξη των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύει ότι οι διαδικασίες με τις οποίες αναπτύσσεται η έκφραση του λαϊκού ριζοσπαστισμού στην αριστερά δεν αφορά μονάχα την έκφραση της διαμαρτυρίας. Είναι καθοριστικό το στοιχείο της στρατηγικής, του τρόπου που γίνεται αντιληπτό από ευρύτερα λαϊκά στρώματα το ερώτημα «ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, σε αυτή την χώρα».
6. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς ως μια αριστερή δύναμη που μπόρεσε πολιτικά & συμβολικά να συνθέσει α) την καθολική άρνηση της πολιτικής του Μνημονίου με το αίτημα για διαγραφή του χρέους, β) τον πολιτικό ριζοσπαστισμό της ευθείας σύγκρουσης με τους εκβιασμούς του αστικού δικομματισμού και της ΕΕ, προτείνοντας μια «Κυβέρνηση της Αριστεράς» ως μια απάντηση στα άμεσα ζωτικά προβλήματα των λαϊκών μαζών γ) τη φυσιογνωμία ενός πολυτασικού δημοκρατικού πολιτικού χώρου, δ) την κατεύθυνση της μετωπικής ενότητας της αριστεράς ως δυναμική έκφραση μιας ακόμη πλατύτερης λαϊκής συμμαχίας, αντικειμενικά διαμόρφωσε συνθήκες πλατειάς μαζικής πλειοψηφικής απεύθυνσης της αριστεράς. Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύονται τα πλέον καθοριστικά σε σχέση με τις εμφανείς ελλείψεις του και τη σύγκρουση απόψεων που υπάρχουν στο εσωτερικό του. Το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς για δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, κατοχυρώνει την αξιοπιστία του σε ευρύτερα ακροατήρια και μονιμοποιεί τις σχέσεις του με τον αναδυόμενο λαϊκό ριζοσπαστισμό.
7. Το ΚΚΕ κινήθηκε σε αντίστροφη πορεία, πρόβαλε την κομμουνιστική στρατηγική ως μοναδική απάντηση στις οξυμένες αντιφάσεις της καπιταλιστική κρίσης. Αρνήθηκε κάθε μετωπικό στόχο. Ειδικότερα, η αυστηρή σύνδεση του στόχου για έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ με την στρατηγική του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και την «λαϊκή εξουσία» έγινε αντιληπτή από τις λαϊκές μάζες ως αδυναμία ή έλλειψη θέλησης σύγκρουσης με την Τρόικα και τον αστικό δικομματισμό. Αυτή η αδυναμία του ΚΚΕ να προβάλει τη δυνατότητα ενός μεταβατικού πολιτικού προγράμματος που να μπορεί να γειώνει τη στρατηγική του με ευρύτερα λαϊκά στρώματα οδήγησε στην απόλυτη περιχαράκωσή του και σε μια γενική αδυναμία διεύρυνσης των δεσμών του με τον αγωνιζόμενο λαό. Αντικειμενικά, μια στρατηγική που επενδύει στην ήττα του λαού και των άλλων πόλων της αριστεράς, στοχεύοντας μόνο στην ενίσχυση της, γίνεται άμεσα αισθητή από τις λαϊκές μάζες και οδηγεί στην πλήρη πολιτική απομόνωσή της.
8. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με σημαντικά αποθέματα ιδεολογικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού καταγράφεται πλέον ως μια αναγνωρίσιμη αλλά πολύ μικρή πολιτική δύναμη, η οποία δε μπόρεσε να παίξει τον ρόλο του καταλύτη σε μια κατεύθυνση ριζοσπαστικής ανατροπής του πολιτικού τοπίου μέσα στην αριστερά. Όλο το πολιτικό πλαίσιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όλη η τοποθέτηση για την απαίτηση ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος με επίκεντρο την ανάγκη διαγραφής του χρέους, αλλά και την σύγκρουση με την ΕΥΡΩΖΩΝΗ και την ανάγκη εξόδου της χώρας από το ΕΥΡΩ (βλέπε ανάλυση ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ-ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ) αντικειμενικά παίζει προωθητικό ρόλο, εφόσον ένα τέτοιο πολιτικό πρόγραμμα θα μπορούσε να κατοχυρώνει μια διαδικασία μετωπικής συνάντησης όλων των αριστερών πολιτικών δυνάμεων. Όμως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε μπόρεσε να μετουσιώσει αυτή την κατεύθυνση σε δυναμική πρωτοβουλιών, να ορίσει ένα πρόγραμμα στόχων και συνεργασιών που να μετατρέπει την προγραμματική θέση της εξόδου από την ευρωζώνη σε απτή πολιτική μετωπικών συνεργασιών και γραμμή μαζών. Εν τέλει, η άρνηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για συνεργασία με το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής πριν τις εκλογές περιόρισε τη φυσιογνωμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα «μικρό πολιτικό ρεύμα» και στέρησε τη δυναμική μιας ανοιχτής μετωπικής πολιτικής πρωτοβουλίας. Η επιλογή αυτή εισπράχτηκε από μεγάλο μέρος συντρόφων και αγωνιστών ως επιλογή «Φυσιογνωμικής Περιχαράκωσης» στη λογική του αντικαπιταλιστικού πόλου και σε πλήρη αντιπαραβολή με την προοπτική του αριστερού μετώπου.
9. Συνεπώς σε αυτήν τη συγκυρία, ο πολιτικός χώρος τον οποίο ορίζει η αριστερά μετατρέπεται σε ένα πολιτικό εργαστήρι μιας συνάντησης του λαϊκού ριζοσπαστισμού με την προοπτική της αλλαγής της πολιτικής κατεύθυνσης της χώρας. Σήμερα, η αριστερά συναντιέται με μια ιστορική ευκαιρία να μπορέσει να είναι αυτή, η κύρια έκφραση της λαϊκής οργής και ο φορέας της αντεπίθεσης, να δώσει σχήμα στην ελπίδα που ξαναγεννιέται, να μην την χλευάσει. Να συμβάλει καθοριστικά σε μια κατεύθυνση αποδέσμευσης της ελληνικής κοινωνίας από την πολιτική της ΕΕ, να σταματήσει την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Το ενδεχόμενο να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση της αριστεράς στη χώρα μας, αποτελεί ενδεχόμενο που από μόνο του θέτει το θέμα μιας ακόμη μεγαλύτερης και ραγδαίας αλλαγής των ταξικών συσχετισμών, ως και το όριο του να διακυβευτεί η ίδια η ταξική εξουσία. Αντικειμενικά, απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα οργανωθεί η μέγιστη αστική πολιτική συγκρότηση και θα ασκηθούν τεράστιες πιέσεις, ώστε η αριστερά να παραμείνει κατακερματισμένη και η όποια ριζοσπαστική έκφραση της να υποκύψει στην αστική διαχείριση και ηγεμονία.
10. Κόμβος στο ξεδίπλωμα αυτών των αντιθέσεων αποτελεί το θέμα του Ευρώ και τη Ευρωζώνης. Προφανώς μια κατά μέτωπο σύγκρουση της αριστεράς και του λαού με το ληστρικό επαχθές & επαχθές χρέος και το μνημόνιο, διαμορφώνει τις συνθήκες συνολικής αποσταθεροποίησης των αστικών επιλογών. Η έξοδος της χώρα από το Ευρώ αργά ή γρήγορα θα προκύψει, είτε ως επιβεβλημένη διαδικασία μέσα από τη αντιπαράθεση με την ΕΕ, είτε ως η μόνη πολιτική επιλογή που μπορεί να σταματήσει την μετακύλιση της κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Είναι αναγκαίο προκειμένου να μην προδοθεί ο λαός, η αριστερά να μπορέσει να κρατήσει το ερώτημα αυτό ανοιχτό και να υπερασπιστεί έμπρακτα τη θέση «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ». Αυτό σημαίνει ότι στο Δίλημμα ‘Λαός ή Ευρώ’ η αριστερά θα κρατήσει το μέρος του χειμαζόμενου λαού και δε θα συνεταιριστεί την αστική πολιτική εξουσία σε μια αντιλαϊκή εκστρατεία διάσωσης του Ευρώ και των συμφερόντων των τραπεζών και του κεφαλαίου.
Σε αυτό το φόντο, οι εκλογές στις 17 Ιούνη αποκτούν πλέον ιστορική σημασία για την ελληνική κοινωνία. Ο λαός, με τη συμμέτοχη και τη στήριξη της αριστεράς στις εκλογές, είναι δυνατό να διευρύνει το πολιτικό ρήγμα που άνοιξε στην πολιτική του μνημονίου με την προσωρινή αδυναμία του αστικού δικομματισμού να συγκροτήσει κυβέρνηση, επιβάλλοντας μια γενική-ολική αδυναμία συγκρότησης αντιδραστικής κυβέρνησης. Αυτή όμως η λαϊκή και αριστερή νίκη, δηλαδή το μπλοκάρισμα της συγκρότησης μιας κυβέρνησης της αντιδραστικής δεξιάς, μπορεί να γίνει πραγματικότητα μονάχα από μια ριζοσπαστική κυβέρνηση μιας ενωμένης αριστεράς.
Αποτελεί ταξικό, εθνικό και διεθνιστικό καθήκον του ελληνικού λαού και της αριστεράς στην χώρα μας, το πολιτικό μπλοκάρισμα της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας που επιβάλει η ΕΕ. Η αποδιάρθρωση του αστικού κυβερνητικού συνασπισμού, αποτελεί μια συνθήκη που καθιστά de facto την Ελλάδα σπασμένο κρίκο της ΕΕ και δίνει την δυνατότητα στο να σπάσουν και άλλοι κρίκοι, έως το όριο να διαλυθεί η ΕΕ. Να διαλυθεί αυτό το σιδερένιο νεοφιλελεύθερο κάστρο του καπιταλισμού. Η ελληνική ανυπακοή στην πολιτική του μνημονίου, μπορεί να επιφέρει σεισμική ακολουθία σε όλο το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ.
Είναι σαφές πως μια ενδεχόμενη ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση της αριστεράς στις επόμενες εκλογές και ειδικότερα μια ενδεχόμενη απώλεια της πολιτικής εξουσίας από την πλευρά του κεφαλαίου, θα οδηγήσει σε μια λυσσαλέα επίθεση στην αριστερά από το σύνολο των μηχανισμών του κράτους (αστικά κόμματα, δημόσιοι οργανισμοί, ΜΜΕ κ.λ.π). Προκειμένου να μπορέσει η αριστερά να διατηρήσει τη μαχητική ριζοσπαστική πολιτική της συγκρότηση, θα πρέπει να μπορεί να στηρίζεται παράλληλα σε μια μετωπική ενότητα των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων και στο λαϊκό κίνημα, στους θεσμούς λαϊκής αυτοοργάνωσης, στις λαϊκές συνελεύσεις, στις τοπικές επιτροπές, στα σωματεία, στα πλατιά ενωτικά φοιτητικά σχήματα νεολαίας, στις αριστερές οργανώσεις κ.λ.π.
Στην βάση αυτή (και στον ορίζοντα της τελικής επί του θέματος συνεδρίασης της ΠΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 20/5/2012) είναι αναγκαίο η πολιτική κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές της 17ης Ιούνη να διαπερνάται από τη λογική του αριστερού μετώπου. Σήμερα είναι αναγκαία και δυνατή η συγκρότηση ενός λαϊκού πολιτικού μετώπου με κέντρο την αριστερά και ενός προγράμματος που ορίζεται γύρω από τα σημεία της διαγραφής του χρέους, της εξόδου από το Ευρώ, της εθνικοποίησης των τραπεζών, της αναδιανομής του πλούτου και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Είναι όμως και από την άλλη σαφές ότι η συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου θα χρειαστεί να περάσει και από πιο αντιφατικές μάχες και επιλογές κοινής δράσης και παρέμβασης. Ιδιαίτερα σήμερα, εν όψει αυτής της ιστορικά σημαντικής εκλογικής μάχης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να πάρει μια σημαντική μετωπική πρωτοβουλία που θα παίξει προωθητικό ρόλο στον αγώνα του λαού. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα μπορεί να απευθύνει κάλεσμα μετωπικής εκλογικής συνεργασίας - συμπαράταξης σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη και να ενισχύσει την προσπάθεια του λαϊκού κινήματος για την ήττα των κυβερνήσεων της δεξιάς με την συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής κυβέρνησης της αριστεράς, με άμεσους στόχους α) την καταγγελία και ακύρωση του μνημονίου, β) την διαγραφή του επαχθούς & απεχθούς χρέους, γ) την άρθρωση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής με βάση τα συμφέροντα του λαού - το ερώτημα του Ευρώ θα κριθεί εκεί, δ) την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων (ΟΤΕ, ΔΕΗ, κλπ) ε) την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μισθών, στ) την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών η) την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι στόχοι αυτοί ορίζονται σήμερα από τις πρώτες άμεσες προτεραιότητες καθώς και την συνειδητή επιλογή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα να κάνει ένα βήμα προς τη συγκρότηση μιας ευρύτερης ενότητας για τη συγκεκριμένη μάχη των εκλογών γύρω από ένα μάχιμο – αν και όχι ολότελα δικό της - πλαίσιο.
Μια τέτοια πρόταση θα ενισχύσει τις γραμμές της αριστεράς, θα ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση του λαού, θα ενισχύσει τη δυναμική της εκλογικής νίκης. Μια τέτοια διαδικασία θα ριζοσπαστικοποιήσει περαιτέρω το ΣΥΡΙΖΑ και θα κατοχυρώσει την πολιτική δυναμική της δέσμευσης «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ».
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και γενικότερα ο χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν πρέπει σήμερα να απολέσει την πολιτική του αυτοτέλεια και να υποστείλει τη κριτική στους άλλους πόλους της αριστεράς. Αντίθετα είναι ανάγκαία η περαιτέρω ενδυνάμωσης ενός αυτοτελούς αριστερού μετώπου που να προωθεί με μάχιμο τρόπο την προγραμματική θέση της ανάγκης εξόδου από το Ευρώ κα σύγκρουσης με την ευρωζώνη.
Αυτή όμως η γενική αναγκαιότητα πρέπει να γειωθεί στην συγκεκριμένη συγκυρία και στην καθοριστική μάχη αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, με στόχο το μπλοκάρισμα της συγκρότησης κυβέρνησης του μαύρου μετώπου. Είναι αναγκαία σήμερα, η κατοχύρωση μιας πρώτης σημαντικής νίκης του λαού, η αντικειμενική βελτίωση των θέσεων μάχης του και της αυτοπεποίθησης του. Μια τέτοια διαδικασία εκλογικής συνεργασίας της αριστεράς, θα δώσει τη δυναμική της συγκρότησης ενός μαζικού πλειοψηφικού κοινωνικού μπλοκ δυνάμεων, ικανού να φέρει σε πέρας διαδικασία της ρήξης με την ευρωζώνη και την επανακατοχύρωση του εθνικού νομίσματος, ως αναγκαίο σταθμό σε μια διαδικασία αναδιανομής του πλούτου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, τη μαχητική υπεράσπιση της εξουσίας της αριστερής κυβέρνησης. Σε αυτή την διαδικασία οι δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. έχουν να συμβάλουν καθοριστικά.
Σε άλλη περίπτωση μια κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ταυτόχρονα, να προτείνονται και οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις για μια μετωπική πολιτική και χωρίς την ταυτόχρονη αναγκαία πολιτική στήριξη του αντιμνημονιακού αγώνα, αντικειμενικά λειτουργεί αποδιαρθρωτικά για την εκλογική μάχη, αφήνει ακάλυπτη τη λαϊκή αγωνία, παραδίδει την προοπτική μια αριστερής κυβέρνησης στην πολιορκία της αστικής ηγεμονίας, αποστερεί από το λαό σημαντικά όπλα για το λαϊκό έλεγχο και την περεταίρω ριζοσπαστικοποίηση μιας ενδεχόμενης αριστερής κυβέρνησης.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πάρουν καθαρή θέση. Στο βαθμό που το ΚΚΕ αρνηθεί την πολιτική συνεργασία στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ακόμη και με την δέσμευση όλων των αριστερών δυνάμεων στην προοπτική «ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ» - «ΠΡΩΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΡΩ», τότε είναι αναγκαίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προχωρήσει αποφασιστικά σε εκλογική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε ενδεχόμενο η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σήμερα καλείται να δει τη συγκεκριμένη εκλογική μάχη ως έναν κόμβο του παρατεταμένου λαϊκού πολέμου, όπου πρώτιστα αξιολογείτε η δυνατότητα μιας πρώτης σημαντικής νίκης και ανατροπής των συσχετισμών προς όφελος του λαού. Στην κατεύθυνση αυτή δεν πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο της κριτικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνου του σχηματισμού δηλαδή ,που δείχνει σήμερα να ηγείται της έκφρασης της λαϊκής αμφισβήτησης. Η επιλογή αυτή δεν αναιρεί την ανάγκη έκφρασης σκληρής κριτικής στους συναγωνιστές για τις θέσεις τους για το Ευρώ και για τα άλλα σημαντικά θέματα της πολιτικής και ταξικής αναμέτρησης.
Προφανώς μια τέτοια διαδικασία δεν οδηγεί μονάχα σε ένα και μόνο αποτέλεσμα. Στην τελική στιγμή μπορεί ο αντίπαλος να διασπάσει το αριστερό μέτωπο και να ηγεμονεύσει. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα ο αναδυόμενος λαϊκός ριζοσπαστισμός να ενισχύει την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του μετώπου. Η αντικαπιταλιστική αριστερά δεν έχει κανένα λόγο να αποκοπή από αυτήν τη δυναμική και να επενδύσει στο ενδεχόμενο της αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της συντριβής των λαϊκών προσδοκιών, όπως φαίνεται ότι κάνει το ΚΚΕ. Άλλωστε μόνο έτσι αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης: με αποφασιστικές πολιτικές πρωτοβουλίες, με την ικανότητα να διεισδύει η ριζοσπαστική πολιτική πρόταση και κατεύθυνση της αριστεράς σε ευρύτερες και αντιφατικές κοινωνικές μάζες και να τις αποσπά από το στρατόπεδο του αντιπάλου.
Κανείς δεν δικαιούται σήμερα να λείπει από αυτήν την μάχη και να θεωρεί καταδικασμένη σε αποτυχία την προσπάθεια του λαού να γκρεμίσει την κυβέρνηση του μνημονίου. Καμία επιλογή αυτόνομης εκλογικής καταγραφής δεν μπορεί να έχει έρεισμα στη συνείδηση του αγωνιζόμενου λαού. Αντίθετα, μια τέτοια επιλογή, ενδέχεται να διαρρήξει τις σχέσης εμπιστοσύνης μαζί του.
17-05-2012
Αγγελακούδης Κώστας, Αλέξης Κώστας, Αλεξόπουλος Λευτέρης, Αλεξόπουλος Τάκης, Αντωνόπουλος Σταύρος, Αναλαμπιδάκης Μιχάλης, Αποστόλου Μιχάλης, Ατσοπάρδη Κορίνα, Βάσσος Δημήτρης, Βερβέρα Στάθια, Δραγώτης Ευθύμιος, Δρίβας Κωνσταντίνος, Δούνα Ελένη, Ηλιάδης Ηλίας, Ιωάννου Πέτρος, Καλτσάς Αλέκος, Κανελλής Δημήτρης, Καρελάκη Χρύσα, Κούκιος Άγγελος, Κουνινιώτης Δημήτρης, Κουτσιούμπης Γιάννης, Λαμπρόπουλος Λάμπρος, Λίγκας Γιώργος, Μάντζαρης Γιάννης, Μπαγκέρης Μανώλης, Μπαλωτή Εύη, Μπούντας Γιάννης, Νασιοπούλου Ελπίδα, Ξυπολιά Θεοδώρα, Παναγιώτου Μιχάλης Παπαχρήστος Χρήστος, Πασιαλής Γιώργος, Ποδιάς Κώστας, Πολιτάκη Πολύνα, Προκόπη Νατάσα, Σακελαρίου Κώστας, Σερετίδης Χρήστος, Σπηλιωτόπουλος Χρίστος, Σταματόπουλος Κώστας, Σταματόπουλος Χρίστος, Στόμη Παγώνα, Τσακαλάκης Κώστας, Τσεκούρας Λυκούργος, Τσιούρβα Μαρία, Φλωριώτης Αλέξανδρος, Φραγγίσκου Σοφία, Φυλακτίδης Τάσος, Χήτας Λάμπρος, Χήτα Μελίνα, Χριστοδούλου Στέφανος,
Μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΑΡΑΝ και ανεξάρτητοι Αγωνιστές".
+ σχόλια + 27 σχόλια
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΛΕΝΙΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΣ.....ΚΡΙΜΑ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ....ΕΤΣΙ Κ ΑΛΛΙΩΣ ...ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥΣ. ΚΚΕ.
ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΒΛΑΚΑ ΑΝΩΝΥΜΕ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ ΔΕΣ ΕΔΩ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/05/solus-ipsus.htmlΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ 1000000 ΤΟ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ
Μελετητή των κλασικών 5:14
τουλάχιστον η βαθειά σου μελέτη κάτι σε έμαθε...να θεωρείς τους άλλους βλάκες.
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Κ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΒΛΕΠΩ Ε??ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ..ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΗ ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΤΩΡΑ.ΠΟΥ ΜΙΛΑΣ Γ ΛΕΝΙΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ...ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ Κ ΠΟΣΟΣΤΩΝ
Οταν πρόκειται για τον Δραγασάκη, καμμία μνησικακκία για την ...συγκυβέρνηση οι ΝΑΡίτες!
Θα πέσει πολύ γέλιο...
κρίμα και τα συμπαθούσα τα παιδιά ...αλλά όσο απέχει η αρίστερα από τη δεξιά, το ακριβώς αντίστροφο τελικά απέχει ο δεξιος από τον αριστερό οπορτουνισμό...έλεος...ακούς εκεί να χαρακτηρίζεις αριστερό τον τσίπρα. ντροπής πραγματα .δεν ειναι πρωην παιδακια των εαακ πανεπιστημίο η κοινωνία ,όπως είχατε συνηθισει στα κοινα με το δικτυο,αρεν όπως και να τη λένε τώρα.ενηλικιωθειτε
Ευτυχώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είανι οργάνωση που σέβεται τη διαφορετική άποψη. Για αυτό και το κείμενο των συντρόφων της ΑΡΑΝ που είναι μειοψηφικό και θα δώσουμε τη μάχη των εκλογών του Ιουνίου.
ΥΓ. Είναι τουλάχιστον αστεία, τα σχόλια των συντρόφωντου ΚΚΕ...κάντε πρώτα μια αυτοκριτική για το 89 και μετά συζητάμε και πάλι
Αριστερή Ανασύνθεση
Ανακοίνωση σχετικά με κείμενο που διακινείται στο διαδίκτυο
Με αφορμή κείμενο που διακινείται στο διαδίκτυο εκ μέρους ορισμένων μελών της Αριστερής Ανασύνθεσης και άλλων αριστερών αγωνιστών θέλουμε να δηλώσουμε τα ακόλουθα:
1. Η θέση της Αριστερής Ανασύνθεσης, αποφασισμένη μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες των συλλογικών της οργάνων, είναι σαφής και δεν χωρά καμιά παρεξήγηση. Σήμερα χωρίς την αναγκαία ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ, χωρίς άμεση και «μονομερή» παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, χωρίς διεκδίκηση της πολιτικής και κυβερνητικής εξουσίας σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των «αντιθεσμών» της λαϊκής οργάνωσης και αυτοοργάνωσης, δεν μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος για την ελληνική κοινωνία. Μόνο με μια τέτοια κατεύθυνση μπορεί να δικαιωθεί η δυναμική του πρωτόγνωρου λαϊκού ξεσηκωμού που ζήσαμε και ζούμε. Κατά τη γνώμη μας, μια πολιτική λογική και κατεύθυνση πρέπει να παλευτεί και να προβληθεί αυτοτελώς και γι’ αυτό είναι αναγκαία η αυτόνομη κάθοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές σε συνεργασία με άλλες αντι-ΕΕ δυνάμεις και αγωνιστές. Δεν εξυπηρετείται αυτή η κατεύθυνση ούτε με τη συνεργασία, ούτε με την «κριτική στήριξη» στο ΣΥΡΙΖΑ της καταναγκαστικής προσήλωσης στο ευρώ και της «αποφυγής μονομερών ενεργειών».
2. Αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής μας κουλτούρας ήταν και θα παραμείνει το πλήρες ξεδίπλωμα όλων των απόψεων και η ανοιχτή και δημόσια έκφραση όλων των διαφωνιών, η άρνηση των «οργανωτικών μέτρων». Οι «αντιθέσεις στους κόλπους του λαού» καλό είναι να ξεδιπλώνονται με τον πιο ανοιχτό και δημοκρατικό τρόπο. Η Αριστερά μόνο να ωφεληθεί έχει από τον ανοιχτό και συντροφικό διάλογο.
3. Ακριβώς επειδή πρέπει η συζήτηση να γίνεται ανοιχτά θέλουμε και δημόσια να πούμε ότι ήταν άστοχη η επιλογή των συντρόφων να δημοσιοποιήσουν το κείμενο σε αυτή τη συγκυρία, που η σχετική συζήτηση και της Αριστερής Ανασύνθεσης και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει ολοκληρωθεί ως προς την τακτική για τις εκλογές της 17ης Ιούνη, και να το απευθύνουν προς τα έξω και όχι πρώτιστα προς τον κόσμο της ίδιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι ενέργεια που εκ των πραγμάτων εξυπηρέτησε ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια και τη διάθεση διάφορων «καλοθελητών» να δώσουν την εικόνα μιας ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έχει «διαρροές» προς το ΣΥΡΙΖΑ, εικόνα που δεν αντιστοιχεί στην πραγματική στάση των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
4. Σε κάθε περίπτωση η Αριστερή Ανασύνθεση, οργάνωση στρατευμένη στην υπόθεση της επαναστατικής ανανέωσης του κομμουνιστικού κινήματος, θα παλέψει με όλες τις δυνάμεις της, για την υπόθεση της ανασύνθεσης της ριζοσπαστικής αριστεράς, για να μπορέσει να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο καταλύτης για τη συγκρότηση του αναγκαίου σήμερα αριστερού μετώπου ανατροπής, της Αριστεράς εκείνης που θα ανοίξει το δρόμο για το νικηφόρο ξεσηκωμό και το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Αθήνα 19 Μάη 2012
Το πανελλαδικό γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης
Σύντροφοι του ΝΑΡ: Το ΝΑΡ τι θα κάνει;;; Αναμένουμε επίσημη ανακοίνωση...
Με την Αριστερά (πλέον στην Ελλάδα εκφράζεται εκλογικά αποκλειστικά απο το ΚΚΕ, το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΚΚΕ μ-λ)
'Η
με την σοσιαλδημοκρατία(ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ);
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε κοινή κάθοδο του ΣΥΡΙΖΑ , την ώρα που ο Τσίπρας προτείνει για πρωθυπουργό τον Αρσένη ή τον Παπαδήμιο ; Δεν θα ήθελα ποτέ να το δω. Αξίζει καλύτερη τύχη στους αγώνες που δώσαμε από το ν΄αποτελέσουν το υλικό για την δημιουργία της νέας σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα , στο όνομα ενός αντιμνημονιακού αγώνα, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίνει.
Ο ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΣΤΗΣ
φίλοι του ΚΚΕ
Σταματήστε να μονοπωλείτε τον σοσιαλισμό και τον μαρξισμό.
Είστε οι τελευταίοι που δικαιούστε να μιλάτε για αυτά τα πράγματα.
Το κόμμα σας θαυμάζει ακόμα τον Στάλιν,που σκότωσε ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανθρώπους
Σκότωσε ανθρώπους που ήταν πιό μαρξιστές απο αυτόν,μόνο και μόνο επειδή διαφωνούσαν μαζί του.
Υποστηρίζετε ένα σύστημα,το οποίο δεν κατάργησε τα αφεντικά,απλά τα αντικατέστησε με άλλα.
Ένα σύστημα,όπου η κομματική χούντα αποφάσιζε για τα πάντα κι ο λαός ήταν πάντα στη γωνία.
Την Κουμουνδούρου και την σοσιαλδημοκρατία δεν την στηρίζουμε εμείς αλλά εσείς με την ιδεολογική σας ανυπαρξία.
Κοιτάξτε τώρα μην σας περάσει και η Χρυσή Αυγή γιατί θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.
Κι αφήστε μας εμάς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Εμείς είμαστε ένα νέο κόμμα και τριπλασιάσαμε τις δυνάμεις μας κι εσείς είστε το μόνο αντιμνημονιακό κόμμα που έμεινε κολλημένο στα ποσοστα του.
Είστε ένα κόμμα 75 χρόνια μαλ...ες,να σας το πω κι έτσι και σας πέρασε ένα κόμμα 1 μήνα,αυτό του Καμμένου.
Ελάτε όλοι μαζί Συριζαίοι και Ανταρσύες για ένα νέο ΠΑΣΟΚ! Εμπρός! Αυτοί είστε! δίχως ντροπή. Λυσάξατε εναντίον του ΚΚΕ συντονισμένα. Θέλω να σας δω κυβέρνηση και θα τα πούμε τότε τσιράκια του συστήματος. Περιμένω και από τους αναρχοφασίστες να δω τί θα πουν. Γιατί εξαντλήσανε το μένος τους ενάντια στο ΚΚΕ φυσικά δουλεύοντας για τον "ελευθεριακό", και σούπερ ουάου Σύριζα. Να σας δω τώρα. Τιποτένια καθάρματα.
Η Αστική τάξη κήρυξε "γενική επιστράτευση" όλων των γνωστών και μη εξαιρετέων χώρων, προσώπων, στηριγμάτων και εργαλείων.
"ΕΜΕΙΣ" στη μιζέρια μας.....!!! το μαγαζί μας και η καθαρότητά μας.....!
ΠΟΣΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗ ρε είναι τελικά η "ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ;; ΠΟΣΟ ;;;
Αν παιζόταν αυτά τα γεγονότα ρε στην Βολιβία, Βενεζουέλα κλπ θα είχαμε μέτωπο από αριστερούς ριζοσπάστες μέχρι τους αναρχικούς.
Εκτός αν κάποιοι θεωρείτε το Κ.Κ. ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ που στηρίζει ΤΣΑΒΕΣ ως ...οππορτουνιστές.
ΘΑ ΜΑΣ ΣΙΧΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΡΕ......!
Αυτό θα πει οπορτουνισμός... Τώρα που φυσάει το "ρεύμα Τσίπρα", πάμε όλοι μαζί ... Κανένα κόμμα/μέτωπο/σχηματισμός που θέλει να λέγεται κομμουνιστικό δεν δικαιούται να πάρει την κυβέρνηση μέσω εκλογών και να συνδιαλλέγεται με την αστική τάξη η οποία είναι στην εξουσία.
Αναλυσεις επι αναλυσεων επι αναλυσεων και τελος τακτικισμοι και φραξιες.
Πόσο βαρετή είναι αυτή η διαδικασία.
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβετε το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εάν γίνει κυβέρνηση εκ των πραγμάτων θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αποφασίσει ευρώ και ΕΕ ή λαικό συμφέρων; Όταν θα έρθει αυτή η στιγμή η "πραγματική" αριστερά θα έπρεπε στα πλαίσια ενός μετώπου να τον σπρώξει στο να πάρει την σωστή απόφαση. Αντιθέτως η συκωφαντική λασπολογική αποστασιοποιημένη στάση που κρατάει η σεχταριστική αριστερά του σήμερα αναγκάζει εκ των πραγμάτων τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστεί με πρόθυμους δεξιούς οπορτουνιστές τυπου Κατσέλη, Κουβέλη κλπ τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτη επιλογή για συνεργασία έχει το αντιΕΕ ΚΚΕ. Αυτό έπρεπε κάτι να σας πεί! Εγω πιστεύω ότι αυτή η επιλογή για συνεργασία πρωτίστος με το ΚΚΕ είναι επιλογή ρήξης και όχι ενσωμάτωσης και στην τελική το αν θα συνεργαστεί η ανταρσύα και το ΚΚΕ μετωπικά με το ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει ενσωμάτωση με το φιλοευρωπαικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ αν η αντι ΕΕ στάση τους είναι συνηδητή και όχι λόγια του αέρα εκ του ασφαλούς. Για μένα η ώρα της ρήξης με την ΕΕ είναι τώρα και η στάση του ΚΚΕ και της Αντρασύα δεν βοηθούν ίσα ίσα σπρώχουν το ΣΥΡΙΖΑ στα δεξιά αντι να τον τραβήξουν στα αριστερά. Είναι ντροπή και αν ο ΣΥΡΙΖΑ εν τέλει ενσωματωθεί δεν θα είναι μόνο ευθήνη δικιά του αλλά και αυτών που αποστασιοποιήθηκαν λόγο της νοοτροπίας οπαδισμού της ελληνικής αριστεράς που συμπεριφέρεται σαν να είναι ο ολυμπιακός και ο παναθηναικός. Δηλαδή είναι τόσο δύσκολο να πούμε ότι, ΟΚ δοκιμάζουμε αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και όταν αποτύχει βάση της αναλυσης μας, επιβάλλουμε την ρήξη με την ΕΕ. Ποιό είναι το πρόβλημα σας μ αυτό σύντροφοι; Ποιά αντιδιαλεκτική και μεταφυσική, θρησκευτικού τύπου νοοτροπεία σας ώθει να είστε τόσο σίγουροι για τις αναλύσεις σας και να απορίπτετε κάθε άλλη αντίληψη, ειδικά όταν διαλεκτικά μπορεί να υπάρξει σύνθεση απόψεων;
Η ενδεχώμενη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει έστω και κάποια μικρή διέξοδο, μια μικρή νίκη στην εργατική τάξη αυτή τη στιγμή, θα είναι καταστροφική για την αριστερά και με δεδόμενα την απαξίωση που ήδη υπάρχει από μεγάλο μέρος του κόσμου για την αριστερά γενικως θα πάει το κίνημα 25 χρόνια πίσω. Θα ωθήσει τον κόσμο προς το φασισμό, το φιλευθερισμό και όλες τις άλλες μορφές επικίνδυνης ενσωμάτωσης με το σύστημα. Και τέλος να μην ξεχνάμε το ιστορικό δίδαγμα του ότι το μόνο ανάχωμα για το φασισμό είναι η κατάληψη της εξουσίας που θα τον αποδιοργνώσει και θα τον τσακίσει από τα μέσα και τα έξω. Σήμανε συναγερμός σύντροφοι και εσείς φοράτε ωτοασπίδες. Κρίμα αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι περνάει πάνω από αυτούς που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων ότι δικαιολογία και αν έχουν εφεύρει.
Είμαι έδω και χρόνια ένας ανένταχτος κομμουνιστής που ενώ κατανοώ πλήρως την ανάγκη για οργανωμένη πάλη, θεωρώ ότι ενά προς ένα τα κόμματα και οι οργανώσεις της σημερινής αριστεράς είναι ανίκανες να αντιληφθούν τις δυναμικές που υπάρχουν και να κάνουν αυτό που πρέπει. Ευτυχώς υπάρχουν πολλά πρόσωπα σε κάθε χώρο για τα οποία δεν ισχύει αυτό και έχω εναποθέσει τις ελπιδές στο να ξεπηδήσει μια νέα πραγματική προτωπορεία μέσα από όλους αυτούς.
Τελικα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα φορεσει ζιβαγκο ή δεν θα φορεσει?
Γνωριζει κανεις επισημες τοποθετησεις?
20 Μαΐου 2012 12:01 μ.μ., ρε φίλε/η πολύ καλοπροαίρετη η ανάλυσή σου αλλά δεν βλέπεις την διγλωσσία που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Βγαίνει ο Γλέζος τα λέει καλά βγαίνει η Δούρου τον κατακεραυνώνει, βγαίνει ο Λαφαζάνης τα λέει κάπως και καπάκι βγαίνει ο Δραγασάκης και τον αδειάζει. Και από το όχι στα μνημόνια ( ούτε καν σύγκρουση με ΕΕ και ΕΥΡΟ τουλάχιστον ως πρόταγμα, στέλνει ο Α.Τσίπρας γράμμα στη Μέρκελ και να.. θα θέλαμε... και αν γίνεται κλπ.
"Σαν τον πρεζάκια που θέλει να σου φάει λεφτά μου μοιάζει..." και χωρίς ίχνος υποβάθμισης, το λέω καθαρά από αισθητική άποψη.
Μήπως στην πολιτική πρέπει να κρίνουμε ψυχρά τον λόγο και ύστερα να βάζουμε αυτά που εμείς ώς αισθητικά όντα θα θέλαμε;;
@ L. Η διγλωσία που λες μπορεί να μεταφραστεί και ως πλουραλισμός και δεν βλέπω το γιατί αυτό είναι τόσο κακό στην τελική. Στο σοσιαλισμό και στην εργατική εξουσία υποτίθεται ότι ο καθένας μέσα από το συνδικάτο του θα εκφράζει ελεύθερα την αποψή του και αν δεν κάνω λάθος, αυτό είναι ένα κεκτημένο και της ανταρσύα. Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός δεν μπορεί να υπαρξει σε ένα μέτωπο. Και στο κάτω κάτω είδαμε και το ΚΚΕ που έχει συμπαγή λόγο και όλοι μαζί συμφωνούν να ακολουθούν την αποτυχημένη τακτική του και στην αυτοκριτική τους να περιορίζονται στο να βρίσκουν δικαιολογίες. Όσον αφορά το γράμμα στη Μερκελ, θα ήταν το ίδιο αν το έστελνε ένα μέτωπο από συριζα κκε και ανταρσυα ή μήπως θα άρεσε σε εμάς πιο πολύ και στη Μέρκελ ακόμα πιο λίγο; Τέλος εγώ νομίζω ότι η επιστημονική στρατηγική, κάνω πείραμα και κρίνω βάση αποτελέσματων τη θεωρία μου, είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρίνεις στην πολιτική και όχι η μεταφυσική επιλογή του να επιμένω στην τελειότητα της θεωρίας μου επειδή μου τη χάραξε ο θεος σε μαρμάρινες πλάκες, ακυρώνοντας αυτομάτος τη θέση των άλλων.
Είστε πολύ μακριά από τις αγωνίες και τις ανάγκες του κόσμου. Αναφέρομαι σε όλα τα κομματόσκυλα ανεξαρτήτως κομματικού φορέα (Ανταρσύα, κκε ). Η γλώσσα σας είναι ξύλινη, απωθητική αλλά και άκρως αποκαλυπτική της ιδεοληψίας, του φανατισμού , της αίσθησης ιδιοκτησίας του αλάθητου και του πολιτικώς ορθού. Κατά τα άλλα είστε οι ίδιοι που ευαγγελίζεστε τη λαική εξουσία και την κατάργηση της ιδιοκτησίας. Ηχείτε σαν κύμβαλα αλαλάζοντα την ώρα που νομίζετε ότι ξεστομίζετε τη μεγαλύτερη επαναστατική αλήθεια. Βεβαίως η μεγαλύτερη επαναστατική αλήθεια είναι η τέχνη του ειλικρινούς διαλόγου ,του αλληλοσεβασμού και της αλληλεπίδρασης. Παρωχημένες αστικές αξίες για κάποιους υπερεπαναστάτες. Άκρως απαραίτητες προυποθέσεις για όλους εμάς τους...στες (δεν μπαίνω καν στον κόπο να μεταφέρω ούτε έναν από τους εκατοντάδες αντιαισθητικότατους χαρακτηρισμούς σας απέναντι σε όσους σας αμφισβητούν) που έχουμε σιχαθεί τη γλώσσα και την πρακτική του ιερατείου σας. Ελπίζω να έχετε και πολύ σύντομα μάλιστα την τύχη των δεινοσαύρων. Α, παρεμπιπτόντως ,το πόπολο έχει ξυπνήσει.
1.Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αποφασίσει να κατέβει αυτόνομα στις εκλογές. ΠΟΤΕ δεν υπήρξε κάποια άλλη σκέψη. Το κείμενο που διακινείται διαδικτυακά αφορά τους υπογράφοντες και μόνο αυτούς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συμφωνεί. Απλά έχει την κακιά συνήθεια να προάγει τον ελεύθερο δημόσιο και δημοκρατικό διάλογο, τον οποίο και δεν φοβάται.
2.Οι σύντροφοι από το ΚΚΕ ας κοιτάξουν πρώτα τα δικά τους ζητήματα και μετά ας εξαπολύσουν την "πολιτική" κριτική τους στους υπόλοιπους σχηματισμούς της αριστεράς. Επιτέλους καταλάβετε ότι δεν είστε το κέντρο του κόσμου και δεν συνομοτεί ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός για να σας βάλει στο χέρι.
@Ανώνυμο 2:06 πμ:
Αγαπητέ το μόνο κομματόσκυλο εδώ μέσα είσαι εσύ. Δυστυχώς απ΄ότι φαίνεται το πόπολο δεν ξύπνησε αλλά να είσαι σίγουρος ότι όταν το πόπολο ξυπνήσει θα τιμωρήσει και τη σοσιαλδημοκρατία και όλα τα αναχώματα (είτε τα έχουν βάλει είτε έτσι λειτουργούν ηθελημένα ή άθελα) που τον εμποδίζουν να προοδεύσει.
@ανώνυμο 2.06:
Τι σε κάνει να νομίζεις ότι ΚΚΕ-Ανταρσύα είναι ‘κομματόσκυλα’ ενώ οι κομματικοί εγκάθετοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιοπρεπείς και κυριλέδες; ‘Η γλώσσα μας είναι ξύλινη’, λες. Πάντως δεν είναι πέτσινη σαν τη δική σας. Κύμβαλα είσαστε εσείς, άνοιξε το λεξικό να δεις τι σημαίνει η λέξη και θα καταλάβεις γιατί. Όταν εμείς θα έχουμε την τύχη των δεινοσαύρων, όπως μας εύχεσαι, εσείς θα έχετε ξεφτιλιστεί τελείως προ πολλού.
Αγαπητοί 10.48 και 2.08 τα συμπεράσματά σας είναι αυθαίρετα μεν,εντελώς αναμενόμενα δε.
Surprise!Δεν ανήκω σε κανένα Σύριζα,όμως σύμφωνα με την άκαμπτη συλλογιστική σας πριν καν διαβάσετε κάτι και ψυχανεμιστείτε έστω την ουσία των λεγομένων του ,φροντίζετε να το ταξινομήσετε στα γνωστά πολιτικά κουτάκια ώστε να έχετε ήσυχη τη συνείδησή σας ότι εντοπίσατε άλλο ένα ύποπτο πολιτικό μικρόβιο που πρέπει να ξεμπροστιαστεί και να ριφθεί πάραυτα στο πυρ το εξώτερον. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και αν αυτό είναι μέρος της πολιτικής σας ψυχοθεραπείας ,σηκώνω ψηλά τα χέρια. Όμως, αν το δούμε ευρύτερα μιας και αποτελούμε όλοι κομμάτια αυτής της κοινωνίας, δεν μπορείτε να θεωρείστε άμοιροι ευθυνών για τη σημερινή κατάντια του πολιτικού πολιτισμού του αυτοαποκαλούμενου χώρου της Αριστεράς. Επειδή έχω θητεύσει επί σειρά ετών στους παραπάνω χώρους ,με πλήρη απογοήτευση βλέπω τους ίδιους, μεσόκοπους πλέον,'καθοδηγητές' που στα νιάτα τους δεν ήταν ικανοί όχι μόνο για στοιχειώδη επαφή με τους απλούς πολίτες και τη συνδημιουργία πολιτικού λόγου αλλά ούτε καν για αξιοπρεπή αναπαραγωγή τσιτάτων , να γίνονται οι αδιαμφισβήτητοι ηγετίσκοι των ποικίλων αριστερών κομμάτων και κομματιδίων.Μεταφέροντας την υπεροψία, τα κόμπλεξ ,την αυταρέσκεια και τον αυταρχισμό τους, εν είδει προσόντων ,στους νεότερους και διαπαιδαγωγώντας τους σύμφωνα με τις απόλυτα ιεραρχικές λογικές και πρακτικές που υποτίθεται ότι πολεμούν. Η νέα μόδα βέβαια είναι τα 'μέτωπα'.Φτιάξε κι εσύ ένα για να μη σε αποκαλούν δογματικό και περιχαρακωμένο. Δεν έχει σημασία αν εκεί θα μεταφέρεις, χωρίς περίσκεψιν χωρίς αιδώ ,την πολιτική και προσωπική σου παθολογία, δεν έχει σημασία αν στο διάβα σου ισοπεδώσεις τους διαφωνούντες , φιμώσεις όσους προλάβουν να ψελίσσουν κάτι διαφορετικό, αν τις λέξεις ισοτιμία,σεβασμό στον άλλο,σύνθεση απόψεων τις γράψεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου. Εσύ έφτιαξες άλλο ένα μέτωπο-σφραγίδα και μπορείς να κυκλοφορείς με καθαρό μέτωπο στο γαλαξία των κομματικών αστεροειδών.
Κάτι τελευταίο : δεν χαρακτήρισα τους συμπαθούντες ή κάποια μέλη του ΚΚΕ και Ανταρσύα ως κομματόσκυλα-πολύ θα σας βόλευε.Η πλήρης περιγραφή του κομματόσκυλου έχει γίνει αξεπέραστα έως τώρα από τον Στρατή Τσίρκα στην τριλογία του. Στο 'Ανθρωπάκι' κάποιοι θα αναγνωρίσουν -ω τι έκπληξη! μια παραλλαγή του εαυτού τους.Εννοείται ότι τα ανθρωπάκια τα βρίσκεις σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους 'δεξιούς' και 'αριστερούς'. Είναι κάτι σαν τα μανιτάρια που φυτρώνουν παντού .
Η Π.ήταν μία από την ΑΡΑΝ που με κείμενό τους ετοίμαζαν μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ..μέσω Αλαβάνου!
Μόνο που ο Αλαβάνος ξεμπρόστιασε τον Τσίπρα λέγοντας το αυτονόητο: Πως δεν γίνεται καταγγελία της δανειακής σύμβασης και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ παραμονή στο ευρώ.Ή το ένα ή το άλλο.
Το επιβεβαίοωσαν τόσο η μειωμένη δόση κατά ένα δίς, όσο και οι ευθείες απειλές παραγόντων της Κομισιόν, και της Γαλλικής - Γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Που ετοιμάζονται (αν δεν έχουν ήδη ετοιμαστεί) για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.(δηλώσεις Παπαδήμου, δηλώσεις βελγικής προεδρίας, δηλώσεις της προέδρου του ΔΝΤ). Αλλά κάποιοι επιμένουν μέχρι τέλους ακόμα και εάν η πραγματικότητα είναι ενάντια σε αυτά που λέει.Κατά τα άλλα σας φταίει το "δογματικό" ΚΚΕ "συντρόφια" που "είναι στον κόσμο του". Εσείς στον δικό σας.
Μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδος από ευρωζώνη, Ευρωπαϊκή ένωση, κοινωνικοποίηση με εργατικό έλεγχο τραπεζών προτείνει το ΚΚΕ (και αρκετοί δικοί σας από το ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Τα αναιρέσατε μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο θέλετε να πάτε δεν τα πρεσβεύει;
Και αν τα αναιρέσατε, τότε γιατί χρόνια κάνατε κριτική από αριστερά στο ΚΚΕ; Ότι φταίει για το ένα, φταίει για το άλλο; Γιατί παιδιά χάνατε τον χρόνο σας στις ανεξοδες αριστερές κριτικές μιας και είσαστε σοσιαλδημοκράτες που το παίζατε(στις εύκολες εποχές)κομμουνιστές;
Δηλαδή λίγο να "ζορίσουν" τα πράγματα,παρακαλάτε να πάτε στον ΣΥΡΙΖΑ ως άτυπη συνιστώσα. Ε ρε γέλια!
Μπράβο παιδιά συμφωνώ και στα 10 σημεία σας. Μερικές φορές φτάνουμε σε κάποια σημεία στη ζωή μας που πρέπει να δώσουμε την πραγματική μάχη μαζι με την κοινωνία.Ενα απο αυτα τα σημεία είναι οι εκλογες της 17 Ιουνίου. Η πρωτοβουλία για αριστερή κυβέρνηση και η υποστήριξη σας δείχνει ότι ακόμα και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν σώφρων μυαλά. Αναρωτιέμαι βέβαια αυτοί που φοβούνται μια ιδεολογική μόλυνση τι έχουν να προτείνουν σε ένα λαό εξαθλιωμενο που δεν θελει να βγει απο την Ευρωπαϊκή Ένωση κατα 95% ; Όσο για το ΚΚΕ η ιστορία μια ακόμα φορα θα γράψει το ιστορικό του λάθος συγκρίσιμο με το '89.
sumfwnw me ton prolalisanta.nomizw pws kapoia muala prepei na ksekolisoun apo ta kommata..telos stis ideologies pou sas xwrizoun..kapoioi apo suriza..,kapoioi apo antarsua diakrinw pws mporoun na suzitisoun..auto sas leipei..me xaropoioi idiaitera auth h kinhsh tou antarsua..
Δημοσίευση σχολίου