Είναι κοινή η αίσθηση, η πεποίθηση, ότι οι πολίτες έχουν πάρει από καιρό τις αποφάσεις τους, ότι τα μνημονιακά οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα, που εκφράζονται από τη δικομματική «συμμαχία», δεν μπόρεσαν να χειραγωγήσουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Παρά την ολοκληρωτικού τύπου προπαγάνδα, παρά την επιχειρούμενη τρομοκράτηση των πολιτών, παρά την εκστρατεία «λάσπης» και συκοφάντησης που εξαπολύουν κατά ριπάς εναντίον όσων φορέων ή προσώπων αντιπαρατίθενται στην πολιτική της εθνικής υποτέλειας και της διάλυσης της οικονομίας και της κοινωνίας, τα συμφέροντα αυτά παραμένουν απομονωμένα και περιχαρακωμένα.
Το μεγαλύτερο τους λάθος ήταν η υποτίμηση της νοημοσύνης, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατικής συνείδησης των πολιτών, της ελληνικής κοινωνίας.
Με την κρυφή προσδοκία ότι οι εκλογές της 6ης Μαΐου διενεργούνται ώστε να «εκτονωθεί» το συναισθηματικό φορτίο των πολιτών -η οργή, ο θυμός, η αγανάκτηση-, πίστεψαν ότι στην πορεία προς τις εκλογές θα αυξάνονταν οι «συσπειρώσεις» στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία και πως η «λογική», δηλαδή η ανάγκη «σταθερής διακυβέρνησης» (η περίφημη «κυβερνησιμότητα»), θα επικρατούσε του συναισθηματικού - θυμικού στοιχείου...
Όμως η οργή, ο θυμός, η αγανάκτηση είναι εκδηλώσεις μιας πραγματικής, καθημερινής αβίωτης ζωής, που έχει οδηγήσει στη συνειδητή απόρριψη τόσο των οικονομικών επιλογών που οδήγησαν στην καταστροφή όσο και των κομμάτων και των προσώπων που υλοποίησαν τις επιλογές αυτές.
Η καταδίκη των εταίρων του Μνημονίου δεν είναι ούτε συγκυριακή ούτε συναισθηματική. ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Οι πολίτες σήμερα αποδεσμεύονται από παραδοσιακές κομματικές ταυτότητες. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ καταρρέει και η ΝΔ έχει μεταβληθεί σε «μικρομεσαίο» κόμμα. Οι πολίτες εγκαταλείπουν μαζικά τα κόμματα αυτά, γιατί η πολιτική του Μνημονίου τα διέλυσε, τα απαξίωσε, διέρρηξε τις σχέσεις τους με τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπούσαν. Δεν πρόκειται για κάποια ευκαιριακή στάση των πολιτών, αλλά για μια νέα στρατηγική θεώρηση της πραγματικότητας.
Ο πολίτης γνωρίζει σήμερα ότι από την επόμενη ημέρα των εκλογών θα βιώνει τον εφιάλτη της ανεργίας, των «χαρατσιών», των «λουκέτων». Θα αντιμετωπίζει το γεγονός ότι δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του, να σπουδάσει τα παιδιά του, ότι δεν πρόκειται να πάρει σύνταξη ή να έχει νοσοκομειακή περίθαλψη.
Ολα αυτά τα πραγματικά συμβάντα, που πηγάζουν από την τραγική καθημερινότητα, πιστοποιούν το γεγονός ότι Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ έχει καθαρώς κοινωνική και πολιτική βάση. Είναι ψήφος ανατροπής μιας καταστροφικής πορείας. Είναι ψήφος ελπίδας, διεξόδου, για ένα καλύτερο αύριο. Είναι ψήφος χωρίς επιστροφή.
Ας κατανοήσουμε ότι, εάν οι δυνάμεις του Μνημονίου πετύχουν το στόχο τους, τότε κυριολεκτικά θα μας ισοπεδώσουν και θα επικαλεστούν, μάλιστα, την κατασκευασμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που μπορούν να αποκτήσουν, προσμετρώντας την ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ 50 ΕΔΡΩΝ που προβλέπει ο εκλογικός νόμος.
Η επικράτηση του κοινωνικού αντιμνημονιακού μετώπου με ένα ξεκάθαρο ποσοστό, που θα κυμαίνεται γύρω στο 60%, θα αλλάξει το συσχετισμό των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων και θα στείλει σαφές μήνυμα προς τους δανειστές μας και το Δ' Ράιχ. Ένα μήνυμα που κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει, διότι αποτελεί σαφή συλλογική ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, η οποία μπορεί να διαμορφώσει νέα αφετηρία για την πορεία και την προοπτική της χώρας.
Να διώξουμε το φόβο. Να απορρίψουμε τα ψεύτικα διλήμματα. Να τρομοκρατήσουμε εκείνους που μας τρομοκρατούν. Να σπάσουμε τη «ραχοκοκαλιά» του δικομματισμού, των υποταγμένων και εθελοδούλων κομματικών μηχανισμών, που κυριολεκτικώς παρέδωσαν τη χώρα και το λαό της στις δυνάμεις της πολιτικής και οικονομικής κατοχής.
Η καταψήφιση των μνημονιακών κομμάτων, η πολιτική ψήφος που θα ορθώσει κοινωνικό και πολιτικό τείχος απέναντι στα μνημονιακά συμφέροντα αποτελεί πράξη εθνικού καθήκοντος, συνειδητή έκφραση της απόφασής μας να σταθούμε όρθιοι, να προασπίσουμε τη χώρα μας, την οικογένειά μας, την αξιοπρέπειά μας.
Πηγή: Ν. Γκίβαλος - "Επίκαιρα"
Δημοσίευση σχολίου