Γράφει η Τ. Γ.
"Να 'μαστε απροσάρμοστοι να η μεγάλη αρετή μας.
Να μη βολευόμαστε, να 'μαστε ανυπόμονοι, σκληροί, γιομάτοι ανησυχία και πίστη, να ΄θεμε τα αδύνατα, σαν τους ερωτευμένους.
Να ξέρουμε πως ότι λένε σήμερα δικαιοσύνη είναι οργανωμένη αδικία κι ότι λένε ηθική είναι η βολική ταπεινή συνεννόηση των ανάνδρων. .. Και να μην το ανεχόμαστε ...
Ποιοί θα νικήσουν; Οι πιο σοφοί, οι πιο πολλοί, οι πιο ξύπνιοι, οι πιο δυνατοί;
Θα νικήσουν όσοι πιστεύουν.
Αχ, πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!".
Νίκος Καζαντζάκης
Πιο επίκαιρα από ποτέ τα λόγια αυτά του Καζαντζάκη σε μια εποχή που οι λέξεις έχει χάσει το νόημα τους, που η αδικία φουσκωμένο ποτάμι μας πνίγει διαρκώς.
Μας έκλεψαν το γέλιο, την ηρεμία, τον ύπνο μας. Μας έκλεψαν τις μέρες μας, μας στοίχειωσαν τα βράδια μας.
Η ευτυχία στο χαμόγελο του Στουρνάρα και των ομοϊδεατών του όταν ψήφισαν την τελευταία θανατική καταδίκη μας, χαράχτηκε ανεξίτηλα στην μνήμη μου.
Πόσο θράσος, πόση αλητεία, πόση διαστροφή μπορεί να χωρέσει σε μια φωτογραφία!
Χωρίς κανένα ενδοιασμό οι διεστραμμένοι, χαιρέκακοι, ψευτόμαγκες συνεργάζονται για να εξαθλιώσουν, να υποτάξουν, να αφανίσουν, ένα ολόκληρο λαό.
Αχ, πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!
Εχουμε όμως ανθρωπιά και αξιοπρέπεια, συναισθήματα άγνωστα στα μικρόψυχα ανθρωποειδή που μας κυβερνούν, σκεπτόμουν όταν ξεκίνησε αυτή η λαίλαπα και έπαιρνα κουράγιο.
Εχουμε και διάθεση να αγωνιστούμε, να παλέψουμε να νικήσουμε, παρηγοριόμουν.
Ετρεξε το δάκρυ στις πρώτες εικόνες των συνανθρώπων που έψαχναν στα σκουπίδια, σ' αυτούς που άπλωναν τα χέρια στις διανομές τροφίμων.
Τρέχαμε να προσφέρουμε απ' τα λιγοστά που 'χομε σ' αυτούς που είχαν περισσότερο ανάγκη.
Συνήθισαν όμως σιγά-σιγά τα μάτια στις προηγούμενες εικόνες και η συνήθεια αυτή ακόμα ένα όπλο στα χέρια τους.
Η συνδρομή στο συνάνθρωπο όλο και λιγοστεύει, λόγω αδυναμίας. Μας κλέβουν λοιπόν, λίγο-λίγο και την ανθρωπιά μας.
Αχ πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί για την επίθεση!
Και η αξιοπρέπεια αντιμέτωπη με την ανάγκη της επιβίωσης, σταδιακά υποχωρεί. Μπροστά στο βλέμμα του παιδιού που πεινάει, που στερείται τα στοιχειώδη πόση αξιοπρέπεια μπορεί να χωρέσει;
Ποιος γονιός δεν θα ανεχθεί προσβολές, εξευτελισμούς, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων τρομοκρατημένος από την ανεργία που υπάρχει γύρω του;
Ροκανίζουν λοιπόν τα τρωκτικά και την αξιοπρέπεια μας.
Αχ πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί για την επίθεση!
"Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς ποιοί;", διάβαζα πριν ένα χρόνο σε σάιτ στο διαδίκτυο και συνεχώς πρόσμενα σε κάθε κινητοποίηση η σπίθα να ανάψει και επιτέλους να ξημερώσει.
Ο χρόνος περνά και η επανάσταση διαρκώς αναβάλλεται.
Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Ο αγώνας είναι το χρέος μας στα παιδιά μας, είναι η κληρονομιά που τους οφείλουμε.
Δεν έμεινε άλλος χρόνος!
Τώρα πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!
Να μη βολευόμαστε, να 'μαστε ανυπόμονοι, σκληροί, γιομάτοι ανησυχία και πίστη, να ΄θεμε τα αδύνατα, σαν τους ερωτευμένους.
Να ξέρουμε πως ότι λένε σήμερα δικαιοσύνη είναι οργανωμένη αδικία κι ότι λένε ηθική είναι η βολική ταπεινή συνεννόηση των ανάνδρων. .. Και να μην το ανεχόμαστε ...
Ποιοί θα νικήσουν; Οι πιο σοφοί, οι πιο πολλοί, οι πιο ξύπνιοι, οι πιο δυνατοί;
Θα νικήσουν όσοι πιστεύουν.
Αχ, πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!".
Νίκος Καζαντζάκης
Πιο επίκαιρα από ποτέ τα λόγια αυτά του Καζαντζάκη σε μια εποχή που οι λέξεις έχει χάσει το νόημα τους, που η αδικία φουσκωμένο ποτάμι μας πνίγει διαρκώς.
Μας έκλεψαν το γέλιο, την ηρεμία, τον ύπνο μας. Μας έκλεψαν τις μέρες μας, μας στοίχειωσαν τα βράδια μας.
Πόσο θράσος, πόση αλητεία, πόση διαστροφή μπορεί να χωρέσει σε μια φωτογραφία!
Χωρίς κανένα ενδοιασμό οι διεστραμμένοι, χαιρέκακοι, ψευτόμαγκες συνεργάζονται για να εξαθλιώσουν, να υποτάξουν, να αφανίσουν, ένα ολόκληρο λαό.
Αχ, πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!
Εχουμε όμως ανθρωπιά και αξιοπρέπεια, συναισθήματα άγνωστα στα μικρόψυχα ανθρωποειδή που μας κυβερνούν, σκεπτόμουν όταν ξεκίνησε αυτή η λαίλαπα και έπαιρνα κουράγιο.
Εχουμε και διάθεση να αγωνιστούμε, να παλέψουμε να νικήσουμε, παρηγοριόμουν.
Ετρεξε το δάκρυ στις πρώτες εικόνες των συνανθρώπων που έψαχναν στα σκουπίδια, σ' αυτούς που άπλωναν τα χέρια στις διανομές τροφίμων.
Τρέχαμε να προσφέρουμε απ' τα λιγοστά που 'χομε σ' αυτούς που είχαν περισσότερο ανάγκη.
Συνήθισαν όμως σιγά-σιγά τα μάτια στις προηγούμενες εικόνες και η συνήθεια αυτή ακόμα ένα όπλο στα χέρια τους.
Η συνδρομή στο συνάνθρωπο όλο και λιγοστεύει, λόγω αδυναμίας. Μας κλέβουν λοιπόν, λίγο-λίγο και την ανθρωπιά μας.
Αχ πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί για την επίθεση!
Και η αξιοπρέπεια αντιμέτωπη με την ανάγκη της επιβίωσης, σταδιακά υποχωρεί. Μπροστά στο βλέμμα του παιδιού που πεινάει, που στερείται τα στοιχειώδη πόση αξιοπρέπεια μπορεί να χωρέσει;
Ποιος γονιός δεν θα ανεχθεί προσβολές, εξευτελισμούς, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων τρομοκρατημένος από την ανεργία που υπάρχει γύρω του;
Ροκανίζουν λοιπόν τα τρωκτικά και την αξιοπρέπεια μας.
"Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς ποιοί;", διάβαζα πριν ένα χρόνο σε σάιτ στο διαδίκτυο και συνεχώς πρόσμενα σε κάθε κινητοποίηση η σπίθα να ανάψει και επιτέλους να ξημερώσει.
Ο χρόνος περνά και η επανάσταση διαρκώς αναβάλλεται.
Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Ο αγώνας είναι το χρέος μας στα παιδιά μας, είναι η κληρονομιά που τους οφείλουμε.
Δεν έμεινε άλλος χρόνος!
Τώρα πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μαζί σε μια επίθεση!
+ σχόλια + 4 σχόλια
ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΟ ΚΚΕ ΑΛΛΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΣ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΣΟΥ;
ΕΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΟΙ ΚΚΕΔΕΣ ΕΣΕΝΑ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ)ΜΟΛΙΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΣ ΑΠΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ¨ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ¨ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΣ ΕΣΥ ΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΝΟΥΡΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΜΩΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΣΠΑΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ.
ΤΟ ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ Κ Κ Ε._
ΧΩΝΕΨΤΕ ΤΟ...
ΑΝΤΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Πράγματι σοφά τα λόγια του Καζαντζάκη αλλά για την εποχή που γράφτηκαν. Τότε τα πράγματα ήταν πιο καθαρά,δεν υπήρχε η κυβερνώσα "αριστερά", δεν υπήρχε η εν δυνάμει κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν λοιπόν έχεις σαν προμετωπίδα του άρθρου σου το "πότε θα συνεργαστούμε όλοι μαζί για την επίθεση" δεν καταλαβαίνω και να με συγχωρείς για ποιά συνεργασία αναφέρεσαι και ποιούς ακριβώς έχεις στο μυαλό σου. Αν εννοείς την "κτβερνώσα αριστερά" οι άνθρωποι λατρεύουν το σύστημα, και υποκλίνονται στην μεγαλοσύνη της ΕΕ. Αν πάλι εννοείς το ΣΥΡΙΖΑ αυτοί έχουν άλλες δουλειές, τρέχουν να ράψουν καινούργια κοστούμια, αφού οσονούπω γίνονται κυβέρνηση. Είναι το λιγότερο κωμικό να ζητάς από τους μεταλλαγμένους Πασόκους που αγωνίζονται να πάρουν πίσω τα 50 ή 100 ευρώ να κάνουν επανάσταση. Τόσα χρόνια στο έλεος της προπαγάνδας της αστικής τάξης, ο μικροαστισμός από μια απλή ίωση μετατράπηκε σε ανίατη αρρώστια. Και παραφράζοντας λίγο τον Μαγιακόφσκι η επανάσταση δεν θα έρθει από μόνη της έτσι νέτα σκέτα. Μια επανάσταση έγινε στην Ελλάδα και αυτή την κάνανε οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ. Για όσους το λέει "περδικούλα" τους που έλεγε και ο Άρης ιδού πεδίον δόξης λαμπρό.......
Εγώ φίλοι τον πολιτικό λόγο δεν τον κατέχω. Σκέψεις και συναισθήματα εξέφρασα που μου δημιούργησαν το κείμενο αυτό του Καζαντζάκη και πρωτίστως η καθημερινότητα που βιώνουμε.
Και επειδή ακόμα κυνηγώ την ουτοπία και παρ' όλα τα χρονάκια μου οραματίζομαι το χτίσιμο ενός καινούργιου κόσμου όπου θα υπάρχει ελευθερία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και χώρος για όλους έγραψα αυτό το κειμενάκι. Με την ελπίδα ότι κάποιοι ταυτίζονται μαζί μου και επιδιώκουν να ξεφύγουν απ' το "εγώ" και να γίνουμε "εμείς".
Τ.Γ.
T.Γ καταλαβαίνω την ειλικρίνεια και τις καλές προθέσεις του κειμένου σου. Ο κόσμος όμως δεν αλλάζει απλά διαπιστώνοντας την αδικία και την εκμετάλλευση. Όπως πολύ σωστά σημειώνει και ο Ευμένης τα λόγια του Μαγιακόφσκι "το μέλλον δεν θα έρθει από μόνο του αν δεν βοηθήσουμε κι εμείς". Η επανάσταση που οραματίζεσαι είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει σε μια κοινωνία κατακερματισμένη, εκμαυλισμένη και με υπολειτουργούσα ταξική συνείδηση. Γίνονται όμως μικρές επαναστάσεις όταν δημιουργούνται κοινωνικοί χώροι, ιατρεία αλληλεγγύης, αυτοοργανωμένες γειτονιές κ.α. Όταν δημιουργούνται νησίδες ελευθερίας και όταν δουλεύουμε σκληρά για να τις πληθύνουμε.
Αν γίνει κάτι από το φθινόπωρο και μετά, αυτό θα είναι κοινωνικές εκρήξεις.
Δημοσίευση σχολίου