Όταν καπνίζει ο λουλάς, εσύ Αντώνη μας μιλάς

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός στο "Κουτί της Πανδώρας"

Όταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς λέει το παλιό ρεμπέτικο. Το οποίο λόγω της νέας εμφάνισης Σαμαρά στη ΔΕΘ θα μπορούσαμε να παραφράσουμε κάπως έτσι: Όταν καπνίζει ο λουλάς, εσύ Αντώνη μας μιλάς.

Τι σχέση έχει θα πείτε ο λουλάς με τον Σαμαρά; Έχει, πώς δεν έχει. Διότι ή έχει καταπιεί ολόκληρο το λουλά ο πρωθυπουργός για να λέει τόσα κουλά ή πιστεύει ότι είμαστε εμείς υπό την επήρεια του λουλά και άρα έτοιμοι να δεχτούμε, να καταπιούμε και να χωνέψουμε όλα τα λωλά.

Τον ακούς και αναρωτιέσαι εν ολίγοις αν έχεις μεταφερθεί εσύ από τον πραγματικό κόσμο στον κόσμο του λουλά, ή κατοικοεδρεύει εκεί μονίμως ο ίδιος -μέσα σε φούμες, φούμαρα και ουσίες. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Διότι τι να σκεφτείς όταν σου λέει ότι πάμε καλά, η Ελλάδα γίνεται ανταγωνιστική και ξανά προς τη δόξα τραβά;

Τι να υποθέσεις όταν σου λέει σοβαρά-σοβαρά ότι το ανύπαρκτο, ταχυδακτυλουργικό πλεόνασμα, που ανακοινώθηκε προχτές στα 2,6 δις και στη ΔΕΘ το έκοψε ο ίδιος στο 1,1 δις θα διατεθεί για να μας δώσει επιδόματα θέρμανσης και φιλανθρωπίας;

Τι να κάνεις όταν σου λέει για σαρωτικές μεταρρυθμίσεις και για μια νέα Ελλάδα και για μια νέα οικονομία και για μια νέα σελίδα;

Πώς να αντιδράσεις όταν ανακατεύει τη Ρεπούση με τη νέα Ελλάδα του, τα θρησκευτικά με την ανταγωνιστικότητα, την πατρίδα με τα ελλείμματα και τη μνήμη με τα μνημόνια;

Και βέβαια σε ποιο τοίχο να χτυπήσεις το κεφάλι σου όταν εξισώνει την αριστερά με τους ναζί, τον Κασιδιάρη με τον Γλέζο, τους γιους των θυμάτων με τους απογόνους των θυτών;

Ο λουλάς είναι η μόνη εξήγηση. Ο λουλάς είναι και η μόνη λύση για πολλούς που σιτίζονται στο στρατόπεδο της μνημονιακής χαράς. Έτσι καταφέρνουν να ζουν σε ένα κόσμο δικό τους, σε ένα παράλληλο σύμπαν, με την ελληνική σημαία να κυματίζει πάνω από τα κεφάλια τους, τα ευρώ να τρέχουν από τα μπατζάκια μας, τους ξένους να στέκονται προσοχή μπροστά στην ελληνικότητα του Σαμαρά και τους Έλληνες να βαδίζουν προς τα πεπρωμένα της φυλής με τον Σαμαρά μπροστά, τον Στουρνάρα εκ δεξιών του και τον Βενιζέλο εξ αριστερών του.

Υπάρχει βέβαια και η πραγματικότητα. Το ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι, τα εκατομμύρια των φτωχών, το μαύρο της ΕΡΤ, τα νοσοκομεία και τα σχολεία που κλείνουν, η τρόικα που έρχεται μεθαύριο για να βάλει χέρι στην αμυντική βιομηχανία και λουκέτο σε μερικές ακόμα δημόσιες επιχειρήσεις. Να πετάξει με τη βοήθεια του Σαμαρά στον Καιάδα μερικές ακόμα χιλιάδες ανθρώπους.

Ε και; Ας υπάρχουν όλα αυτά. Ο λουλάς ακριβώς γι” αυτό χρειάζεται, για να ομορφαίνει την άσχημη πραγματικότητα. Και είτε καπνίζει τις ευωδιαστές του φιλοδοξίες, είτε την προσήλωσή του στη Μέρκελ, είτε τα παλιά του λάθη που δεν έγιναν πάθη, ένα είναι το σίγουρο πλέον για τον πρωθυπουργό μας: Θέλει να εγκαταστήσει πάνω από την Ελλάδα ένα τεράστιο λουλά, να τον καπνίζουμε όλοι, να τα βλέπουμε όλοι όλα ρόδινα όπως αυτός και να μπορεί να διατάζει τον καθένα από μας: Όταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς.

Τι να πούμε κι εμείς; Άναψτονε ρούφατονε, Αντώνη μας…