Η ΚΝΕ κι ο Γούντι Άλεν

Γράφει σήμερα ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης στην "Αυγή":

Παραθέτω τρία αποσπάσματα από την εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ ενόψει του 11ου Συνεδρίου της Οργάνωσης:

Απόσπασμα 1ο: "Τέτοιες κινητοποιήσεις έγιναν τα τελευταία χρόνια σε μια σειρά χώρες με τα λεγόμενα 'Νέα Κινήματα' ('Αγαναχτισμένοι', 'Κίνημα των Πλατειών', 'Αραβική Άνοιξη'). Οι κινητοποιήσεις αυτές δεν έδιναν προοπτική και διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα. Ενσωματώθηκαν και 'ξεφούσκωσαν', αφού πρώτα βοήθησαν να ριζώσουν και αντιδραστικές δυνάμεις και θεωρίες κι αλλού σχεδιάστηκαν για να οδηγήσουν τμήμα του λαού να παλεύει 'κάτω από ξένη σημαία' για κυβερνητικές εναλλαγές, συνδέοντας τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα του ενός ή του άλλου καπιταλιστή, παίρνοντας το μέρος του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου".

Απόσπασμα 2ο: "Δεν έγιναν όμως αγώνες που να σημαδευτούν από έντονη νεανική παρουσία. Ούτε με την παρουσία νέων στο λεγόμενο 'κίνημα των πλατειών', που αξιοποιήθηκε για αντιδραστική ενσωμάτωση. Επιβεβαιώθηκε ότι ορισμένα νεανικά ξεσπάσματα που είχαν προηγηθεί, κινητοποιήσεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ για το άρθρο 16 το 2006 και τον Δεκέμβρη του 2008 για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, δεν έδωσαν πραγματική ώθηση στο φοιτητικό ή μαθητικό κίνημα, γρήγορα ξεφούσκωσαν".

Απόσπασμα 3ο: "Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την εμπειρία των 'προοδευτικών' κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική, όπου σε μια σειρά χώρες στις κυβερνήσεις βρέθηκαν συμμαχικά σχήματα με μικροαστικές, σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις, προβάλλοντας πολιτικές θέσεις για ανακούφιση φτωχών εργατικών λαϊκών δυνάμεων και συνθήματα για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία των χωρών αυτών. Το βασικό όμως πρόβλημα και οι αντιθέσεις που το συνοδεύουν παραμένουν, δηλαδή η πολιτική εξουσία και τα μέσα παραγωγής παραμένουν στα χέρια της αστικής τάξης, κριτήριο της ανάπτυξης είναι το κέρδος, διατηρείται το καθεστώς εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο".

Αυτό δεν είναι εισήγηση, είναι άρμα δρεπανηφόρο. Δίνει μια και τους θερίζει όλους, τους Aγανακτισμένους της Ιβηρικής, το κίνημα των πλατειών στην Ελλάδα, την Αραβική Άνοιξη, το κίνημα κατά των ιδιωτικών ΑΕΙ, τον Δεκέμβρη, μέχρι και τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής έπιασε το λεπίδι τους. Όποιος σηκώθηκε από τον καναπέ του, όποιος κινήθηκε, όποιος πάλεψε, όποιος ήλπισε, όποιος μάτωσε, όποιος πέτυχε μικρές και μεγάλες νίκες, τρώει μια κατραπακιά από την ΚΝΕ και βλέπει τον ουρανό σφοντύλκι. Με 243 λέξεις ισοπεδώνεται η παγκόσμια κινηματική δράση της τελευταίας δεκαετίας, μέχρι και το κίνημα της διάθεσης τροφίμων χωρίς μεσάζοντες απαξίωσε η ηγεσία του ΚΚΕ, φλερτάροντας ανοιχτά με τη γελοιότητα.

Αν όλα ετούτα δεν αρέσουν στα παιδιά της ΚΝΕ, τότε τι στο καλό τους αρέσει; Τους αρέσει το Κόμμα, με το Κ κεφαλαίο. Η ατσάλινη αντεστραμμένη πυραμίδα που είναι φτενή στη βάση και παραφουσκωμένη στην κορυφή, εκεί όπου κατοικεί η πεφωτισμένη ηγεσία των Illuminati. Αυτό αρέσει στα παιδιά της ΚΝΕ, η πεφωτισμένη ηγεσία που έχει διαβάσει τα ιερά βιβλία-όχι όλα, μόνο εκείνα που τη συμφέρουν- κι έχει κτίσει πετραδάκι, πετραδάκι την Μεγάλη Αλήθεια, το απόλυτο μέτρο με το οποίο κρίνονται οι πάντες και τα πάντα. Καλό είναι ό, τι εκπορεύεται από την ηγεσία, ό, τι ελέγχεται από την ηγεσία, ό, τι έχει πάρει ISO από την ηγεσία. Ποιοι αγανακτισμένοι, ποιες πλατείες, ποιοι δεκέμβρηδες, οι μόνες άξιες λόγου κινητοποιήσεις της τελευταίας δεκαετίας είναι οι συγκεντρώσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, που γίνονται μέσα σε υγειονομικό κλοιό, για να μην μολυνθούν από τους γύρω- γύρω.

Στο "Love and Death" ("Ο Ειρηνοποιός», η ατυχής ελληνική απόδοση) του Γούντι Άλεν που διαδραματίζεται στην τσαρική Ρωσία, εμφανίζονται ο πατήρ Προκχόρωφ και ο υιός Προκχόρωφ, οι οποίοι έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: Ο υιός Προκχόρωφ είναι πιο γέρος από τον πατέρα Προκχόρωφ, κάτι σαν την ηγεσία της ΚΝΕ, δηλαδή, που είναι πιο γερασμένη από την υπέργηρη ηγεσία του κόμματος. Λες να του μπουν τίποτα ιδέες του Γούντι Άλεν και να κατηφορίσει προς τον Περισσό;