Σχεδόν πέρασε απαρατήρητο, μέσα στον ορυμαγδό των ωμών εκβιασμών προς την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί τις ντιρεκτίβες των ξένων δανειστών. Στην ελληνική πρόταση των 47 σελίδων, που κατατέθηκε, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, δεν υπάρχει το αρχικό κείμενο Βαρουφάκη, που αφορά στις τηλεοπτικές άδειες και τα προσδοκώμενα έσοδα από αυτές. Σε ό,τι αφορά τα media, η αναφορά που γίνεται είναι για έσοδα 200 εκατ. ευρώ από τον ειδικό φόρο διαφήμισης, ο οποίος βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Ιανουάριου 2015. Τα έσοδα από την τηλεοπτική αδειοδότηση και τις τηλεοπτικές συχνότητες εξαφανίστηκαν από το κείμενο.
Το ΔΝΤ και η τρόικα, που άλλαξε όνομα αλλά όχι προβιά, δείχνουν τα πραγματικά τους συμφέροντα απαιτώντας με κυνισμό να μην επιβληθεί φόρος για τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών. Και τα εγχώρια media, που φοβούνταν το 2010 πως οι ερπύστριες της τρόικας θα τα ισοπεδώσουν λόγω εκσυγχρονισμού, χορήγησης αδειών και υποχρέωσης πληρωμής δανείων και φόρων, βρίσκονται στο πλάι τους, κρατώντας τα ίδια το κανόνι επίθεσης ενάντια στη χώρα και την ελληνική κοινωνία.
Μέχρι την παρουσίαση του νέου σχεδίου νόμου για τα ΜΜΕ, το οποίο σύμφωνα με τις πρώτες και παλιές πλέον δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών ΣΥΡΙΖΑ θα τα βάζει με το παντοδύναμο σύστημα της τηλεοπτικής και media-κής διαπλοκής, σχέδιο που επίσης έχει καθυστερήσει παρότι -όπως λέγεται- είναι έτοιμο, υπάρχει πολύς δρόμος. Για εσωτερικές διαπραγματεύσεις βέβαια. Οι πρώτες πληροφορίες, που έρχονται από το μέτωπο της τηλεοπτικής διαπλοκής σε θεσμικό επίπεδο, δείχνουν πως οι επιθετικές ιαχές έχουν υποχωρήσει, για να δώσουν τη θέση τους στην πολιτική του... εφικτού. Στην περίπτωση των ψηφιακών συχνοτήτων, για παράδειγμα, κανείς δεν αποκλείει πως η Digea θα συνεχίσει να κατέχει το φάσμα, με αντάλλαγμα την επιστροφή των περιφερειακών καναλιών στην ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ. Για τις τηλεοπτικές άδειες, φαίνεται πως το ενδιαφέρον από νέους παίχτες δεν είναι τόσο θερμό.
Όλα τα παραπάνω, σε επίπεδο φημών και διαρροών, συσκοτίζουν ακόμη περισσότερο το ήδη θολό τοπίο. Και η πρώτη «νίκη» της τηλεοπτικής διαπλοκής, που κατάφερε με δικαστική απόφαση να μην πληρώσουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί για την κατοχή τηλεοπτικών συχνοτήτων για τα έτη 2011-2014, ήταν ταυτόχρονα και η πρώτη «ήττα» για τον πολυδιακηρυγμένο πόλεμο ενάντια στη διαπλοκή.
Δημοσίευση σχολίου