Τουλάχιστον προβληματική είναι η εκτίμηση της κ. Α. Ψαρρά ότι «Ο Ν. Γεωργιάδης, οι ερωτικές του προτιμήσεις και το παρελθόν του αφορούν τον ίδιο και τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται». Αστοχο είναι και το συμπέρασμά της ότι ο Κ. Βαξεβάνης ακολούθησε τον δρόμο «που χάραξαν οι Αναστασιάδης -Τριανταφυλλόπουλος κλπ. με τις κρυφές κάμερες, τη λάσπη, τα εκβιαστικά υπονοούμενα και τις χυδαίες αναφορές».
Πολλά μπορεί να αποδώσει κανείς στον εκδότη του περιοδικού Hot Doc και ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας koutipandoras. To κυριότερο ότι έχει μετατρέψει την έντυπη και ηλεκτρονική παρουσία του σε «ντουντούκα» κυβερνητικής προπαγάνδας. Ναι υπάρχουν περιπτώσεις που ασκεί φθηνιάρικη και κατευθυνόμενη δημοσιογραφία, μην αποφεύγοντας την συνειδητή παραπληροφόρηση. Από κει και πέρα όμως, δεν έχει καμιά βάση το να αποδίδεις στον Κ. Βαξεβάνη ότι ανήκει στην «σχολή» Θέμου - Μάκη
Ας δούμε αυτή την αντιπαράθεση
Γράφει η Αντα Ψαρρά στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
Ο πάτος της δημοσιογραφίας
Χωρίς καμία διάθεση υπεράσπισης του συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ, Ν. Γεωργιάδη σε ότι αφορά το παρελθόν του και τις πράξεις που φέρεται να διέπραξε σε ξένη χώρα με διπλωματικό διαβατήριο, είναι απολύτως κατακριτέα η μέθοδος Βαξεβάνη και το είδος της δημοσιογραφίας που υπηρετεί.
Με ένα χυδαίο εξώφυλλο και με πολυσέλιδη «παρουσίαση» της υπόθεσης του συγκεκριμένου προσώπου το σημερινό HOT DOC εμπίπτει απολύτως στην κατηγορία της δημοσιογραφίας της κλειδαρότρυπας.
Στον δρόμο που χάραξαν οι Αναστασιάδης -Τριανταφυλλόπουλος κλπ. με τις κρυφές κάμερες, τη λάσπη, τα εκβιαστικά υπονοούμενα και τις χυδαίες αναφορές ήρθε να προστεθεί σήμερα και ο Κ. Βαξεβάνης.
Ξεπερνώντας απολύτως τα όρια ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος που στο παρελθόν είχε καταφέρει να πείσει αρκετούς για την δημοσιογραφική του δεινότητα, έχει δείξει επανειλημμένα τον τρόπο που μόνος του υπονόμευε την αξία των δικών του ερευνών και των δικών του ρεπορτάζ.
Σήμερα ταυτιζόμενος με την απόλυτη δημοσιογραφία της αθλιότητας ίσως να θεωρεί ότι προσφέρει με τον τρόπο αυτό τις χείριστες «υπηρεσίες» του στην βαλλόμενη από παντού κυβερνητική πλειοψηφία. Κάνει ένα τρομερό λάθος αν νομίζει ότι οποιοσδήποτε έχει σχέση με την αριστερά θα ενδιαφερθεί να διαβάσει τον διασυρμό ενός ανθρώπου στις σελίδες του περιοδικού του.
Ο Ν. Γεωργιάδης, οι ερωτικές του προτιμήσεις και το παρελθόν του αφορούν τον ίδιο και τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται. Ο δημοσιογραφικός όμως κατήφορος έχει δυστυχώς πολλά ποδάρια!
Είναι διαφορετικό θέμα που προφανώς και έχει δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ο σεξοτουρισμός και η παιδεραστία και η συνεισφορά στην εξάρθρωση παρόμοιων κυκλωμάτων. Το να εκτίθεται όμως στην κοινή γνώμη ένας μεμονωμένος άνθρωπος στα πλαίσια δημοσιογραφικής έρευνας είναι η απόλυτη χυδαιότητα.
Update: Η σεξουαλική προτίμηση προφανώς και μπορεί να είναι ποινικά κολάσιμη, όμως, εφόσον δεν υπήρχε μέχρι και σήμερα δικαστική κρίση, ούτε καν δικαστική έρευνα, δεν μπορεί να θεωρηθεί τετελεσμένο. Ας θυμηθούμε όλοι παρόμοια υπόθεση εξευτελισμού δημόσιου προσώπου ως παιδεραστή και τη σιωπή που επικράτησε όταν αποδείχθηκε ότι όλο αυτό ήταν μια συκοφαντία.
Η απάντηση του Κ. Βαξεβάνη
Σεξουαλική προτίμηση η παιδεραστία για την κ. Ψαρρά
Στη μεγάλη της πορεία στη δημοσιογραφία, την οποία αγνοώ αλλά τη φαντάζομαι αφού μιλάει με τέτοια βεβαιότητα πεφωτισμένου, η δημοσιογράφος Άντα Ψαρρά ανακάλυψε τον πάτο της δημοσιογραφίας, ο οποίος είμαι εγώ.
Με άρθρο της στην ΕΦΣΥΝ η κ. Ψαρρά δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης του Νίκου Γεωργιάδη όπως γράφει (γιατί άραγε;), αλλά παρότι δεν μπαίνει ώστε να δει τι ακριβώς συμβαίνει, αποκαλεί εμένα δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας και της απόλυτης αθλιότητας.
Για να γίνει απολύτως σαφής, η κ. Ψαρρά με συγκρίνει με τους Αναστασιάδη και Τριανταφυλλόπουλο (με τις κρυφές κάμερες, τη λάσπη, τα εκβιαστικά υπονοούμενα και τις χυδαίες αναφορές, γράφει). Μια χυδαία αναφορά θα ήταν η παροιμία που μου έρχεται πρόχειρη: «Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο», αλλά καλό θα είναι εγώ εν αντιθέσει με την κ. Ψαρρά να μείνω στην ουσία της υπόθεσης.
Η ουσία λοιπόν της υπόθεσης είναι ότι το Hot Doc αποκαλύπτει πως το 2010 ο Νίκος Γεωργιάδης εντοπίστηκε σε κύκλωμα παιδεραστίας και έμεινε ατιμώρητος, κάνοντας χρήση της διπλωματικής του ασυλίας. Τέσσερα βεβαιωμένα θύματά του ζουν με τον εφιάλτη της επαφής μαζί του, αλλά και αυτόν της ατιμωρησίας του.
Αυτά ως εδώ δεν είναι ούτε κρυφές κάμερες, ούτε λάσπη ούτε υπονοούμενα εκβιαστικά. Είναι η σκληρή πραγματικότητα της παιδοφιλίας που δρα και στη συνέχεια μένει ατιμώρητη, επειδή πολλοί από τους φορείς της είναι πανίσχυροι.
Η εφημερίδα 'Οbserver', η οποία φαντάζομαι πως για την υψηλή δημοσιογραφία της κ. Ψαρρά είναι το ίδιο χυδαία με τη δική μου, δημοσιοποίησε οκτώ τέτοιες περιπτώσεις που αφορούσαν άγγλους πολιτικούς.
Η κ. Ψαρρά λοιπόν περιγράφοντας τη χυδαιότητά μου, λέει πως «ο Νίκος Γεωργιάδης, οι ερωτικές του προτιμήσεις και το παρελθόν του αφορούν τον ίδιο και τους ανθρώπους που τον εμπιστεύονται». Απ' ό,τι καταλαβαίνω η παιδεραστία και οι βιασμοί που περιγράφονται στις καταθέσεις των ανήλικων θυμάτων, όπως επίσης και στις δημοσιοποιημένες εκθέσεις της διεθνούς ΜΚΟ La Strada, είναι σεξουαλική προτίμηση με την οποία καταχρηστικώς ασχολούμαστε παραβιάζοντας την προσωπική ζωή του μέχρι πριν από λίγο συνεργάτη του Μητσοτάκη
Για το ελληνικό δίκαιο πάντως αλλά και το διεθνές, είναι από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα απέναντι σε ανυπεράσπιστα όντα.
Να μας συγχωρήσει η κ. Ψαρρά που επιμένουμε να βλέπουμε ένα έγκλημα ως έγκλημα και όχι ως σεξουαλική προτίμηση και τη δημοσιογραφία ως δημοσιογραφία και όχι ως κατασκευή ανάλογα με το σε ποιόν θέλουμε να την πέσουμε.
Και μία ανθρώπινη ερώτηση: Αν κάποιος έκανε στα παιδιά της κ. Ψαρρά ό,τι περιγράφεται πως έκανε ο Γεωργιάδης σε ανυπεράσπιστα παιδιά στη Μολδαβία, θα το αντιμετώπιζε ως σεξουαλική προτίμηση;
+ σχόλια + 1 σχόλια
Τι έγινε ρε παιδιά; Κόντρα στον φιλοκυβερνητικό τύπο ή μου φαίνεται;
Δημοσίευση σχολίου