Το 1976, σαν σήμερα, πεθαίνει ο Λουκίνο Βισκόντι, ο "Κόκκινος Σκηνοθέτης" του νεορεαλισμού και των ανθρώπινων παθών, αριστοκράτης-κόμης στην καταγωγή, μαρξιστής-λενινιστής στην ιδεολογία, ομοφιλόφυλος ως προς την σεξουαλική επιλογή, αφήνοντας μνημειώδη έργα πίσω του, όπως:
Διαβολικοί Εραστές, Η γη τρέμει, ο Ρόκκο και τα αδέρφια του, Senso, οι Καταραμένοι, ο Αθώος, Θάνατος στη Βενετία, κ.α.
Στο "Λυκόφως των Θεών" ο Βαυαρός νεαρός Μονάρχης Λουδοβίκος Β΄, διαρρηγνύοντας κάθε σχέση με την όποια συμβατικότητα και λογική, αυτοκαταστρέφεται αναζητώντας την σεξουαλική του ταυτότητα, την ηδονή και την ομορφιά.
Ομοφυλοφυλία, Έρωτας και Θάνατος, Εξουσία, Ίλιγγος και Πτώση για μια ακόμα φορά είναι κυρίαρχα στο έργο του Βισκόντι, πνιγμένα στα χρυσάφια, στα βελούδα, σε μια έκρηξη μπαρόκ.
Πέρα από τις πολιτικές προεκτάσεις, που είναι κυρίαρχες στο σύνολο του έργου του Βισκόντι, η ταινία αυτή είναι μια συγκλονιστική αναφορά στην αλαζονεία της εξουσίας, αλλά και στα αδιέξοδα του ερωτικού πάθους, με πρωταγωνιστή τον κορυφαίο και αγαπημένο του Βισκόντι, Helmut Berger.
Δημοσίευση σχολίου