Ξεπλένω, ξεπλένεις, ξεπλένει... φασισμό.

Γράφει ο mitsos175

Ξεπλένω, ξεπλένεις, ξεπλένει... φασισμό.
Δουλεύω, δουλεύεις, δουλεύει... το λαό.
Αρπάζω, αρπάζεις, αρπάζει... μετρητό.
Ξεπλένουν, δουλεύουν, αρπάζουν, μας ρημάξαν τη ζωή...

- Κυρία, κυρία!

- Τι είναι;

- Έχω μια απορία.

- Πες την.

- Ποιό πλυντήριο ξέπλενε τόσα χρόνια το ρατσισμό, τον εθνικισμό, όλες τις φασιστικές αντιλήψεις; Ποίος έκανε τα στραβά μάτια στα εγκλήματα εις βάρος μεταναστών; Ποιός τσουβάλιαζε Κομμουνιστές και ναζί, λες κι είναι το ίδιο να πιεις νερό και το ίδιο να πιεις νέφτι; Τα κανάλια μήπως;

- Μπράβο το βρήκες!

Και αφού έπλυναν καλά - καλά τους φασίστες, τώρα κάνουν τάχα ότι τσακώνονται. Χαστούκια πάντως δεν έπεσαν. Άμα δεν πέσει χαστούκι ή έστω μπουγέλο, εγώ δεν πιστεύω τίποτα. Ο ακροδεξιός, όταν τσακώνεται, χρησιμοποιεί τη "γλώσσα του σώματος". Θα βαρέσει, αλλιώς κάνει απλά ναζάκια.

Έχει ενδιαφέρον να γυρίσουμε λιγάκι πίσω σε μια εποχή που θυμούνται αρκετοί. Είχαμε τότε γύψο. Μέτα ακρωτηριαστήκαμε, χάθηκε η μισή Κύπρος μαζί με κάμποσες χιλιάδες ψυχές.

Τι έκανε τότε ο ιδρυτής της Χρυσής Αυγής; Τον Παπαδόπουλο εννοώ. Εκτός από τα βασανιστήρια, είχε κατορθώσει να αναβιώσει την Αρχαία Σπάρτη, όπως άλλωστε το είχε ονειρευτεί. Σχεδόν. Είχε στρατό, Καιάδα όπου έριχνε τους ανεπιθύμητους, πήγε μάλιστα να κάνει και τον εαυτό του βασιλιά, ώστε να υπάρχουν δυο βασιλιάδες, αλλά τελικά κάπου στράβωσε το πράγμα κι έχασε τον Κοκό μαζί με τα πασχάλια.

Εκεί όμως που τα κατάφερε περισσότερο, κι αυτό οφείλουμε ως αντίπαλοι να του το αναγνωρίσουμε, ήταν στους Είλωτες. Είχε κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους, με τους φτωχούς να σκάνε και να δουλεύουν. Είναι γνωστές οι σχέσεις χούντας - κεφαλαιούχων. Δεξιώσεις, χαιρετούρες, δωράκια εκατέρωθεν... Έγιναν πολύ πλουσιότεροι τότε οι πλούσιοι. Από την σκληρή εργασία φυσικά. Των υπολοίπων, που έπαιρναν ψίχουλα, αλλά δεν έλεγαν και τίποτα, γιατί θα μπορούσαν να πάρουν και το "τσάι" τους στην Ασφάλεια: Κλοτσοπατινάδα μετά μουσικής για να μην τρομάζουν οι κραυγές τους γείτονες.

"Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, αστεράκια πάλι βλέπω, μη βαράτε πια, καλέ..."

Τώρα λοιπόν οι νοσταλγοί των συνταγματαρχών το παίζουν κατά των καναλάρχων! Άντε μου στο διάολο ρε, που θα μας δουλέψετε έτσι! .