Home » , » Σαν σήμερα το 2012 πήρε την πιρόγα του και μας αποχαιρέτησε ο ποιητής και στιχουργός Άλκης Αλκαίος

Σαν σήμερα το 2012 πήρε την πιρόγα του και μας αποχαιρέτησε ο ποιητής και στιχουργός Άλκης Αλκαίος

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019 | 1:22 π.μ.

Μια μέρα σαν την σημερινή, το 2012, πήρε την πιρόγα του και μας αποχαιρέτησε ο ποιητής και στιχουργός Άλκης Αλκαίος, σε ηλικία 63 ετών χάνοντας τη  μάχη με τον καρκίνο

Πλούτισε τη ζωή μας με αριστουργήματα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας επιλέγοντας να ζει και να εργάζεται μακριά από τα ΜΜΕ και τις δημόσιες εμφανίσεις.

Συμβάλει στην  πορεία και το έργο του Θάνου Μικρούτσικου από την πρώτη στιγμή που συναντιούνται  καλλιτεχνικά το 1978 με το τραγούδι: Φλεβάρης του 1948 στο δίσκο Τραγούδια της λευτεριάς με την φωνή της Μαρίας Δημητριάδη και συνεχίζουν:

Το 1980 στη μπαλάντα ενός φιλήσυχου από δίσκο Δελτίο καιρού (Μ. Δημητριάδη)

Το 1982 στο Εμπάργκο  με ερμηνευτές το Θ. Μικρούτσικο, τη Μ Δημητριάδη, το Β. Μπονάτσο, το Μ. Μητσιά και τον Κ. Καράλη.

Το 1983 στο Κι αυτό κακοήθες παιδιά από το δίσκο, Αραπιά πάψε για λίγο να χτυπάς με το Σπαθί.

Το 1983 στο Μετανάστης στο Παγκράτι από το δίσκο Αυτά τα βράδια

Το 1989 στο δίσκο Όσο κρατάει ένας καφές με το Διονύση Θεοδόση

Το 1996 στου Αιώνα την παράγκα με τον Δημήτρη Μητροπάνο

Το 2006 στο Υπέροχοι Μονάχοι σε ερμηνείες του Μ. Μητσιά και του Χ. Θηβαίου


Έδωσε τραγούδια επίσης στο Βασίλη Παπακωνσταντίνου στους δίσκους:

1989, Χορεύω ( Βικτώρια, Να γράφεις να τηλεφωνείς)

1991.Χρόνια πολλά (όλα για πάρτη σου)

1992 Σφεντόνα (Στο γήπεδο αυτό)

1994 Δε σηκώνει (Πόρτο Ρίκο, Σαν να μη σ έχασα)

2009 Ουράνια τόξα κυνηγώ

Στο Νότη Μαυρουδή το  1988 Το πρωινό Τσιγάρο ένα τραγούδι από ποίημα αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο

Στον Σωκράτη Μάλαμα στους δίσκους: 13000 μέρες, Ο φύλακας κι ο βασιλιάς, Ένα

Τραγούδια του επίσης ερμήνευσαν οι Μίλτος Πασχαλίδης, Χ. Κροκίδης, Λ. Μαχαιρίτσας, Μάριος Τόκας, Γιώργο Νταλάρας.

Πηγή: Η ιστοσελίδα μας


Από την ιστοσελίδα antifonies αντιγράφουμε:

Ο Βαγγέλης Λιάρος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, δεν ήταν μόνον ο στιχουργός των μεγάλων τραγουδιών όπως η «Πιρόγα», η «Ρόζα», το «Πρωινό τσιγάρο» και τόσα άλλα. Ηταν ένας βαθιά πολιτικοποιημένος άνθρωπος, με έντονη αντιδικτακτορική δράση την οποία μάλιστα «πλήρωνε» για όλη του τη ζωή.

Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, την περίοδο της δικτατορίας είχε εμπλακεί ενεργά στην πρώτη, άκαρπη απόπειρα δραπέτευσης του Αλέκου Παναγούλη από τη φυλακή, όπου βρισκόταν μετά την αποτυχημένη προσπάθεια δολοφονίας του Γιώργου Παπαδόπουλου.

Συνελήφθη, βασανίστηκε άγρια και οι πληγές αυτών των βασανισμών σημάδεψαν ισόβια το κορμί του, καθώς του δημιούργησαν σοβαρότατα νευρολογικά και κινητικά προβλήματα.

Ο Αλκης Αλκαίος πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Κάποια στιγμή, μάλιστα, ταξίδεψε στο εξωτερικό προκειμένου να υποβληθεί σε μία ειδική επέμβαση, η οποία, όμως, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Ετσι, όσο περνούσαν τα χρόνια ήταν αναγκασμένος να περνά τις ημέρες και τις νύχτες του κλεισμένος σ’ ένα σπίτι και για μεγάλα χρονικά διαστήματα ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι. Φύλακας-άγγελός του σε όλη αυτήν την περιπέτεια ήταν ο πατέρας του, ο οποίος ζούσε μαζί του και τον περιέβαλε με όλη του την αγάπη. Τα προβλήματα υγείας μπορεί να καθήλωσαν το κορμί του Αλκη Αλκαίου, δεν στάθηκαν, ωστόσο, ικανά να εγκλωβίσουν την ψυχή, τη φαντασία και το ταλέντο του.

Μπορεί να μην έβγαινε συχνά από το σπίτι του, μπορεί να μην έζησε προσωπικές στιγμές που κάθε άνθρωπος θα ήθελε να ζήσει, ήταν όμως ο ποιητής που έγραψε τα πιο συγκλονιστικά ερωτικά κείμενα αλλά και κάποιους από τους πιο προφητικούς στίχους του ελληνικού τραγουδιού, στίχους που ακούμε σήμερα, δεκαετίες ολόκληρες μετά τη σύλληψή τους, και μας ακούγονται τόσο επίκαιροι, τόσο σημερινοί…

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων των γνώρισαν, συνεργάστηκαν και έκαναν παρέα μαζί του, ο Αλκης Αλκαίος ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικά γλυκός, γενναιόδωρος αλλά και πολύ δυνατός. «Ηταν λεβέντης. Δεν σε άφηνε καν να αντιληφθείς το πρόβλημά του, ούτε του άρεσε να συζητά για όσα είχε ζήσει στο παρελθόν.

Πάντα μιλούσε για το μέλλον. Μπορεί να ήταν κλεισμένος σ’ ένα δωμάτιο, αλλά το δωμάτιο αυτό είχε παράθυρα σ’ όλον τον κόσμο», μας λέει ο Μίλτος Πασχαλίδης, ένας από τους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς που συνεργάστηκε στενά με τον Αλκαίου.

«Είχε εμμονή με τις λέξεις, δούλευε πολύ το κείμενό του και απαιτούσε από τον συνθέτη να μην αλλάζει ούτε ένα κόμμα.

Προτιμούσε να αλλάξει τον τίτλο ενός τραγουδιού, παρά να αντικαταστήσει μια απλή για τους άλλους λέξη, η οποία όμως για τον ίδιο είχε καθοριστική σημασία…», συμπληρώνει. Και πάντα αποδεικνυόταν εκ των υστέρων πως ο στιχουργός είχε δίκιο, αφού, για ακόμη μία φορά, το τραγούδι σημείωνε μεγάλη επιτυχία.

Ο Αλκης Αλκαίος ήταν ο άνθρωπος που εισήγαγε τις «δύσκολες» λέξεις στο λαϊκό τραγούδι, που «μίλησε» μέσα από τη σύνθετη ποιητική του γλώσσα στην ψυχή κάθε Ελληνα, που έγραψε τραγούδια για πολλούς και διαφορετικούς ερμηνευτές από τη Χάρις Αλεξίου και τον Δημήτρη Μητροπάνο μέχρι τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα…

Κι αν ο περισσότερος κόσμος που έχει λατρέψει τα τραγούδια του δεν είδε ποτέ το πρόσωπό του και δεν διάβασε ποτέ καμιά συνέντευξή του, είναι γιατί ο ίδιος το είχε επιλέξει, καθώς πίστευε πως ό,τι έχει να προσφέρει στον κόσμο το προσφέρει μέσα από την ποιητική του έμπνευση.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger