Το ταλέντο του Δημήτρη (Δήμου) Σταρένιου υπήρξε αναμφισβήτητο, αναγνωρισμένο απ' τους ομότεχνους του, της εποχής του και έχει αφήσει εποχή με τους με τους ρόλους που έχει υποδυθεί στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
Αν και συνήθως τον συναντάμε σε ρόλους προδότη, τοκογλύφου και αντικοινωνικού στοιχείου (έμεινε αξέχαστη η ερμηνεία του, σαν γερό Λαδάς στην τηλεοπτική σειρά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται¨του Βασίλη Γεωργιάδη, ενώ έμεινε ιστορική η ατάκα του «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε» στο πολεμικό δράμα του Ντίμη Δαδήρα, "Η Χαραυγή της Νίκης"), εν τούτοις υπήρξε ένας μεγάλος πατριώτης και αγωνιστής.
Στα χρόνια της Κατοχής ήταν απ' τους πρώτους που δραστηριοποιήθηκαν στις γραμμές του ΕΑΜ και υπέστη διώξεις από το μεταβαρκιζιανό καθεστώς.
Το 1945 πρωτοστατεί και μαζί με καλλιτέχνες ίδιου πολιτικού προσανατολισμού (Αλέκα Παΐζη, Ασπασία Παπαθανασίου, Αλέξης Δαμιανός, Τίτος Βανδής, Λυκούργος Καλλέργης, Νάσος Κεδράκας κ.ά., με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σεβαστίκογλου) ιδρύουν τον ΕΑΜικό θίασο "Ενωμένοι Καλλιτέχνες".
Εγκαταλείπει κάθε καλλιτεχνική του δραστηριότητα το 1977, πάσχοντας από βαριά αγγειοπάθεια. Αφήνει την τελευταία του πνοή σαν σήμερα 23 Οκτώβρη 1983, σε ηλικία 74 ετών, ενώ μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του έμεινε πιστός στην ιδεολογία του.
Αν και συνήθως τον συναντάμε σε ρόλους προδότη, τοκογλύφου και αντικοινωνικού στοιχείου (έμεινε αξέχαστη η ερμηνεία του, σαν γερό Λαδάς στην τηλεοπτική σειρά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται¨του Βασίλη Γεωργιάδη, ενώ έμεινε ιστορική η ατάκα του «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί. Σαν φίλοι ήρθανε» στο πολεμικό δράμα του Ντίμη Δαδήρα, "Η Χαραυγή της Νίκης"), εν τούτοις υπήρξε ένας μεγάλος πατριώτης και αγωνιστής.
Στα χρόνια της Κατοχής ήταν απ' τους πρώτους που δραστηριοποιήθηκαν στις γραμμές του ΕΑΜ και υπέστη διώξεις από το μεταβαρκιζιανό καθεστώς.
Το 1945 πρωτοστατεί και μαζί με καλλιτέχνες ίδιου πολιτικού προσανατολισμού (Αλέκα Παΐζη, Ασπασία Παπαθανασίου, Αλέξης Δαμιανός, Τίτος Βανδής, Λυκούργος Καλλέργης, Νάσος Κεδράκας κ.ά., με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σεβαστίκογλου) ιδρύουν τον ΕΑΜικό θίασο "Ενωμένοι Καλλιτέχνες".
Εγκαταλείπει κάθε καλλιτεχνική του δραστηριότητα το 1977, πάσχοντας από βαριά αγγειοπάθεια. Αφήνει την τελευταία του πνοή σαν σήμερα 23 Οκτώβρη 1983, σε ηλικία 74 ετών, ενώ μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του έμεινε πιστός στην ιδεολογία του.
Δημοσίευση σχολίου