"Τιμώντας" την "ιστορική του παράδοση" το ΣτΕ "τσεκουρώνει" οριστικά τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.

Η είδηση είναι σχεδόν πανομοιότυπη σε όλα τα ΜΜΕ και αναφέρει: "Με τελεσίδικη απόφαση του το Συμβούλιο της Επικρατείας ενέκρινε τη κατάργηση των δώρων για τους δημοσίους υπαλλήλους. Πιο συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με σειρά αποφάσεων της (1307-1316/2019 ανέτρεψε τις θετικές για τους δημοσίους υπαλλήλους αποφάσεις της επταμελούς σύνθεσης του ΣΤ΄ Τμήματος του ΣτΕ, που είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των τριών επιδομάτων-δώρων, που έγιναν με το νόμο 4093/2012,
Έτσι οι διεκδικήσεις των υπαλλήλων πέφτουν «στο κενό»".

Προφανώς σε μας δεν μας κάνει εντύπωση και αυτή η απόφαση του ΣτΕ.  Αν και έχουμε γράψει δεκάδες φορές για τον ρόλο και την αποστολή της αστικής δικαιοσύνης ας δούμε, και ποια είναι η ιστορική παράδοση αυτού του Σώματος των ανωτάτων δικαστών.

«Το ΣτΕ ήταν πάντα εκφραστής, τοποτηρητής, υπερασπιστής των συμφερόντων του Κράτους», τιτλοφορούσαμε περασμένη ανάρτησή μας.

Επίσης για τις αποφάσεις  της δικαστικής εξουσίας που σας πυλώνας της δικτατορίας των μονοπωλίων που βιώνουμε, καθημερινά δείχνει τα ταξικό της μίσος απέναντι στον «εχθρό λαό» και σε όσους θεωρεί ότι αμφισβητούν δυναμικά το πολιτικό σύστημα έχουμε αναφερθεί πολλές φορές.

Είναι τόσο απροκάλυπτη και προκλητική η λειτουργία του ΣτΕ που ακόμα και αστοί δημοσιογράφοι στιγματίζουν τις αποφάσεις του ανώτατοι αυτού δικαστηρίου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα άρθρο που υπογράφει η Κατερίνα Κατή στην εφημερίδα Documento απόσπασμα του οποίου παραθέτουμε με δικές μας υπογραμμίσεις:

Το Συμβούλιο της Επικράτειας (ΣτΕ) «αθωώνει» τους μεγάλους φοροφυγάδες που θησαύρισαν την εποχή της ανεξέλεγκτης ασυδοσίας και στερεί το ελληνικό δημόσιο από τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα οποία όφειλαν να επιστρέφουν στα ταμεία του.

Με σκεπτικό που ρίχνει νομότυπο πέπλο προστασίας σε χιλιάδες επιτήδειους και μεγαλόσχημους «ευυπόληπτους» φοροφυγάδες και ξεπλυματίες μαύρου χρήματος που έχαιραν ασυλίας για πολλές δεκαετίες, το ΣτΕ έρχεται με την πρόσφατη απόφασή του περί πενταετούς παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων να ακυρώσει τον αγώνα των τελευταίων ετών για πάταξη της φοροδιαφυγής, κλείνοντας επί της ουσίας χιλιάδες εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις του αμαρτωλού παρελθόντος ακόμη και λίγο πριν από την εκκαθάρισή τους.

Σε ελεύθερη μετάφραση, αυτό που προκύπτει από το σκεπτικό της επίμαχης απόφασης με τα συνταγματικά πατήματα είναι με δύο λόγια το εξής: ας αφήσουμε πίσω τα χρόνια που δεν διενεργούνταν έλεγχοι, δίνοντας «συγχωροχάρτι» στις παλιές υποθέσεις φοροδιαφυγής, και ας κοιτάξουμε μπροστά τώρα που έχουμε και τις σύγχρονες μορφές φορολογικού ελέγχου.

Ο,τι έγινε έγινε δηλαδή, όποιος έκλεψε έκλεψε και καλό είναι να μην αναλώνονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στο... μακρινό παρελθόν. 

***

Δεν θεωρούμε απαραίτητο να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο, παρά μόνο ορισμένες ενδεικτικές αποφάσεις του ΣτΕ, για να μπορέσει ο αναγνώστης/ια να σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη για την εξουσιαστική αυτή δικαστική κάστα και την αποστολή της.