Φωτεινά παράδειγματα που αποδεικνύουν περίτρανα πως οι συστημικοί υπηρέτες που παριστάνουν τους δικαστές έχουν τόση σχέση με τη δικαιοσύνη, όση το χταπόδι με το καλαπόδι..

Του Γ. Γ.

"Ρασπουτανιές", τιτλοφορούσα ένα περασμένο κείμενο μου, στο οποίο αναφερόμουν στην πολιτική διαδρομή του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου.
Το πόσο σκοτεινός και βρόμικος υπήρξε ο ρόλος του, μας το ομολογεί έμμεσα και ο ίδιος με σημερινές του δηλώσεις.

Ας τα πιάσουμε όμως τα πράγματα απ την αρχή.

To 2015 ασκείται ποινική δίωξη από οικονομικούς εισαγγελείς στον πρώην στενό συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρο Παπασταύρου, μετά την έρευνα για την λίστα Λαγκάρντ, για απόπειρα απάτης. Οπως είχε δημοσιευθεί ήδη ο Παπασταύρου είναι ο beneficiarie owner, ο δικαιούχος δηλαδή της υπεράκτιας εταιρείας Stabri, η οποία έχει ως έδρα τον φορολογικό παράδεισο Virgin Islands, και στον λογαριασμό της  διαθέτει 5.397.000 ευρώ, χρήματα που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν η προέλευση του. (Δείτε μια σχετική πρόσφατη ανάρτηση).

Η ίδια δίωξη στρέφεται και σε βάρος του ελληνοισραηλινού επιχειρηματία Σάμπι Μιωνή ο οποίος κατηγορείται για άμεση συνέργεια στην απόπειρα απάτης
(Μιλάμε για το ίδιο άτομο που σήμερα είναι στην επικαιρότητα με αφορμή την γνωστοποίηση τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Ν. Παππά).

Οπως ήταν αναμενόμενο ο πρώην πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, αναστατώθηκε από την δικαστική περιπέτεια που περνούσε ο συνεργάτης και φίλος του.
Ετσι ζήτησε την βοήθεια του Παπαγγελόπουλου -σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του τελευταίου- για να τον ξελασπώσει.

Αξίζει να δούμε σημεία από όσα κατέθεσε σήμερα στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος.
(Λογικά αύριο λήγει η λειτουργία της προανακριτικής και θα αρχίσει η σύνταξη του πορίσματος αν θα οδηγηθεί ο Παπαγγελόπουλος στο ειδικό δικαστήριο. Υποτίθεται ότι διερευνούν σε βάρος του τέσσερα αδικήματα για το σκάνδαλο Novartis: Ηθική αυτουργία στο αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας κατά φυσική αυτουργία και άμεση συνέργεια δικαστικών λειτουργών. Πρόκληση και προσφορά για την τέλεση εγκλήματος. Ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος. Ηθική αυτουργία σε ψευδορκία).

Αρχικά στην έκτη κατά σειρά κατάθεση του ο πρώην αν. υπουργός αναφέρθηκε στην υποκλαπείσσα τηλεφωνική συνομιλία Μιωνή - Παππά που δημοσιεύτηκε κάνοντας λόγο ότι  «Η δημοσιοποίηση των πληροφοριών που αφορούν σε Έλληνα και ξένο αξιωματούχο συνιστά περίπτωση κατασκοπείας για τον κ. Μιωνή. Διαπράχθηκε κατασκοπεία σε βάρος της Ελλάδος και κάποιοι εδώ μέσα συνήργησαν. Λέει ο κ. Μιωνής ότι μας έχει φλομώσει η Μοσάντ στις πληροφορίες. Και βεβαίως μπορεί. Κοινοποιείται όμως αυτό; Αυτά τα διαβάζουν ξέρετε κι άλλες χώρες, εχθρικές με το Ισραήλ. Για να ξέρουμε ποιοι είναι εγκληματίες σε αυτή τη χώρα και ποιοι είναι οι πατριώτες».
Τα αποτελέσματα της έρευνας που κάνουν οι εισαγγελείς γι' αυτή την περίπτωση θα τα ξέρουμε σε κάτι μήνες.

Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι άλλο. Το ότι δηλαδή ότι ο τέως αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης επανέλαβε και σήμερα στην προανακριτική όσα έχει δηλώσει στο παρελθόν. Οτι ο Σαμαράς τον κάλεσε στο σπίτι του ενώ αυτός ήταν υπουργός και η υπόθεση Παπασταύρου ήταν σε δικαστική εξέλιξη, και χωρίς να τον "πιέσει" άρχισε να του λέει ότι ο Παπασταύρου "είναι φίλος του, καλός άνθρωπος"
 «Μου ζήτησε να τον βοηθήσω. "Τι εννοείς;" του είπα. Έχουν την υπόθεση του οι Οικονομικοί Εισαγγελείς, μου είπε. Του είπα ξέχνα το Αντώνη. "Εντάξει Μίμη" μου είπε, "ξέχνα το. Αλλωστε την Μαρέβα πληρώνω. Αυτηνής είναι φίλος", μου είπε ο κ. Σαμαράς», κατέθεσε ο Παπαγγελόπουλος, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες.

Φυσικά ο Παπαγγελόπουλος είναι εντελώς αναξιόπιστος. Εδώ όμως προκύπτουν κάποια συμπεράσματα.

Πριν δυο μέρες αποκαλύφθηκε ότι ο πρώην υπουργός Ν. Παππάς είχε πρόθεση να καλέσει  στο Μέγαρο Μαξίμου μια "τύπισσα", όπως την αποκάλεσε, ανώτερη δικαστική λειτουργό,  -την εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη. για να της πει «κοριτσάρα μου τι πας να κάνεις». Ουσιαστικά δηλαδή να υποδείξει σε μια δικαστικό πώς πρέπει να λειτουργήσει.

Απ' αυτά που ισχυρίζεται ο Παπαγγελόπουλος και δεν έχει διαψευστεί ένας πρώην πρωθυπουργός καλεί έναν εν ενεργεία υπουργό και του ζητάει να παρέμβει για να "καθαρίσει" δικαστικά ένας φίλος του.
Λογικά συμπεραίνεται ότι όσο ήταν στο τιμόνι της χώρας ο Σαμαράς, θα καθόριζε κάποιες δικαστικές αποφάσεις όπως ήθελε.
Εξυπακούεται επίσης ότι δεν θεωρούσε "αμέμπτου ηθικής", τον Παπαγγελόπουλο. για να έχει την προσδοκία να ικανοποιήσει την επιθυμία του.

Αλήθεια, γιατί καθυστέρησε κάποια χρόνια να αποκαλύψει ο Παπαγγελόπουλος αυτά τα νταλαβέρια την αλήθεια και το μέγεθος των οποίων δεν γνωρίζουμε;

Φωτεινά παραδείγματα που αποδεικνύουν περίτρανα πως οι συστημικοί υπηρέτες που παριστάνουν τους δικαστές έχουν τόση σχέση με τη δικαιοσύνη, όση το χταπόδι με το καλαπόδι...

Ταυτόχρονα για μια ακόμα φορά γίνεται σμπαράλια το παραμύθι περί «διάκρισης νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας».
Η πραγματικότητα είναι ότι όλες αυτές οι εξουσίες είναι όργανα επιβολής του αστικού κράτους, είναι αλληλένδετα δεμένες μεταξύ τους και θανάσιμοι εχθροί της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων.