Η μεθοδευμένη "δολοφονία χαρακτήρα" του δημοσιογράφου της ΕΡΤ, Θ. Σιδέρη. και ο ρόλος ενός απ' τα πιο γνωστά κατακάθια της καθεστωτικής δημοσιογραφίας. Του Ηλία Κανέλλη.

Ας μην μας διαφεύγει, αρχικά, ότι απ' τις κύριες προτεραιότητες της Ν.Δ, όταν ανέλαβε την κυβερνητική εξουσία μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, ήταν με το πρώτο κι' όλας Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης ΝΔ να μεταφέρει τις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης κατευθείαν στον πρωθυπουργό. Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναλάβει προσωπικά την εποπτεία των δημόσιων μέσων ενημέρωσης, δηλαδή της ΕΡΤ και του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων. 

Θέλουμε να τονίσουμε δηλαδή, ότι ο βασικός υπόλογος, που πρέπει να απολογηθεί, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για το ότι η ΕΡΤ έχει γίνει ξεκάθαρα ένα κομματικό φερέφωνα του κυβερνητικού κόμματος και με αυταρχικό τρόπο δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα είναι ο Μητσοτάκης και έπονται ο Ζούλας, και οι παρατρεχάμενοι του.

Το πόσο ασφυκτικός έχει γίνει ο έλεγχος στα κρατικά ΜΜΕ, το διαπιστώνουμε από τις πιέσεις που ασκούνται σε παραγωγούς ραδιοφωνικών εκπομπών του κρατικού ραδιοφώνου. Και να σκεφτείτε τι συμβαίνει σε άλλα ΜΜΕ τα οποία έχουν πανελλαδική εμβέλεια και τεράστια απεύθυνση, όταν αυτές οι παρεμβάσεις ασκούνται σε ένα μέσο που  η ελάχιστη ακροαματικότητά του, του στερεί την δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης σ' αυτό που ονομάζουμε κοινή γνώμη. 

Μόλις πριν λίγες μέρες, στην ανάρτησή μας την οποία τιτλοφορούσαμε: Αφού έγινε "θεσμικό" πρόσωπο και ο πρωθυπουργικός υιός και ενοχλεί κάποιους "αρμοδίους" ο σχολιασμός τοποθετήσεων του ...,, σχολιάζαμε με σκωπτικό τρόπο την λογοκρισία που υπέστη από τους υπευθύνους της διαμόρφωσης του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΤ, ο τραγουδοποιός Δημήτρης Μητσοτάκης.

Τώρα η επιστολή παραίτησης από το Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας του δημοσιογράφου Θωμά Σιδέρη, που φέρνει στην δημοσιότητα η ιστοσελίδα e-tetradio μας δείχνει ότι αναβαθμίστηκε και η κρατική καταστολή σε όσους δημοσιογράφους δεν συμμορφώνονται προς τα υποδείξεις. 

Και να τι εννοούμε. Ο Θωμάς Σιδέρης  -ως Δημιουργός Ντοκιμαντέρ/Υποψήφιος Διδάκτωρ Ανθρωπογεωγραφίας, υπογράφει την επιστολή παραίτησή του- προχώρησε σε σοβαρές καταγγελίες για άσκηση ψυχολογικής βίας που δέχτηκε από την ιεραρχία της ΕΡΤ με αφορμή το ντοκιμαντέρ του για το νεοναζιστικό τάγμα Αζόφ, στην Ουκρανία. 

(Η διεύθυνση του Πρώτου Προγράμματος μου άσκησε ψυχολογική βία μετά τη μετάδοση του ραδιοφωνικού ντοκιμαντέρ για το λεγόμενο Τάγμα Αζόφ και όχι μόνο δεν με υποστήριξε στις επιθέσεις που δεχόμουν αλλά ήταν ιδιαίτερα επικριτική, όπως αποτυπώνεται και στο sms που μου απέστειλε.

Η διεύθυνση του Πρώτου Προγράμματος μου άσκησε ψυχολογική βία και προληπτικό έλεγχο όσον αφορά στον σχεδιασμό και μετάδοση του επόμενου ραδιοφωνικού ντοκιμαντέρ, επιμένοντας να υλοποιήσω το ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ για το ρωσικό τάγμα Βάγκνερ, προκειμένου να «ισορροπήσει» η κατάσταση και να αμβλυνθούν οι όποιες εντυπώσεις, αναφέρει επί λέξη στην επιστολή παραίτησή του).

Και εδώ θεωρούμε σκόπιμο να παρενθέσουμε ένα απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας: 

Ενα καθεστώς σκληρής δεξιάς στο πρώτο που προχωράει είναι στο να άρει την ελευθερία των ΜΜΕ.

Φυσικά δεν μπορεί να αναβιώσει μεταξικής έμπνευσης νόμους όπως τον 1092/1938, ούτε να επαναφέρει το υφυπουργείο Τύπου και Πληροφοριών, της χούντας. Η σημερινή αστική δικτατορία, μπορεί να είναι κυνική και ασύδοτη, αλλά έχει εκσυγχρονιστεί ως προς τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να ελέγξει την λεγόμενη μαζική πληροφόρηση.

Το να χαρίζει σήμερα, η κυβέρνηση, πακτωλό κρατικού χρήματος στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και να προσφέρει παχυλές αργομισθίες σε "λειτουργούς της ενημέρωσης", μπορείς να το εντάξεις σε μια διαχρονική συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας.

Φυσικά όταν δεν αρκεί η πολιτική του "καρότου" έρχεται και αυτό του "μαστίγιου".

Επανερχόμαστε, λοιπόν στην περίπτωση της απροκάλυπτης λογοκρισίας που ασκήθηκε στον δημοσιογράφο της ΕΡΤ Θωμά Σιδέρη, ο οποίος θέλοντας να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του υπέβαλε την παραίτησή του.

Στην περίπτωση του και αυτό είναι το πιο βασικό της υπόθεσης, δεν είναι ότι έχουμε μια κραυγαλέα περίπτωση λογοκρισία, που δεν θα λέγαμε ότι αποτελεί στις μέρες μας κάτι το εντυπωσιακό. Εκεί που πρέπει να εστιαστούμε είναι το μήνυμα που επιχειρείται να σταλεί στους εργαζόμενους δημοσιογράφους της ΕΡΤ με την μεθοδευμένη "δολοφονία χαρακτήρα" του Θ. Σιδέρη. Κραυγάζει, δηλαδή το "μαντάτο" τι περιμένει οποιονδήποτε/η εργαζόμενη σε κρατικό ΜΜΕ, αν δεν "συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις'.

 

Κι αυτή δεν είναι μια αυθαίρετη εκτίμησή μας. Είναι ένας απολύτως λογικό συμπέρασμα από τα όσα μας γνωστοποιεί η επιστολή παραίτησης του κ. Θ. Σιδέρη η οποία μας γνωστοποιεί, ότι αύριο Δευτέρα 4/4, ραδιοφωνικός παραγωγός του Πρώτου Προγράμματος, ο Χρ. Μιχαηλίδης, θα έχει καλεσμένος στην εκπομπή του τον δημοσιογράφο Ηλία Κανέλλη, τον άνθρωπο ο οποίος σύμφωνα με τον Θ. Σιδέρη "μόλις πριν 20 ημέρες πριν με χαρακτήρισε δημόσια «παλιάνθρωπο», «μισάνθρωπο», «ανδρείκελο του Πούτιν» και «εχθρό της Δύσης», πυροδοτώντας στη συνέχεια, μαζί με άλλους, ένα κύμα ύβρεων και απειλών στο πρόσωπό μου, καταρρακώνοντας την αξιοπρέπεια και την επαγγελματική και επιστημονική μου επάρκεια". 

Εδώ, λοιπόν ο δημοσιογράφος που παραιτήθηκε από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, μας λέει ότι υπάρχει ένας μηχανισμός -δημιούργημα του Μεγάρου Μαξίμου, κατά την άποψη μας- ο οποίος βάζει στο στόχαστρο του προσπαθώντας να εξοντώσει ηθικά και επαγγελματικά, κάθε δημοσιολόγο ο οποίος δεν συμφωνεί με το κυβερνητικό αφήγημα σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας, που δημιουργήθηκε μετά την Ρωσική εισβολή.

Και εδώ είναι καλό να θυμίσουμε το ποιόν του δημοσιογράφου που παρουσιάζεται να ηγείται και να καθοδηγεί αυτόν τον μηχανισμό. Σε μας αυτός ο τύπος δεν είναι άγνωστος. Πρόχειρα  θυμηθήκαμε, λοιπόν ότι ο Ηλίας Κανέλλης είναι ένα απ' τα πιο γνωστά κατακάθια της καθεστωτικής δημοσιογραφίας. Ενας πολυθεσίτης δημοσιογράφος με ποικίλες συνεργασίες με κρατικούς φορείς, σε μια εποχή όπου η ανεργία γονατίζει τον δημοσιογραφικό κλάδο. ο οποίος όταν δεν υπερασπίζεται την μπατσάδικη κτηνωδία, όπως στην περίπτωση Ινδαρέ, επιδίδετε σε υστερική φιλοσιωνιστική προπαγάνδα, ρίχνοντας τα εμέσματα του στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό,