Ας ανατρέξουμε λίγο στον αγαπημένο μας Βασίλη Ραφαηλίδη για να μας σχολιάσει την επικαιρότητα, Αντιγράφουμε κάποια αποσπάσματα από το καταπληκτικό του έργο "Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974":
Δυο πράγματα έπρεπε να πατάξει ο Χαρίλαος Τρικούπης, προκειμένου να προκύψει κράτος. Την φοροδιαφυγή και την ληστεία. Δεν πέτυχε τίποτα από τα δυο ....
Ο Τρικούπης ψήφισε νόμο για την ισοβιότητα και το αμετάθετο των Δικαστών, αφού προηγουμένως έκανε μια φοβερή και τρομερή εκκαθάριση του δικαστικού σώματος από όπου πέταξε όλους όσους δωροδοκούνταν φανερά, δηλαδή τους μισούς. Εκτοτε οι Ελληνες δικαστές πήραν τα μέτρα τους και έγιναν πιο διακριτικοί ...
Ο καημένος ο Τρικούπης καθόρισε αυστηρά προσόντα προκειμένου να γίνει κανείς δημόσιος υπάλληλος και απομάκρυνε όλους όσους μέχρι τότε είχαν διοριστεί με κομματικό ρουσφέτι ...
Και τις εκλογές που κάνει το 1885 είναι τόσο άψογες που οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον θεωρούν περίπου …ηλίθιο που της έχασε! Κυρίως ο Δεληγιάννης που δεν περίμενε να της κερδίσει διότι κατά τα ειωθότα ανέμενε βία και νοθεία εκ μέρους του Τρικούπη.
Ο Τρικούπης είναι ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που αποκηρύσσει δημοσίως την βία και την νοθεία, που ήταν έθιμα μέχρι τότε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά λέει από πάνω πως οι Ελληνες πρέπει να πάψουν να ψηφίζουν τους κουμπάρους και τους τοπάρχες, και να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για τις πολιτικές ιδέες των προσώπων και των κομμάτων. Δεν βαριέσαι, αυτός το είπε, αυτός το άκουσε ...
Λοιπόν αυτό που κάνει ο Δεληγιάννης όταν το 1885 γίνεται για πρώτη φορά πρωθυπουργός, είναι να χαλάσει ότι είχε φτιάξει ο πολιτικός του αντίπαλος. Πρώτα από όλα είπε πως δεν χρειάζονταν προσόντα για να γίνει κάποιος Δημόσιος Υπάλληλος. Η άποψη αυτή ισχύει μέχρι σήμερα...
Αχ κακόμοιρε Τρικούπη, πέθανες χωρίς δεκάρα τσακιστή, Ούτε μια "χορηγία" δεν πήρες όπως οι σημερινοί, αλλά αντίθετα εισέπραξες και την αχαριστία ενός λαού που ακολούθησε την δημαγωγία του Δεληγιάννη και σε έστειλε στον πολιτικό και βιολογικό θάνατο…Ενός λαού που του αρέσει από το 1821 να ακολουθά τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς, που του αρέσει να του χαδεύουν τα αυτάκια του, με ερωτικές πολιτικές λέξεις.
Δημοσίευση σχολίου