«Ο Δαρβίνος, τον οποίο διαβάζω αυτή την περίοδο, είναι εντυπωσιακός. Υπήρχε μια πλευρά της τελεολογίας, (σ.σ μία φιλοσοφική ιδέα που ισχυρίζεται ότι τα πράγματα έχουν σκοπούς ή αιτίες για τα οποία γίνονται), που έπρεπε ήδη να έχει καταρριφθεί και αυτό έγινε τώρα. Ποτέ προηγούμενα δεν είχε γίνει μια τόσο μεγαλόπνοη προσπάθεια να παρουσιαστεί η ιστορική εξέλιξη στη Φύση και οπωσδήποτε ποτέ με τόσο καλό αποτέλεσμα».
Όταν ο Μαρξ διάβασε την «Καταγωγή των Ειδών», ένα χρόνο αργότερα, ήταν τόσο ενθουσιασμένος, που το αποκάλεσε «το βιβλίο που περιέχει τη βάση της φυσικής ιστορίας από τη σκοπιά μας». Σε ένα του γράμμα προς τον γερμανό σοσιαλιστή Φερντινάρντ Λασάλ έγραφε:
«Η εργασία του Δαρβίνου είναι πολύ σημαντική και ταιριάζει στις δικές μου ιδέες με το ότι παρέχει μια βάση στις φυσικές επιστήμες για την ιστορικότητα της πάλης των τάξεων... Παρ’ όλες τις αστοχίες, είναι εδώ που για πρώτη φορά η τελεολογία στις φυσικές επιστήμες όχι μόνο δέχτηκε το χαριστικό της πλήγμα, αλλά και το προφανές της νόημα είναι εδραιωμένο εμπειρικά».
...
Παρόλο που ο Μάρξ και ο Ένγκελς υπήρξαν κριτικοί σε διάφορα σημεία του «άτσαλου αγγλικού στιλ επιχειρηματολογίας», που χρησιμοποιούσε, διατήρησαν βαθιά εκτίμηση για την επιστημονική δουλειά του Δαρβίνου καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους. Στο σημαντικότερο βιβλίο του ο Μαρξ περιέγραφε την «Καταγωγή των Ειδών» σαν ένα βιβλίο «που άφησε εποχή». Το 1872 ο Μάρξ έστειλε ένα αντίτυπο του Κεφαλαίου στον Δαρβίνο, με την υπογραφή: «εκ μέρους του ειλικρινούς θαυμαστή σας, Καρόλου Μαρξ».
Και το 1883, στον επικήδειο του Μαρξ, ο Ένγκελς θα αναφέρει: «Όπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε τους νόμους της ανάπτυξης της φύσης, έτσι και ο Μαρξ ανακάλυψε το νόμο της ανάπτυξης της ανθρώπινης ιστορίας»
Δημοσίευση σχολίου