
Το ερέθισμα για να το «ψάξουμε» λίγο περισσότερο το θέμα μας το έδωσε ένα σχόλιο που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο «Ποντίκι».
Με τίτλο «Ποιοι είστε ρε παιδιά…» η εφημερίδα σχολίαζε: «Όταν βλέπουμε δημοσιογράφους να οργανώνουν, και μάλιστα ανώνυμα, μια άψογη σελίδα στο διαδίκτυο (blog) για να την πέφτουν σε όσους …την πέφτουν στην κυβέρνηση, τότε οι αγνές προθέσεις ενδεχομένως οδηγούν και στην Κόλαση της στρατευμένης –για να μην πούμε μισθοφορικής – δημοσιογραφίας».

Με την τελευταία τους εκτίμηση θα συμφωνήσουμε απόλυτα. Είναι σαν να φωτογραφίζουν τον εαυτό τους!
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη για να διαπιστώσει ότι το συγκεκριμένο blog λειτουργεί σαν φερέφωνο του Μαξίμου.
Η κυβερνητική προπαγάνδα ξεχειλίζει από κάθε κείμενο του αν και καταβάλετε προσπάθεια – αποτυχημένη όμως- να μην γίνει με την πρώτη ματιά αντιληπτή.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο τρόπος γραφής και τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιούνται στα κείμενα του blog είναι πανομοιότυπα γνωστής δημοσιογράφου της Ε.Τ που παράλληλα εργάζεται σε μεγάλη ημερήσια εφημερίδα και οι επαγγελματικές ασχολίες της ολοκληρώνονται με την παροχή υπηρεσιών της στο Γραφείο Τύπου παραγωγικού υπουργείου. (Δεν θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε το όνομα της αν και οι δικές μας πληροφοίες αναφέρουν ότι είναι η δημιουργός του blog. Δεν έχουμε όμως τον τρόπο να το αποδείξουμε)
Δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό να χρησιμοποιείς μια διαδικτυακή παρουσία για να προβάλεις μια κομματική παράταξη ή μια πολιτική ιδεολογία. Είναι όμως πολιτική απάτη να επικαλείσαι ότι σκοπός σου είναι η αντικειμενική και έγκυρη πληροφόρηση όταν έχεις μετατραπεί σε ένα κυβερνητικό έμισθο (πιθανότατα) παπαγαλάκι όπως είναι αυτό το blog.
+ σχόλια + 1 σχόλια
«Εσεις ποιοι είστε ρε παιδιά…»
δηλαδη εσεις δεν ειστε παπαγαλακια ;
Δημοσίευση σχολίου