«Με την προσφιλή μέθοδο των τροπολογιών μέσα στο καλοκαίρι, επέλεξε η κυβέρνηση να περάσει δύο κατάπτυστες τροπολογίες με τις οποίες προσαρμόζεται το «Δίκαιο» της Ελλάδας στο αμερικανικό και ευρωενωσιακό «Δίκαιο». Σύμφωνα με την τροπολογία αυτή, οποιονδήποτε χαρακτηρίζουν «εγκληματία» οι ΗΠΑ θα παραδίδεται στην Ουάσιγκτον, όποτε το απαιτούν οι ΗΠΑ, ακόμα και αν υπάρχουν εδώ συνταγματικοί περιορισμοί ή και αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων».Μ’ αυτό το κείμενο κυκλοφορεί πρωτοσέλιδα ο σημερινός «Ριζοσπάστης».
Ετσι ακριβώς είναι. Αλλά η αντίδραση του ΚΚΕ έρχεται πολύ ετεροχρονισμένα αφού αυτή η κατάληξη ήταν αναμενόμενη.
Οποιος διαβάζει ξένες εφημερίδες –ειδικά αμερικάνικες- θα ήξερε εδώ και μήνες, ότι με απαίτηση της Ουάσιγκτον προωθείτε προς κύρωση από την Ελληνική Βουλή των δυο πρωτοκόλλων που απαίτησαν οι Αμερικάνοι για την έκδοση προσώπων ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ.
Είναι δυνατόν το ΚΚΕ τώρα να παριστάνει το αιφνιδιασμένο γιατί «με την προσφιλή μέθοδο των τροπολογιών μέσα στο καλοκαίρι επέλεξε η κυβέρνηση να περάσει δύο κατάπτυστες τροπολογίες»;
Οντος το αστικό καθεστώς έρχεται να θωρακίσει το νομικό οπλοστάσιο του «με νέα άκρως αντιδραστικά κατασταλτικά μέτρα», όπως γράφει ο «Ριζοσπάστης.
Αλλά όμως αφού όλα αυτά ήταν γνωστά εδώ και αρκετούς μήνες τι έκανε ο ΚΚΕ για να αναπτύξει κίνημα ώστε αυτές οι κατάπτυστες συμφωνίες να μην περάσουν χωρίς αντιδράσεις;
Και για να μην θεωρηθούμε υπερβολικοί –δυστυχώς μόνο εμείς στην μπλοκόσφαιρα- να τι γράφαμε πριν κάποιους μήνες.
"Προωθείτε προς κύρωση από την Βουλή των δυο πρωτοκόλλων που απαίτησαν οι Αμερικάνοι για την έκδοση προσώπων ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Τα όσα καθορίζουν οι συμφωνίες είναι πραγματικά ανατριχιαστικά. Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των υπερατλαντικών «σερίφηδων προβλέπουν ανάμεσα στ’ άλλα:
• Εκδοση προσώπων και για αδικήματα που στην Αμερική τιμωρούνται με θανατική ποινή.
• Διακριτική ευχέρεια στους Αμερικανούς να μην δίνουν στην ελληνική κυβέρνηση αποδεικτικά στοιχεία που να στοιχειοθετούν το αίτημα για την έκδοση πολιτών.
• Αναδρομική ισχύ των συμφωνιών για αιτήματα που βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
Πιο αναλυτικά, με βάση το «Πρωτόκολλο περί αμοιβαίας εκδόσεως εγκληματιών μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ» η υποχρέωση για την παράδοση των αυτουργών εγκλημάτων επεκτείνεται και στους αυτουργούς, ηθικούς αυτουργούς, αναγκαίους ή έμμεσους συνεργούς και απλούς συνεργούς.
Με δυο λόγια, δηλαδή, όποιον θεωρήσουν οι Αμερικάνοι «ύποπτο τρομοκρατίας» το ελληνικό κράτος είναι υποχρεωμένο να τον παραδώσει σ’ αυτούς για ..τα περεταίρω.
Αν αναλογιστούμε τα σενάρια που κυκλοφόρησε η αμερικανική πρεσβεία, τότε που ο Επαναστατικός Αγώνας χτύπησε με ρουκέτα την πρεσβεία τους, και «φωτογράφιζαν» άτομα που κατά την άποψη των Αμερικανών είναι μέλη του Ε.Α τότε μπορεί να καταλάβουμε τι σκευωρίες έχουμε να λουστούμε και μάλιστα με αμερικανική σφραγίδα. Και το πιο φοβερό είναι ότι η Ελλάδα «μπορεί ενδεχομένως να εγκρίνει την έκδοση» ακόμα κι αν το «έγκλημα για το οποίο ζητείται η έκδοση τιμωρείται (στην Αμερική) με θάνατο"!
Φτηνές δικαιολογίες είναι δηλαδή αυτά που λέει το ΚΚΕ ότι θα περάσουν χωρίς αντιδράσεις τέτοια νομοθετικά τερατουργήματα γιατί .. είναι καλοκαίρι.
Αλλού πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες για την ανυπαρξία μαχητικού εργατικού κινήματος.
Δημοσίευση σχολίου