Εχουμε από καιρό επισημάνει ότι η αστική προπαγάνδα του τελευταίου διαστήματος έχει πάρει καθαρά φασιστικό χαρακτήρα. Δεν υπάρχει αντίλογος, δεν υπάρχει χώρος για οτιδήποτε άλλο πέρα απ' αυτό που έρχεται από πάνω. Η μόνη που γίνεται ανεκτή είναι η κριτική ως προς το τι έλεγε η κυβέρνηση προεκλογικά. Κριτική, όμως, ως προς τον μονόδρομο των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων δεν επιτρέπεται.
Ο μονόδρομος ενισχύεται με την καλλιέργεια του τρόμου. «Δεχόμαστε επίθεση - θα μας βάλλουν επίτροπο - θα μας περιορίσουν την εθνική ανεξαρτησία - αν δεν αποδεχτούμε τα σημερινά μέτρα θα καταφύγουμε στο ΔΝΤ και θα υποστούμε χειρότερα κλπ. κλπ.».
Ο Παπανδρέου το ειπε καθαρά την προηγούμενη Δευτέρα στη Βουλή: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια, δεν έχουμε τα περιθώρια για μικροδιευθετήσεις και διεκδικήσεις. Δεν έχουμε τα περιθώρια σήμερα, ως έθνος, ως λαός, ως ελληνισμός, να αντέξουμε παρατεταμένα μπλόκα, απεργίες και στάσεις».
Εφτασε στο σημείο να καλέσει τους εργαζόμενους να πνίξουν «το αίσθημα αδικίας, που δικαιολογημένα νιώθουμε» και να το κάνουν «δύναμη ανατροπής, αλλαγής και ανασυγκρότησης της χώρας, της πατρίδας μας».
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τα ίδια λόγια; Πόσες φορές δεν μας είπαν «να πνίξουμε το αίσθημα αδικίας», «να κάνουμε υπομονή», πόσες φορές δεν μας έταξαν ότι μετά θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια;
Κάθε φορά η διάψευση των υποσχέσεων ήταν το αποτέλεσμα.
Οταν γύρω μας λάμπει προκλητικός ο πλούτος, είναι ταξική αυτοκτονία να υποτασσόμαστε στο φόβο. Πρέπει να ψάξουμε, να διαβάσουμε, να σκεφτούμε, να μάθουμε πως όλα όσα λέγονται είναι παραμύθια. Αν θέλουν να μειώσουν το κρατικό έλλειμμα, δεν έχουν παρά να στραφούν σ' αυτούς που το δημιούργησαν. Δεν το δημιούργησε ο εργαζόμενος ή ο φτωχός αγρότης. Το δημιούργησαν αυτοί που ενώ συσσώρευαν υπερκέρδη, τα οποία πολλαπλασίαζαν χρόνο με το χρόνο (αρκεί μόνο μια ματιά στους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων), απαιτούσαν και πετύχαιναν τη μείωση της φορολογίας των κερδών, που από 40% έπεσε στο 25%.
Ας τους επιβάλλουν έκτακτη φορολογία, αφού έτσι κι αλλιώς επενδύσεις δεν κάνουν και η ανεργία καλπάζει.
Η γνώση των πραγματικών δεδομένων πρέπει να σπάσει την παράλυση. Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει το μήνυμα, ότι δεν υπάρχει συναίνεση των εργαζόμενων και των νέων σ' αυτή την πολιτική. Και επειδή τα μηνύματα δεν περνιούνται μέσα από δημοσκοπήσεις, πρέπει να το πάρει στους δρόμους. Μόνο αυτό καταλαβαίνει, όπως αποδεικνύεται και από τα αγροτικά μπλόκα. Αλλιώς, η επίθεση δεν θα 'χει σταμάτημα και τα σημερινά θα μας φαίνονται αθώα χάδια μπροστά σ' αυτά που θα ακολουθήσουν. Καμιά εμπιστοσύνη στους πολιτικούς απατεώνες.
Εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ"
Δημοσίευση σχολίου