Πήραμε ένα e-mail από το γραφείο Τύπου του Σύριζα που χαρακτηρίζει "Άτολμα, αόριστα και ανεπαρκή τα μέτρα που ανακοίνωσε η Υπουργός Περιβάλλοντος για τον Ασωπό".Αφού ο Σύριζα διατυπώνει κάποιες ενστάσεις κύρια με την αποτελεσματικότητα που θάχουν οι εξαγγελίες της Τ. Μπιρμπίλη καταλήγει στην ανακοίνωση του:
«Καλούμε λοιπόν σήμερα, την Υπουργό Περιβάλλοντος να προχωρήσει άμεσα σε γενναία μέτρα αντί να προσπαθεί να ισορροπήσει τις πιέσεις των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και των εκπροσώπων τους στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό. Η υπόθεση του Ασωπού δεν αφορά επικοινωνιακούς χειρισμούς και δεν λύνεται με πρόχειρες και αόριστες εξαγγελίες. Απαιτεί σοβαρότητα, συνέπεια και διάθεση πραγματικής αντιμετώπισης και συμμόρφωσης των υπαίτιων της ρύπανσης».
Σύμφωνα, λοιπόν με το Σύριζα αν έχει «αποτελεσματικότητα» και «σοβαρότητα» η Υπουργός Περιβάλλοντος το πρόβλημα του Ασωπού θα λυθεί.
Αυτός κι αν είναι οπορτουνισμός του κερατά.
Αλλά είναι επόμενο τέτοιες θέσεις να εκφράζονται από ένα πολιτικό μόρφωμα σαν τον Σύριζα.
Η αστική οικολογία έρχεται να κρύψει τις ρίζες του προβλήματος, να διαστρεβλώσει κάθε συζήτηση για τα πραγματικά αίτια του περιβαλλοντικού εγκλήματος και τελικά να συσπειρώσει κάθε ευαισθητοποιημένο και αγανακτισμένο άνθρωπο γύρω από την ψευδαίσθηση ότι το ίδιο το σύστημα εμπεριέχει τις δυνατότητες αντίδρασης, την προοπτική ανάσχεσης και τελικά εξαφάνισης του περιβαλλοντικού εγκλήματος.
Πάμε τώρα στις εξαγγελίες Μιρμπίλη: «Οι βιομηχανίες θα αναλαμβάνουν από εδώ και πέρα το κόστος της περιβαλλοντικής αποκατάστασης … Την περίοδο 2004- 2010 το ύψος των εισηγηθέντων προστίμων που επιβλήθηκαν στις βιομηχανίες που ρυπαίνουν ανέρχεται σε 4,2 εκατομμύρια ευρώ». Την πρώτη πρόταση της την ακούμε επανειλημμένα εδώ και δεκαετίες οπότε έχει καταντήσει ποια ανέκδοτο. Οσο για τα πρόστιμα που επεβληθηκαν στις βιομηχανίες μήπως θα μπορούσε να μας πει πόσα απ’ αυτά έχουν εισπραχτεί;
Τότε σίγουρα θα βλέπαμε ότι μόνο επικοινωνιακό χαρακτήρα έχουν τα πρόστιμα. ‘Η καλύτερα μένουν στα χαρτιά και οι βιομήχανοι με δεκάδες νομικά τερτίπια βρίσκουν τον τρόπο να μην πληρώνουν φράγκο ή να πληρώνουν ψίχουλα για τα μάτια του κόσμου.
Πέρα απ’ τα ευχολόγια που ακούσαμε απ’ την Μπιρμπίλη για την ταμπακιέρα έκανε μόκο.
Και να ποια είναι η ουσία: Η επιβάρυνση του πόσιμου νερού εξαιτίας της ρίψης βιομηχανικών αποβλήτων με ουσίες στη Βοιωτία, την Ανατολική Αττική και την Εύβοια έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Το αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των αναλύσεων των χημικών παραμέτρων χρωμίου και νιτρικών
Το καρκινογόνο χρώμιο έχει κάνει τόσο καιρό τη δουλειά του και το ποσοστό εμφάνισης καρκίνου στα Οινόφυτα έχει αυξηθεί πάρα πολύ σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα.
Οι κομισάριοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν θεσπίσει ορισμένα όρια χημικών παραμέτρων τα οποία έχει υιοθετήσει και η ελληνική κυβέρνηση. Για το χρώμιο το όριο είναι 50mg/lt ενώ για τα νιτρικά 50mg/lt.
Αλλά κι αυτά τα όρια είναι εγκληματικά, διότι δεν στηρίζονται στην απαίτηση για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά υιοθετούνται μετά από αναλύσεις κόστους-οφέλους δηλαδή μετά από αναλύσεις για την αποκόμιση του μέγιστου κέρδους. Γι’ αυτό και εφαρμόζεται η πρακτική του ανεκτού κινδύνου.
Κι αν ακόμα δεχθούμε ότι οι βιομήχανοι θα «συμμορφωθούν», όπως λέει η Μπιρμπίλη και ότι «έχουν ήδη ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε στάδιο ολοκλήρωσης τα έργα επεξεργασίας και διανομής πόσιμου νερού από την Υλίκη και τον Μόρνο» πάλι το πρόβλημα παραμένει.
Γιατί το συγκεκριμένο «πόσιμο νερό» θα είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έχουν θέσει οι κομισάριοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η περιεκτικότητα του δηλαδή σε χρώμιο θα είναι 50mg/lt ενώ για τα νιτρικά 50mg/lt.
Και το χρώμιο όχι μόνο είναι τοξικό αλλά ανήκει και στις καρκινογόνες ουσίες που είναι «συσσωρεύσιμες». Κάθε νέα «δόση» προστίθεται στην προηγούμενη. Θα ‘πρεπε, λοιπόν, να υπολογιστεί η επίπτωση από τα προηγούμενα όρια που ήταν ανεβασμένα και μετά να προχωρήσει σε οποιαδήποτε κίνηση. Ομως, η οσφυοκαμψία και η εμμονή στη γραφειοκρατική αντιμετώπιση τόσο σοβαρών ζητημάτων επιτρέπουν αυτές τις χωρίς όρια εγκληματικές πράξεις των καπιταλιστών.
Τα όρια θα ‘πρεπε να ‘ναι στο μηδέν, αλλά αυτό είναι απαγορευτικό για τον καπιταλισμό. Η φυσική τάση του καπιταλισμού είναι να ξεπερνά κάθε όριο. Ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους είναι σχεδόν ανύπαρκτος και τα πρόστιμα -αν κάποια στιγμή καταβάλλονται- είναι μόνο για το «θεαθήναι». Και φυσικά ούτε σκέψη για τη διακοπή της λειτουργίας των εργοστασίων.
Τις θέσεις μας αυτές τις διατυπώσαμε απαντώντας στο e-mail που πήραμε από τον Σύριζα και αν υπάρξει απάντηση θα την δημοσιεύσουμε.
Δημοσίευση σχολίου