Οι επιλογές της ντόπιας αστικής τάξης

Το Νο2 του ΔΝΤ, Lipsky Says, ομολογεί ότι ήταν επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης η αντιλαϊκή καταιγίδα μέτρων.



Αυτό σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Στρος Καν δεν αφήνουν σε κανέναν αμφιβολία για τις επιλογές του ντόπιου αστικού κατεστημένου και του πολιτικού του προσωπικού.

Εχουμε αναφέρει αρκετές φορές ότι εκτίμηση της ντόπιας πλουτοκρατίας είναι ότι πρέπει να ισοπεδωθεί κάθε εργατική κατάκτηση πιστεύοντας ότι μόνο έτσι θα μείνει αλώβητη, σε εποχές παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, η κερδοφορία του κεφαλαίου και θα υπάρξουν ιδανικές συνθήκες ανταγωνισμού με τους ξένους καπιταλιστές.
Ασχετα αν αυτό θα έχει σαν συνέπεια την ουσιαστική οικονομική και πολιτική υποδούλωση του εργαζόμενου λαού της χώρας μας.

Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο οικονομολόγος Δημήτρης Καζάκης:

«Σ' ολόκληρη την ιστορία της χώρας πολύ δύσκολα θα βρεθεί πρωθυπουργός που τόσο εύκολα παρέδωσε την εθνική ανεξαρτησία και την κυριαρχία της χώρας του.
Ακόμη και για τα προσχήματα οι εκάστοτε πρωθυπουργοί έθεταν ως θέμα αρχής την εθνική κυριαρχία. Μοναδική εξαίρεση οι κυβερνήσεις των δωσίλογων στην κατοχή. Σήμερα η χώρα τίθεται επίσημα υπό νέα κατοχή, υπό νέα διεύθυνση και ο επίσημος πρωθυπουργός της χώρας το μόνο που κάνει είναι όχι μόνο να την αναγνωρίζει, αλλά και να καλεί τον λαό να σκύψει το κεφάλι για να την αποδεχτεί.

Σε άλλες εποχές η στάση αυτή θα ισοδυναμούσε με δωσιλογισμό, όχι όμως σήμερα όταν ένας τύποις σοσιαλιστής βιάζεται να παραδώσει το κουμάντο της χωρας στους γκαουλαιτερ της Ε. Ε. καιτου ΔΝΤ».

Για να συμπληρώσει ο Γ. Δελαστικ στο «Πριν»:

«Μετέτρεψε έτσι την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση δοσίλογων συνεργατών των ξένων επικυρίαρχων της χώρας μας, με τους οποίους μοιράζεται φυσικά τους ίδιους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς στόχους εναντίον των εργαζομένων.
Μετά από σχεδόν 120 ολόκληρα χρόνια, από τη χρεοκοπία του 1893 ακριβέστερα, η οικονομική και κοινωνική εξουσία της χώρας παραδίνεται και πάλι επισήμως στους ξένους προστάτες.
Δεν έχουμε να κάνουμε όμως με μια νέα εκδοχή της χρεοκοπημένης κυβέρνησης Τρικούπη, όπως τότε, αλλά με μια σύγχρονη εκδοχή κυβέρνησης «οικονομικών Τσολάκογλου», η οποία συνεργάζεται στενά και αρμονικά με τις ξένες δυνάμεις κατοχής!».