Η Γένοβα, ο Τσίπρας και το τρίτο μνημόνιο

Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας

Αν ανατρέξουμε πίσω στην νεότερη Ελληνική ιστορία, στην συμφωνία της Βάρκιζας θα δούμε πως ένας από τους βασικούς όρους που τέθηκαν από πλευράς ΕΑΜ ήταν να «ξηλωθούν» από την δημόσια διοίκηση, τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας εκείνοι οι οποίοι κατά την διάρκεια της κατοχής συνεργάστηκαν με τον κατακτητή.

Αυτό το αίτημα ουδέποτε υλοποιήθηκε από τις αστικές κυβερνήσεις οι οποίες ξεκίνησαν από τότε και φτάνουν μέχρι και σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι μεταλλάχθηκαν σε παρακρατικό μηχανισμό που γαλούχησε μετέπειτα γενιές που χρησιμοποιούνταν κατά το δοκούν.
Στην διάρκεια του εμφυλίου, ο Γοτζαμάνης ο Εμμανουηλίδης και οι αξιωματικοί της χωροφυλακής στην δολοφονία του Λαμπράκη, η δολοφονία Πέτρουλα, οι αξιωματικοί-βασανιστές της χούντας, η δολοφονία-ατύχημα του Αλέξανδρου Παναγούλη,η δολοφονία του Τεμπονέρα, η δολοφονία του Γρηγορόπουλου και η δολοφονία του Φύσσα είναι απόρροια της μη υλοποίησης εκείνου του αιτήματος με συνέπεια μέχρι και σήμερα τα σώματα ασφαλείας να είναι σε έναν θερμό εναγκαλισμό με το παρακράτος που παρά το γεγονός της αριστερής διακυβέρνησης συνεχίζει να λειτουργεί. Και για να το κάνω πιο λιανά, οι αντιδημοκρατικοί μηχανισμοί καταστολής που υπήρχαν από πάντα συνεχίζουν να υπάρχουν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με μια ιστορία αγώνων ενάντια στην βίαιη καταστολή, και την χρήση παρακρατικών μέσων, από την Γένοβα ως το Γρηγορόπουλο, και από τα ΜΑΤ στην ΕΡΤ μέχρι «τα ΜΑΤ έφαγαν ξύλο από τις καθαρίστριες», δεν εκπροσωπείται αυτή την στιγμή στην ίδια του την κυβέρνηση. Η βία που ασκήθηκε στους συμπαραστάτες των μεταναστών στην Αμυγδαλέζα, οι φωτογραφίες με μυστικούς και παρακρατικούς «αναρχικούς» να έχουν πιάσει ψιλοκουβεντούλα με τους αστυνομικούς σε πρόσφατες κινητοποιήσεις έξω από την βουλή μου θυμίζει τους αστυνομικούς που έδιναν πολεμοφόδια σε παρακρατικούς-«αναρχικούς» πίσω από θάμνους στο Ζάππειο στην κυβέρνηση Σαμαρά. Και όλα αυτά γιατί; Απλούστατα η κυβέρνηση Σαμαρά και η κυβέρνηση Τσίπρα πλέον θέλουν τον κόσμο φοβισμένο, να μην κινητοποιείται, να μην αγωνίζεται και το καλύτερο να κάθεται στο σπίτι του. Τα μνημόνια, η βία και ο φόβος είναι σετ.

Άλλωστε ο ίδιος ο υπουργός τους υπουργείου προστασίας του πολίτη (άκουσον άκουσον) δεν φάνηκε ποτέ στην ρητορική του να ασπάζεται τον ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων, τον ΣΥΡΙΖΑ της αντίστασης στα χρόνια των μνημονίων και γενικά τις ιδρυτικές αρχές και ιδέες του ΣΥΡΙΖΑ σε όλο το φάσμα του αφού ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο κύριος Τσίπρας με την παρέα του αλλά ένας Συνασπισμός Ριζοσπαστικών Αριστερών τάσεων ή συνιστωσών(πείτε το όπως θέλετε). Οι εικόνες των ΜΑΤ σήμερα τα ξημερώματα 24/07/2015 στον σταθμό Λαρίσης αλλά και τα ΜΑΤ έξω από την βουλή να σέρνουν διαδηλώτρια στο οδόστρωμα πιστεύω ότι απογοήτευσε πολύ κόσμο που πίστεψε στις αρχές και τα ιδανικά του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία μεταλλάχθηκαν από τον κύριο Τσίπρα και την παρέα του μέσα σε κάποια εικοσιτετράωρα(και αυτό είναι υπό συζήτηση).

Εάν η ηγετική ομάδα της κυβερνήσεως δεν αισθάνεται πλέον σώμα από το σώμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ξέρει τι πρέπει να κάνει και ελπίζω να το κάνει σύντομα. Το να χτυπάνε τα ΜΑΤ τους διαδηλωτές της ίδιας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ (να μην σταθούμε σε αυτό, γράφω για όλους τους διαδηλωτές μα με αυτόν τον τρόπο θέλω να δείξω την ειρωνεία των γεγονότων) είναι ντροπή. Επίσης ντροπή είναι να έχεις εκπέσει των αξιών του κόμματος και να το κρατάς αιχμάλωτο σε μια πορεία που ο κόσμος που δεν καταλαβαίνει τι γίνεται να ρίχνει την πέτρα του αναθέματος σε όλο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τέλος ελπίζω ότι λόγω αυτού του κειμένου δεν θα πέσω και εγώ θύμα ενός «ατυχήματος» από τους «κουκουλοφόρους» του παρακράτους και καλώ σε αγώνα όλους τους συντρόφους που έδωσαν την ψυχή τους να φωνάξουμε μαζί ένα μεγάλο ΟΧΙ.