Το πυρηνικό ολοκαύτωμα, το οποίο οδήγησε άμεσα στον θάνατο τουλάχιστον 250.000 Ιάπωνες, στην πλειοψηφία τους αμάχους, παραμένει το μόνο παράδειγμα χρησιμοποίησης πυρηνικών όπλων στην ιστορία για πολεμικούς σκοπούς.
Η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, όπως και αυτής στο Ναγκασάκι, έγιναν με προσωπική απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν.
Ο Τρούμαν υποστήριξε ότι έριξε τις βόμβες για να πετύχει την ήττα της μιλιταριστικής Ιαπωνίας, επειδή μια εισβολή των ενόπλων δυνάμεων των Η.Π.Α. με στόχο την κατάληψη της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, θα κόστιζε τη ζωή χιλιάδων αμερικανών στρατιωτών.
«Θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ρυθμίστηκε από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βεβαία πριν ριφθεί η πρώτη βόμβα», θα γράψει, όμως, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.
Και το τεύχος του βρετανικού περιοδικού New Scientist της 21ης Ιουλίου 2008, αποκαλύπτει με στοιχεία πως «η αμερικανική απόφαση να πέσουν οι βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, δεν είχε ως στόχο την συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, αλλά να δώσει το έναυσμα στον Ψυχρό Πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης».
Άλλωστε η Ιαπωνία δεν ήταν πλέον σε θέση να συνεχίσει τον πόλεμο, μετά τη συνθηκολόγηση στην Ευρώπη της ναζιστικής Γερμανίας στις 9 του Μάη 1945.
(«Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, ενάντια στη φτώχεια και τις νέες πυρηνικές απειλές», τονίζει η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, με αφορμή τα 75 χρόνια από το έγκλημα των ΗΠΑ στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και καλεί σε μαζική συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στην πλατεία Ζακλίν Ντε Ρομιγύ στο Θησείο, και στην πορεία που θα ακολουθήσει στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, σήμερα Πέμπτη 6 Αυγούστου).
Διαβάστε το μεγάλο αφιέρωμα που έχει κάνει ο Δ. Δαμασκηνός γι' αυτό το ιμπεριαλιστικό έγκλημα.
****
Έκτη Αυγούστου 1945 λοιπόν. Ένα πρωινό, όχι όπως τα άλλα. Πολύ ψηλά στον ουρανό ξεκίνησε η απόλυτη φρίκη. Ο άνθρωπος εξολοθρεύει τον άνθρωπο.
«Αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή ήταν πως η Χιροσίμα καλύφθηκε από τρια χρώματα. Θυμάμαι κόκκινο, μαύρο και καφέ, τίποτα άλλο. Πολλοί άνθρωποι στους δρόμους πέθαναν σχεδόν αμέσως. Οι άκρες των δακτύλων, όσων είχαν πεθάνει, έπιασαν φωτιά και η φωτιά σταδιακά εξαπλώθηκε σε όλο τους το σώμα, από τα δάκτυλα τους. Ένα ελαφρύ γκρίζο υγρό έσταζε από τα χέρια τους.
Όσοι βρήκαν κάπου καταφύγιο μετά την έκρηξη μπήκαν σε έναν παράξενο και αποκρουστικό κόσμο με ανθρώπινες σκιές να έχουν μετατραπεί σε πέτρα και τα μαλλιά ήταν κυριολεκτικά καμμένα».
«Άνθρωποι σε ντελίριo παρακαλούσαν για λίγο νερό. Αυτοί που είχαν καεί στην πλάτη ήταν πεσμένοι μπρούμυτα και όσοι είχαν εγκαύματα στο μπροστινό μέρος του σώματός τους ήταν ανάσκελα. Κανείς τους δεν μπορούσε να κουνηθεί για να αλλάξει στάση. Οι πληγές του και τα εγκαύματα τους ήταν καλυμμένα με αμέτρητες μύγες που εναπόθεταν τα αυγά τους εκεί. Τα αυγά εκκολάπτονταν και τα σκουλήκια που έβγαιναν από εκεί αργοσάλευαν πάνω στο σώμα των τραυματιών. Οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν στην κόλαση όντας ζωντανοί».
«Οι άνθρωποι είχαν μετατραπεί σε σκιές, έμοιαζαν με φαντάσματα. Κάποιοι προχωρούσαν σαν να ήταν σκιάχτρα εξαιτίας του πόνου, τα χέρια τους ήταν σε προέκταση και κρεμόντουσαν μακρυά από το σώμα τους. Στην αρχή παραξενεύτηκα και στη συνέχεια διαπίστωσα ότι ήταν είχαν καεί και προσπαθούσαν να περιορίσουν τον πόνο που θα προκαλούταν από την τριβή με το δέρμα».
Αυτές είναι καταγεγραμμένες μαρτυρίες όσων επέζησαν του ολέθρου.
Από την άλλη πλευρά υπήρξαν οι εξής δηλώσεις: O κυβερνήτης Τίμπετς λοιπόν είχε δηλώσει: «Είμαι περήφανος που μπόρεσα ν’ αρχίσω με το τίποτα, να σχεδιάσω την επιχείρηση και να δουλέψει όσο τέλεια δούλεψε… Κοιμόμουν ήσυχος κάθε βράδυ».
Μετά τις ρίψεις των βομβών ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τρούμαν δήλωσε:
«Παίξαμε 2 δισεκατομμύρια δολάρια πάνω στο πιο εντυπωσιακό επιστημονικό παιχνίδι της ιστορίας και κερδίσαμε».
Το συμπέρασμα είναι πως 200.000 και πλέον θύματα, μπορούν να θεωρηθούν παράπλευρες απώλειες ενός επιστημονικού παιχνιδιού. Όλο αυτό που συνέβη στην Χιροσίμα και τρεις μέρες μετά επαναλήφθηκε στο Ναγκασάκι ήταν μια σαφής επίδειξη δύναμης, μια σαφής απειλή προς τη Σοβιετική Ενωση, την οποία ο δυτικός, τότε, κόσμος τη θεωρούσε στήριγμα και δύναμη των επαναστατικών κινημάτων της εποχής και συνεπώς απειλή για το όπου γης αστικό καθεστώς.
Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν απλώς το πρόσχημα. Εκτιμάται ότι σήμερα υπάρχουν 17.000 περίπου πυρηνικές κεφαλές σε όλο τον πλανήτη. Τα πυρηνικά όπλα αυξάνονται σε περιοχές του κόσμου με μακροχρόνιες συγκρούσεις, γεγονός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης τους. Εφόσον τα διαθέτεις, είναι πιθανό να μπεις στον πειρασμό και να τα χρησιμοποιήσεις, υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Γεγονός που έχει υποτιμηθεί. Αλλά φευ. Όλες οι φρίκες ξεχνιούνται. Απόδειξη ότι οι ναζί είναι στα κοινοβούλια των περισσότερων χωρών.
Ο πίνακας είναι του Γάλλου ζωγράφου, Lucien de Cassan.Ζωγράφισε τα συναισθήματα, που προκάλεσαν οι καταστροφές στη Χιροσίμα.
Δημοσίευση σχολίου