Δημήτρης Κωνσταντινίδης. Δολοφονήθηκε σαν σήμερα στις 22 Δεκεμβρη του 1942 και ήταν ο πρώτος νεκρός φοιτητής των διαδηλώσεων στη διάρκεια της Κατοχής

Ηταν μόλις 21 χρόνων και οργανωμένος στο ΕΑΜ Νέων. Ο φοιτητής της Νομικής Δημήτρης Κωνσταντινίδης, συστρατεύτηκε μαζί με χιλιάδες άλλους νέους από την πρώτη μέρα της εισβολής των ναζιστικών δυνάμεων στην χώρα μας στον μεγαλειώδη αντιστασιακό αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στον κατακτητή.

Ετσι δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 22ας Δεκέμβρη του 1942 που είχε είχε οργανωθεί από το ΕΑΜ, για να ματαιωθεί το σχέδιο των Γερμανών κατακτητών να εφαρμοστεί  και στην Ελλάδα το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Η επιδίωξη των Γερμανών ήταν περίπου 80.000 Ελληνες εργάτες να οδηγούνταν στα γερμανικά πολεμικά εργοστάσια για καταναγκαστική εργασία.

Πραγματικά, εκείνη τη μέρα περισσότεροι από 40.000 εργάτες, υπάλληλοι, φοιτητές και μαθητές συγκεντρώθηκαν και κατευθύνθηκαν προς το υφυπουργείο Εργασίας, που βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας, στα Εξάρχεια.

Η δωσιλογική κυβέρνηση Κ. Λογοθετόπουλου, που είχε αναλάβει προ ημερών τα καθήκοντά της, είχε διορίσει ως υφυπουργό Εργασίας τον Νικόλαο Καλύβα, έναν συνδικαλιστή, ένθερμο υποστηρικτή της δικτατορίας Μεταξά, που από τον Αύγουστο του 1941 είχε τοποθετηθεί γενικός γραμματέας της Εθνικής (Γενικής) Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος. (Τον εκτέλεσε στην συνέχεια η ΟΠΛΑ). 

Τρομοκρατημένη η κυβέρνηση από την μαζικότητα της διαδήλωσης παρατάσσει μεγάλη δύναμη από την αστυνομία του Έβερτ που είχε ενισχυθεί από Ιταλούς φασίστες για να μην καταλάβουν το υπουργείο εργασίας  που βρισκόταν επί των οδών Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα. Πανικόβλητος ο δοσίλογος Καλύβας διαφεύγει από την πίσω πόρτα του υπουργείου, όταν αντικρύζει τους αποφασισμένους διαδηλωτές να μην υποχωρούν μπροστά στις ένοπλες κατοχικές δυνάμεις.

 «Πιαστείτε χέρι με χέρι να μην αφήσουμε τους φασίστες να προχωρήσουν», φώναζε ο Μήτσος.  Εκείνη την στιγμή ένας Ιταλός μελανοχίτωνας που βρισκόταν πάνω σ’ ένα τζιπ άρχισε να πυροβολεί στα τυφλά. Μια σφαίρα βρήκε τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη σχεδόν στην καρδιά του. Οι διαδηλωτές τον μεταφέρουν αιμόφυρτο σε ένα διπλανό σπίτι όπου σε λίγα λεπτά ξεψύχησε,

Ομως, ο αγώνας και η θυσία του δεν πήγαν χαμένα. Το ΕΑΜ συνέχισε τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις, με αποκορύφωμα τη μεγάλη διαδήλωση της 5ης Μαρτίου 1943, οπότε χιλιάδες διαδηλωτές κατέλαβαν το υπουργείο Εργασίας και έκαψαν τις ονομαστικές καταστάσεις των προς επιστράτευση εργατών.

Η Ελλάδα υπήρξε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία δεν εφαρμόστηκε το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης.

Ηταν η μεγαλύτερη πολιτική νίκη της ελληνικής Αντίστασης.