Εδώ και χρόνια υπάρχει προσπάθεια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του αγαθού της ενέργειας, με την είσοδο ιδιωτών, που όμως εμποδιζόταν από το ότι οι τιμές της ΔΕΗ ήταν [σχετικά] φτηνές, και απέτρεπαν τον ιδιώτη από το να μπει στην "αγορά ενέργειας", διότι δε θα διασφάλιζε μεγάλα-ικανοποιητικά κέρδη.Κανένα πρόβλημα όμως:
Εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες αύξαναν τις τιμές στο ρεύμα προκειμένου να μπορέσουν να διασφαλίσουν ότι αν μπουν ιδιώτες στην 'αγορά ενέργειας", θα έχουν το ποσοστό κέρδους που επιθυμούν.
Θυμίζω εδώ τις δηλώσεις Φώλια (υπουργός ανάπτυξης τότε) το 2007 ότι:
«η ΔΕΗ αυτή τη στιγμή έχει χαμηλές τιμές με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας ιδιώτης παραγωγός να ανταγωνιστεί κάποιον που πουλάει τόσο φτηνά»
και γι' αυτό, προκειμένου να "εξυγιανθεί η αγορά", θα πρέπει να γίνουν αυξήσεις (όπως και έγιναν - και πολλές μάλιστα από τότε (04/12/2007) μέχρι σήμερα...)
«οι οποίες [οι αυξήσεις] δημιουργούν προϋποθέσεις προσέγγισης ιδιωτικών επενδύσεων προς την κατεύθυνση της πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας»
Με λίγα λόγια, όπως χαρακτηριστικά λέει το σχετικό ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας", απ' όπου και οι δηλώσεις:
Πληρώστε ακριβότερο το ρεύμα για να μαζευτούν επενδυτές
Εδώ το σχετικό λινκ:
http://archive.enet.gr/online/online...07,id=61221640
Μάλιστα, στο ίδιο ποστ είχαμε δει και την περίπτωση Μυτιληναίου, που ουσιαστικά...επιδοτείται(!) αυτή τη στιγμή από τη ΔΕΗ:
http://archive.enet.gr/online/online...08,id=52169912
"η ΔΕΗ θα επιβαρύνεται με περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, καθώς θα πουλά φθηνό ηλεκτρικό στην Αλουμίνιον και θα αγοράζει από το σύστημα το ηλεκτρικό της μονάδας συμπαραγωγής σε υψηλότερη τιμή. "
Τώρα που το ρεύμα έχει ακριβύνει λοιπόν, τα διάφορα παπαγαλάκια (χρησιμοποιώ άρθρο από τα "Νέα") μας λένε ότι
Πόλεμο εκπτώσεων στην τιμή του ρεύματος, προς όφελος των καταναλωτών, σηματοδοτεί η είσοδος στον χώρο των πρώτων ιδιωτών ανταγωνιστών της ΔΕΗ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=...d=4559262&ct=3
Άντε τυχερούληδες, όλα για χατήρι σας γίνονται, και όλοι για εσάς δουλεύουν (ή μήπως όλοι σας δουλεύουν;).
+ σχόλια + 2 σχόλια
Η κυριότερη δυσκολία στο δρόμο για την ιδιωτικοποίηση-εκποίηση της ΔΕΗ. ήταν το ασφαλιστικό καθεστώς που υπήρχε.
Αυτό εν ολίγοις, ήταν αυτασφάλιση στον εργοδότη, που σημαίνει πως οι εργαζόμενοι πλήρωναν τα ασφάλιστρά τους (και πιστέψτε με είναι μεγάλο ποσό), ενώ η ΔΕΗ δεν συμμετείχε με καταβολή ασφαλίστρου σαν εργοδότης. Αναλάμβανε όμως να επενδύει τα χρήματα απο τις εισφορές του προσωπικού της. Τα επένδυε στον κύκλο εργασιών της. Έτσι, υπήρχε μια τεράστια περιουσία ενσωματωμένη στη ΔΕΗ, η οποία ουσιαστικά ήταν περιουσία του ασφαλιστικού της ταμείου.
Σκεφτείτε απο ιδρύσεώς της να εισπράτει ασφάλιστα απο το προσωπικό τα οποία επένδυε, κτίζοντας φερ΄ειπείν εργοστάσια.
Παγκοσμίως ήταν ό,τι πιο σοσιαλιστικό και προχωρημένο είχε να επιδείξει μια επιχείρηση τέτοιου μεγέθους.
Παράλληλα, αποδείχτηκε πως ήταν και το δυνατό σημείο σε περίπτωση που θα ξέσπαγε η λαίλαπα-μόδα των ιδιωτικοποιήσεων.
Οι ιδιώτες δεν μπορούσαν να επέμβουν σε τέτοιο καθεστώς και ούτε καμμιά όρεξη είχαν να επωμισθούν ασφαλιστικά βάρη.
Κι εδώ φρόντισε ο Δούρειος Ίππος του ΠΑΣΟΚ να αλλάξει το καθεστώς δυσκολίας, μετατρέποντας την αυτασφάλιση στον εργοδότη, σε ταμείο.
Κάτι δλδ που έπρεπε να γίνει πιλότος και σε άλλες παραγωγικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις, φρόντισε να το καταργήσει.
Κάνοντας ταμείο ανεξάρτητο την αυτασφάλιση στον εργοδότη, μετά απο πολλές διαφωνίες με την ΓΕΝΟΠ(για το ποιό μπορεί να είναι το υψος του ποσού που θα έπρεπε να ανήκει στο ταμείο αν αυτό υπήρχε εξ αρχής), άνοιξε ο δρόμος για τη μετοχοποίηση κλπ κλπ.
Η κατάσταση στην Ελλάδα (και παγκοσμίως) επιχειρηματικώς, είναι η εξής.
Για ποιό λόγο εγώ ο α΄επιχειρηματίας να παιδευτώ να ιδρύσω, να βελτιώσω και να διακινδυνέψω με τις υπάρχουσές μου, ή μελλοντικές μου επιχειρήσεις, αφού υπάρχουν στον τομέα της ενέργειας και των επικοινωνιών έτοιμες, κερδοφόρες και προ παντός μονοπωλειακες?
Το πρόβλημα είναι πως είναι κρατικές.
Ε, σιγά τα ωά!
Δεν θα βρεθεί ο Εφιάλτης να μου τις δώσει?
'Οπερ και εγένετο...
Και μην ακούσω ανοησίες του είδους "είναι επιταγή της ΕΕ", διότι η EDF (η Γαλλική ΔΕΗ), ήταν και παραμένει κρατική).
Το τι παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του καταναλωτή, ο λαός δεν μπορεί να το φανταστει. Ακριβώς γιατί είναι απίστευτο.
Αρκεί μια αναφορά για παράδειγμα.
Με μια υπουργική απόφαση, η αλλαγή της άδειας παραγωγής ρεύματος πχ στην ΠΕΣΙΝΕ, απο αυτοπαραγωγός (δηλ παραγωγός για κάλυψη των δικών της αναγκών), έγινε συμπαραγωγός.
Που σημείνει πουλάει ρεύμα στη ΔΕΗ, στο δίκτυο.
Έλα όμως που απο αρχαιοτάτων χρόνων, με συμβάσεις η ΠΕΣΙΝΕ αγοράζει ρεύμα σε τιμή κάτω του κόστους?
Που σε απλά ελληνικά σημαίνει,
πουλάει ας πούμε 1 ευρώ την κιλοβατώρα και την αγοράζει για να λειτουργήσει την παραγωγή αλουμινίου, σε χαμηλότερη τιμή.
Δεν φτάνει που κάποτε η ΔΕΗ λειτουργούσε μια μονάδα παραγωγής αποκλειστικά για νάχει ρεύμα η ΠΕΣΙΝΕ σε τιμή που δεν κάλυπτε ουτε τα έξοδα παραγωγής, τώρα με τους "φωστήρες" που μας έφτασαν σ αυτή την κατάσταση, το αγοράζει κι ακριβότερα.
H Public Services International Research Unit (PSIRU) (http://www.psiru.org) είναι μια ερευνητική ομάδα με έδρα το Πανεπιστήμιο του Greenwich που χρηματοδοτείται από το PSI (Public Services International) την Παγκόσμια Συνομοσπονδία των εργατικών σωματείων σε οργανισμούς κοινής οφέλειας.
Πρόχειρα αναφέρω μερικά PSIRU Reports σχετικά με την ιδιωτικοποίηση ηλεκτρικής ενέργειας:
1) 2009 - Global experience with electricity liberalization (http://www.psiru.org/reports/2009-12-E-Indon.doc)
2) 2007 - Electricity liberalization experiences in the World (http://www.psiru.org/reports/2007-08-E-Taiwan.doc)
3) 1999 - Electricity restructuring, privatisation and liberalisation: Some international experiences (http://www.psiru.org/reports/9910-E-U-Prob.doc)
Όλες οι παραπάνω μελέτες αποδεικνύουν με αδιάσειστα στοιχεία πως όπου επιχειρήθηκε ο τεμαχισμός κάθετων εταιρειών παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας (τεμαχισμός σε εταιρείες χονδρικής, εταιρείες λιανικής, εταιρείες δικτύων μετάδοσης και εταιρείες δικτύων διανομής) η ιδιωτικοποίηση και το άνοιγμα της αγοράς, ακόμα και στις καλύτερες των περιπτώσεων (όπως προβάλλονται οι περιπτώσεις του Ην. Βασιλείου και των σκανδιναβικών χωρών) τα αποτελέσματα ήταν:
1) Όπου παρατηρήθηκε μείωση του κόστους παραγωγής στις ιδιωτικές εταιρείες αυτή οφειλόταν σε απολύσεις εργατικού δυναμικού και outsourcing και δεν μετακυλίσθηκε στον τελικό καταναλωτή αλλά αυξήθηκε το ποσοστό κερδοφορίας των εταιρειών.
2) Αύξηση στις τιμές καταναλωτή ιδιαίτερα στα νοικοκυριά που φτάναν μερικές φορές και το 100% κάθε χρόνο (μικρές μειώσεις είχαν σε ελάχιστες περιπτώσεις μόνον οι πολύ μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές)
3) Μείωση της ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών (μεγάλες διακοπές, εκτεταμένα black out)
3) Μη επένδυση νέων κεφαλαίων
4) Μη επένδυση σε νέες τεχνολογίες
5) Μη επένδυση σε έρευνα και τεχνολογία
Δεν είναι τυχαίο ότι στο μεγάλο back out της Καλιφόρνιας το 2000 η μόνη πόλη που είχε ρεύμα ήταν το Los Angeles που δεν είχε ιδιωτικοποιήσει τη δημοτική μονάδα κάθετης παραγωγής. Τα τελευταία χρόνια σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ υπάρχει τάση κρατικοποιήσεων και ρύθμισης της αγοράς.
Παρόλα αυτά και παρόλο που οι φωστήρες του IMF και της World Bank έχουν αρχίσει να ψελίζουν κάτι περί αποτυχίας των προγραμμάτων ιδιωτικοποίησης στον τομέα της ενέργειας εξακολουθούν να προωθούν σε όσες χώρες πεφτουν στα νύχια τους (τις δανείζουν) τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση ακόμα και υγειών και κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων.
Δημοσίευση σχολίου