όμως αφήνοντας πίσω τη ζωή μας.
Φεύγοντας από το παρελθόν μας,
όμως αφήνοντας πίσω το μέλλον μας.
Μπροστά μας όμως το μηδέν ούτε καν χρόνος.
Τρέχοντας προς το άδειο, το κενό, χωρίς χρόνο.
Κάπου μέσα στο μυαλό και στην καρδιά,
στο κρυμμένο βάθος της ψυχής μας,
νιώσαμε πως η φυγή αυτή ήταν ακόμα πιο φρικιαστική
απ’ το να μείνουμε εκεί που ζούσαμε.
Από τώρα όπου και να πάμε θα είμαστε ξένοι,
θα είμαστε φιλοξενούμενοι,
θα είμαστε περιπλανώμενοι σε ξένο τόπο".
(Ραφαέλ Χουσεϊνού - Φεύγοντας από το Άγκνταμ)
Είχε πάθος, μαζικότητα και δυναμισμό η σημερινή αντιρατσιστική πορεία που οργάνωσαν μεταναστευτικές, αντιρατσιστικές και άλλες οργανώσεις με κύριο σύνθημα: «ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, ίσα δικαιώματα όλων των μεταναστών – τριών και άσυλο στους πρόσφυγες».Άνθρωποι αναγκαστικά ξεριζωμένοι απ’ τις πατρίδες αφού δεν έχουν άλλη επιλογή όταν στις χώρες τους κάθε τρία δευτερόλεπτα (!), πεθαίνει κι ένα παιδί από την πείνα, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δημιουργούν κατακόμβες νεκρών, στους «ανθρωπιστικούς πολέμους», όταν η στυγνή εκμετάλλευση και οι δικτατορίες που βίωναν τους καθιστούσε μονόδρομο να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.
Κι όσοι απ’ αυτούς κατόρθωσαν να ρθούν στην Ελλάδα χωρίς να πνιγούν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου ή να σκοτωθούν στα ναρκοπέδια του Εβρου τι αντίκρισαν;
Χρόνια μετά τους πρώτους νόμους «νομιμοποίησης», χιλιάδες απ’ αυτούς παραμένουν χωρίς «χαρτιά». Όμηροι της παρανομίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θύματα της κρατικής και αστυνομικής βίας, καταδικασμένοι στην πιο άγρια εκμετάλλευση, ενώ από πάνω τους αιωρείται ο πέλεκυς της φυλάκισης και της απέλασης.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος. Λαθραίος είναι ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός που μακελεύει λαούς, που οδηγεί στον έσχατο βαθμό εξαθλίωσης τεράστιες λαϊκές μάζες παγκοσμίως.
Δημοσίευση σχολίου