Περί δημοσιογράφων και δημοσιογραφίας

Του Γ. Γ.

Επειδή εμείς έχουμε πάρει ξεκάθαρη θέση για την τηλεοπτική παρουσία του Λάκη Λαζόπουλου και για τον ρόλο του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας πιστεύω ότι αυτή η ανάρτηση δεν θα παρανοηθεί.
Αναφέρομαι σε ένα κείμενο του δημοσιολόγου Κοσμά Βίδου, στο χθεσινό «Βήμα» και το οποίο αναδημοσιεύετε σε πολλά blog, στο οποίο ο καλαμαράς του «Βήματος» καταλογίζει στον Λ. Λαζόπουλο ισοπεδωτική κριτική απέναντι στους δημοσιογράφους, θεωρώντας ότι έτσι απαξιώνει το επάγγελμα τους και επικαλείται τους άνεργους συναδέλφους του και αυτούς που « δίνουν καθημερινά αγώνα για τη σωστή ενημέρωση και για να επιβιώσουν, συχνά με μισθούς πείνας, κάνοντας δύο και τρεις δουλειές».

Μάλιστα. Ας τα πιάσουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Σίγουρα υπάρχει κρίση στον Τύπο, και σε μια ανάρτηση άλλου συντρόφου, τοποθετούνται τα πράγματα στην σωστή τους βάση.

Εγώ περιορίζομαι για τον ρόλο των δημοσιογράφων που εργάζονται στα αστικά ΜΜΕ. «Πολλοί είναι ξεπουλημένοι, ναι, αλλά οι περισσότεροι δε χρειάζεται καν να ξεπουληθούν. Απλά έχουν χάψει αμάσητη την ψεύτικη προπαγάνδα της άρχουσας τάξης και την αναπαράγουν, γλείφουν τους κυβερνώντες, δεν έχουν γνώσεις ή κριτική σκέψη, με αποτέλεσμα είτε να μην βλέπουν τα σημαντικά γεγονότα, είτε να τα βλέπουν, αλλά να μην τα καταλαβαίνουν», όπως αναφέραμε σε περασμένο κείμενο μας.
Το βασικό είναι ότι λειτουργούν με όρους μαφίας και είναι κύρια οι ίδιοι που απαξίωσαν το επάγγελμα τους.

Ο γραφιάς του ΔΟΛ, κατηγορεί τον Λ. Λαζόπουλο γιατί «επιμένει, όχι να στηλιτεύει τις συμπεριφορές των ολίγων που διασύρουν το επάγγελμα, αλλά να μας βάζει όλους στο ίδιο καζάνι και να μας σερβίρει στο πλήθος».
Αφού, λοιπόν, ο Κ.Β. ενδιαφέρετε για την φήμη του κλάδου του γιατί δεν μας λέει ποιοι είναι αυτοί οι «ολίγοι» από το σινάφι του που τον διασύρουν;
Να δεχτώ ότι δεν τους γνωρίζει. Κανένας όμως συνάδελφος του από έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ δεν γνωρίζει ποιοι δημοσιογράφοι πήραν μέρος στα «ιδιαίτερα μαθήματα» που χρηματοδότησε το ΔΝΤ -μέσω του ομίλου εταιρειών επικοινωνιών CIVITAS- για να αποτελέσουν την ομάδα κρούσης στην τυφλή υποστήριξη παράδοσης και καθυπόταξης της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας στις εντολές της ντόπιας αστικής τάξης, της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ;

Και όχι μόνο αυτό. Βγήκε ποτέ κάποιος δημοσιογράφος να καταγγείλει ονομαστικά συναδέλφους του ότι λειτουργούν σαν μεσίτες συμφερόντων μονοπωλιακών ομίλων; Ή μήπως δεν υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι;
 Μάθαμε ποτέ ποιοι δημοσιογράφοι σιτίζονται από τα «μυστικά κονδύλια» των υπουργείων;
‘Η μήπως ο δημοσιολόγος του «Βήματος» αυτά τα ακούει για πρώτη φορά;
 Για τον ρόλο που έπαιξαν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι στο να οδηγήσουν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου να ληστευτούν στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, ακούσαμε ποτέ τίποτα;
Όλα τα παραπάνω δεν θυμίζουν ομερτά μαφίας;

Αλλά να πάμε και παρακάτω. Ο καλαμαράς του «Βήματος» χρεώνει στον Λαζόπουλο «τη δημιουργία φτηνών εντυπώσεων» γιατί τσουβαλιάζει στην κριτική του όλους τους δημοσιογράφους ενώ σύμφωνα με τον ίδιον «σε όλα τα επαγγέλματα, υπάρχουν επιτήδειοι, που όμως δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν το σύνολο».
Εδώ κάνει μια ταχυδακτυλουργία. Ο Λαζόπουλος μιλάει για τον ρόλο που επιτελούν τα ΜΜΕ στο να στηρίζουν, εξωραΐζοντας την κυβερνητική πολιτική και κάποιες φορές τα πυρά του δέχονται επώνυμοι δημοσιογράφοι.
Και επειδή ο Κ. Β. κάνει ότι δεν γνωρίζει για την «δημοσιογραφική αριστοκρατία» που καθορίζει την πολιτική γραμμή έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ να του μιλήσουμε για τα του «οίκου του».

«Βοά ο τόπος ότι οι μισθοί τεσσάρων διευθυντικών στελεχών (από τα 50 του οργανισμού) στον ΔΟΛ αγγίζει τα 200.000 ευρώ τον μήνα, όσο σχεδόν οι μισθοί όλων των υπαλλήλων που θέλουν να απολύσουν», διαβάζουμε σε Κυριακάτικη εφημερίδα, στο «Πριν».
(Εμείς το ψάξαμε λίγο το θέμα γιατί θέλουμε να γράφουμε τα πράγματα με το όνομα τους και διαπιστώσαμε ότι οι μισθοί όλων των προβεβλημένων δημοσιογράφων του ΔΟΛ ξεπερνούν τα 25.000 ευρώ τον μήνα για τον καθένα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να γράψουμε ονόματα γιατί θα κατηγορηθούμε για παραβίαση «προσωπικών δεδομένων).

Το τσουβάλιασμα, λοιπόν, που κάνει στο κείμενο του ο Β.Κ των δημοσιογράφων που κάνουν την δουλειά της «λάντζας», που όντος είναι πενιχρά αμειβόμενοι, έχουν άθλιες εργατικές συνθήκες με την «δημοσιογραφική αριστοκρατία» που χαράζει πολιτική γραμμή στα ΜΜΕ δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού παρά «στη δημιουργία φτηνών εντυπώσεων», που γράφει και ο ίδιος.

Υ.Γ: Παρακολουθήστε (σε 4 μέρη) τους έντεχνους μηχανισμούς προπαγάνδας των ελληνικών ΜΜΕ.