Η υποβάθμιση των ΗΠΑ αποτέλεσε "καταλύτη" εξελίξεων, με την Κίνα ειδικά να επαναφέρει στο τραπέζι το θέμα της αντικατάστασης του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος από ένα "παγκόσμιο νόμισμα", ένα νόμισμα δηλαδή που δε θα το εκδίδει μία χώρα (όπως συμβαίνει τώρα με τις ΗΠΑ και το δολάριο).
Εδώ ένα σχετικό άρθρο, με την Κίνα να "τρίζει τα δόντια" στις ΗΠΑ, έστω και φραστικά, υπενθυμίζοντας ότι κατέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα δολαρίων παγκοσμίως, και άρα "έχει κάθε δικαίωμα" να προασπίσει τα συμφέροντα της στο πως η Αμερική χειρίζεται το δολάριο για να ξεπληρώσει τα χρέη της:
Διεθνή εποπτεία στην κυκλοφορία του αμερικανικού δολαρίου προτείνει το «Νέα Κίνα»
Το πρακτορείο Νέα Κίνα μετέδωσε, σήμερα, ότι στο μέλλον θα πρέπει να υπάρξει μια «διεθνής εποπτεία», στο θέμα της κυκλοφορίας των αμερικανικών δολαρίων, διεθνώς.Για το θέμα της "διεθνούς εποπτείας" δε θα σταθούμε πολύ, διότι απλούστατα είναι "ευσεβής πόθος" της Κίνας, που ξέρει και η ίδια ότι οι ΗΠΑ ποτέ δε θα το δεχτούν αυτό. Στόχος τους είναι να πληθωρίσουν το δολάριο μέχρι τέλους, διότι, όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, αυτή είναι η "λιγότερη κακή" επιλογή για την άρχουσα τάξη των ΗΠΑ, που με τα φρέσκα δολάρια που δημιουργεί, σώζει τις τράπεζες από τη χρεωκοπία (που αλλιώς είναι αναπόφευκτη).
Το επίσημο κινεζικό πρακτορείο μετέδωσε, επίσης, ότι θα πρέπει να αναζητηθεί στο μέλλον ένα «νέο, σταθερό, αποθεματικό νόμισμα» .
Τα μεταδοθέντα απ το «Νέα Κίνα» έπονται της υποβάθμισης απ’ τον οίκο Standard&Poor's της πιστοληπτικής ικανότητας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θα σταθούμε όμως στο θέμα του "παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος" που θα αντικαταστήσει το δολάριο. Αυτό είναι σημαντικό ζήτημα, και αξίζει καταρχήν να θυμηθούμε ένα παλιότερο άρθρο επί του θέματος που είχαμε γράψει πριν ένα χρόνο (στις 30/06/2010) με τίτλο "Νεότερα από το νομισματικό μέτωπο του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας: Το δολλάριο, το γουάν και τα SDRs". Έχει μάλιστα ενδιαφέρον να δούμε και ένα άρθρο από το Reuters σε αυτό το άρθρο μας, όπου η Κίνα ζητά ήδη από το 2009 την προώθηση των SDRs (του παγκόσμιου αυτού αποθεματικού νομίσματος):
-----
"Τι είναι αυτά πάλι?" ίσως να αναρωτιούνται κάποιοι. Τα SDRs όμως, είτε τα ξέρετε είτε όχι, προωθούνται [και] από τον ΟΗΕ ως διάδοχος του δολλαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.Στο διπλανό σχήμα απεικονίζεται η σημερινή σύνθεση των SDRs.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, όσο μπορούμε:
Χθες λοιπόν έκανε το γύρο του κόσμου μια είδηση (πχ εδώ σχετικό άρθρο του Reuters), σχετικά με μια έκθεση του ΟΗΕ (η οποία παρεμπιπτόντως δεν είναι η πρώτη που καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα, υπήρχαν και παλιότερα ανάλογες εκθέσεις του ΟΗΕ) για το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.
Στην έκθεση αυτή, ο ΟΗΕ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το δολλάριο δε μπορεί πλέον να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Το ρόλο αυτό το δολλάριο τον απέκτησε μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο, όπου η κυριαρχία των ΗΠΑ μεταφράστηκε σε νομισματικό επίπεδο με την εξίσωση ουσιαστικά του δολλαρίου με το χρυσό (τότε ίσχυε ακόμα ο κανόνας του χρυσού, τα κράτη μπορούσαν να κόψουν νόμισμα ανάλογα με τα αποθέματα χρυσού που είχαν, όχι εντελώς ανεξέλεγκτα όπως σήμερα).
Μετά την κατάρρευση του Bretton Woods, όπως ονομάστηκε αυτό το νομισματικό σύστημα, το 1973, το δολλάριο αποσυνδέθηκε από το χρυσό, και το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα νομίσματα.
Σήμερα, η κρίση φέρνει στην επιφάνεια την πτώση των ΗΠΑ, και την άνοδο της Κίνας. Σε νομισματικό επίπεδο, αυτό αντικατοπτρίζεται από τις πιέσεις για άνοδο του γουάν, του νομίσματος της Κίνας, και την πτώση του δολλαρίου.
Εξαιτίας αυτής της πτώσης, ο ΟΗΕ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το δολλάριο είναι "ακατάλληλο" μέσο για αποθήκευση πλούτου, και προτείνει ως αντικαταστάτη τα SDRs.
Τα SDRs (Special Drawing Rights) είναι δημιούργημα του ΔΝΤ. Είναι "λογιστικό" χρήμα, ή μάλλον μονάδα μέτρησης του χρήματος, δεν είναι χρήμα, και δεν κυκλοφορούν σε μορφή κερμάτων ή χαρτονομισμάτων. Υπάρχουν μόνο ως καταχωρήσεις στους υπολογιστές του διεθνούς τραπεζικού-χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αρχικά, όταν το ΔΝΤ δημιούργησε τα SDRs το 1969, το 1 SDR ισοδυναμούσε με 0.888671 γραμμάρια χρυσού, που ήταν και η ισοτιμία του 1 δολλαρίου τότε.
Όταν το δολλάριο αποσυνδέθηκε από το χρυσό, άλλαξε και η ισοτιμία του SDR. Σήμερα, η ισοτιμία του SDR καθορίζεται με βάση την αξία των 4 "μεγάλων" νομισμάτων, του δολλαρίου, του ευρώ, της λίρας και του γιεν.
Από τη στιγμή βέβαια που τα SDRs δεν κυκλοφορούν καν, είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να γίνουν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Γιατί όμως ο ΟΗΕ τα προωθεί ως αντικαταστάτη του δολλαρίου?
Καταρχήν, σαφώς και από τη στιγμή που αμφισβητείται η ηγεμονία των ΗΠΑ από ένα άλλο ιμπεριαλιστικό μπλοκ (Κίνα-Ρωσσία), η αμφισβήτηση αυτή θα έχει και νομισματική διάσταση, και ειδικά μάλιστα τώρα που οι ΗΠΑ τυπώνουν δολλάρια από το πουθενά, όπως έχουμε δει σε παλιότερες αναρτήσεις μας, για να καλύψουν έτσι τα χρέη τους. Με την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, το δολλάριο χάνει διαρκώς αξία (υποτίμηση), που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε υπερπληθωρισμό.
Αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα την Κίνα, που εδώ και χρόνια εξάγει προιόντα στις ΗΠΑ, με αντάλλαγμα δολλάρια, και τώρα βλέπει ότι οι ΗΠΑ υποτιμούν την αξία τους, και αυτή θα μείνει με άχρηστα χαρτάκια.
Γι' αυτό και η πρόταση του ΟΗΕ για τα SDR έχει φιλοκινέζικη χροιά. Μάλιστα, η Κίνα έχει και αυτή (όπως και η Ρωσσία) ζητήσει να προωθηθούν τα SDR (πχ εδώ για σχετικό άρθρο από το 2009).
Εννοείται πως τελικός στόχος για κάθε ιμπεριαλιστή που θέλει να επιβληθεί είναι να γίνει το νόμισμα του παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Το γουάν όμως έχει πολύ δρόμο ακόμα, δε μπορεί καν να διακινηθεί ελεύθερα στην παγκόσμια αγορά, καθώς η Κίνα το κρατά χαμηλά, ώστε να είναι φτηνή η εργασία εκεί, και φτηνές (άρα και πιο ανταγωνιστικές) οι εξαγωγές της.
Ως εκ τούτου, η Κίνα ζητά ως "ενδιάμεση λύση" τα SDR, και μάλιστα ζητά να μεταβληθεί και η σύνθεση τους, με προτάσεις να συμπεριληφθεί στον υπολογισμό της ισοτιμίας του και το γουάν, αλλά, πιθανόν, και ο χρυσός, που κάνει ένα ιστορικό come-back στην παγκόσμια νομισματική σκηνή, και δεν είναι τυχαίο που Κίνα και Ρωσσία διαρκώς αγοράζουν χρυσό (ενώ το αμερικανοκίνητο ΔΝΤ τον πουλάει, αντικατοπτρίζοντας την πτωτική πορεία των ΗΠΑ), που ήταν είναι και θα είναι ο πιο σταθερός τρόπος αποθήκευσης πλούτου στο καπιταλιστικό σύστημα, ή σε οποιοδήποτε άλλο χρηματικό σύστημα. (ΣΗΜΕΙΩΣΗ-2011: Αξίζει να αναφέρουμε και το ότι πλέον ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε επίσημα ότι θα πρέπει να σκεφτούμε να συμπεριληφθεί και ο χρυσός στον υπολογισμό του SDR, όπως δηλαδή είχαμε προβλέψει σε αυτό το άρθρο μας από το 2010)
Η αποθήκευση του πλούτου δεν σημαίνει πολλά όταν μπορείς ως κεφαλαιοκράτης να επενδύσεις το κεφάλαιο σου και να αυγατίσεις τον πλούτο σου. Όταν όμως - και αυτό είναι που συμβαίνει σήμερα- δε συμφέρει να επενδύσεις, διότι δε θα έχεις κέρδος (αν είναι να επενδύσεις, συμφέρει μόνο στην Κίνα, οπουδήποτε αλλού τα εργατικά κόστη είναι πολύ ακριβότερα, ενώ ο θάνατος του δυτικού καταναλωτή σημαίνει πως δεν υπάρχουν κάποιοι που θα καταναλώσουν αυτά που παράγουν οι εργάτες), τότε ο χρυσός είναι υπερπολύτιμος.
Επανερχόμενοι όμως στο θέμα των SDRs, τυχόν υιοθέτηση τους αν και όταν γίνει, σημαίνει για κάποιος παγκόσμιο νόμισμα, και άρα και παγκόσμια διακυβέρνηση.
Αυτό βέβαια έχει δώσει τροφή για άφθονα "σενάρια συνομωσίας", ωστόσο η θέση μας είναι πως τυχόν ενεργοποίηση του SDR δε θα οδηγήσει σε "μία παγκόσμια διακυβέρνηση", αλλά σε όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, καθώς όλοι θα θέλουν να αλλάξουν τη σύνθεση του ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Εδώ το ευρώ και δημιουργεί τρομερές ανισορροπίες, φανταστείτε τι τσακωμούς θα έχουμε με τα SDR.
Σαφώς και δεν πρέπει να το δεχτούμε δηλαδή, καθώς θα χτυπήσει ακόμα περισσότερο τους λαούς [...]
-----
Μιας και το θέμα έχει πάντως αρχίζει να "ζεσταίνεται", αξίζει νομίζω μια περαιτέρω ανάλυση σε κάποια σημαντικά σημεία του παραπάνω άρθρου. Για παράδειγμα, γράφουμε ότι:
Αυτό σημαίνει το εξής: Τα SDRs θα χρησιμοποιούνται απλά για αποθήκευση πλούτου, και όχι ως μέσο συναλλαγών. Αυτό που ενδιαφέρει την Κίνα και τους υπόλοιπους είναι να αντικαταστήσουν το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, μιας και το δολάριο πληθωρίζεται->υποτιμάται->χάνει την αξία του->άρα είναι πλέον ακατάλληλο μέσο για αποθήκευση πλούτου.[Τα SDR]...είναι "λογιστικό" χρήμα, ή μάλλον μονάδα μέτρησης του χρήματος, δεν είναι χρήμα, και δεν κυκλοφορούν σε μορφή κερμάτων ή χαρτονομισμάτων. Υπάρχουν μόνο ως καταχωρήσεις στους υπολογιστές του διεθνούς τραπεζικού-χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Στόχος λοιπόν είναι να υπάρχει ένας τρόπος για αυτούς που έχουν συσσωρεύσει πολύ πλούτο να το αποθηκεύουν στα θησαυροφυλάκια τους χωρίς να ανησυχούν ότι κάθε λίγο και λιγάκι το νόμισμα θα πέφτει σε αξία (εξ ου και η (επι)στροφή στο χρυσό που μένει σταθερός).
Στις καθημερινές - εμπορικές συναλλαγές, δε θα σταματήσουν άμεσα να χρησιμοποιούνται τα δολάρια/ευρώ/γιεν ή ότι άλλο τέλος πάντων υπάρχει.
Ο καπιταλισμός άλλωστε βασίζεται στο έθνος-κράτος που βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τα υπόλοιπα, προκειμένου το καθένα να εξασφαλίσει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι της "λείας" για λογαριασμό του, έναντι των αντιπάλων του. Αυτή η μάχη ενίοτε καταλήγει σε πλήρη στρατιωτική αντιπαράθεση (ο καπιταλισμός ήδη μας έχει "χαρίσει" δύο Παγκόσμιους Πολέμους και συνεχίζει).
Από τη στιγμή που το κάθε κράτος ανταγωνίζεται τα υπόλοιπα, το συμφέρει να έχει το όπλο της υποτίμησης του νομίσματος, ώστε να μειώνει έμμεσα την αξία του εργατικού μισθού, και έτσι οι εξαγωγές του να γίνονται πιο φτηνές (ανταγωνιστικές).
Αν (υποθετικά) υπάρξει ένα παγκόσμιο νόμισμα και για τις συναλλαγές λοιπόν, τότε τα κράτη θα χάσουν το όπλο αυτό, και το μοναδικό που θα τους έχει απομείνει είναι πχ να μειώσουν άμεσα τους μισθούς (πχ η Κίνα θα δίνει μισθό 100 SDR, ενώ μια άλλη χώρα θα πρέπει να μειώσει τους μισθούς της, όπως τώρα γίνεται στην Ελλάδα με το ευρώ, ώστε να πέσει σε ένα παρόμοιο -όσο το δυνατόν- επίπεδο).
Αυτό όμως θα οδηγήσει σε ταραχές, διότι εύκολα οι εργάτες θα καταλαβαίνουν ότι τους κλέβουν, ενώ θα γιγαντωθεί η μετανάστευση προκειμένου να πάνε στις χώρες με μεγαλύτερους μισθούς.
Επίσης, το SDR θα "πρέπει" και αυτό να πληθωριστεί, διότι το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης βασίζεται στα δανεικά. Βέβαια, όσο περισσότερο πλούτο συσσωρεύουν οι κεφαλαιοκράτες, τόσο περισσότερα SDR θα ζητούν "έτσι κι αλλιώς", αλλά ειδικά αν το SDR εφαρμοστεί και για εμπορικές συναλλαγές, τότε θα πληθωριστεί ακόμα πιο γρήγορα, και έτσι πριν καλά-καλά το καταλάβουμε, σύντομα θα ξαναγυρίσουμε στο χρυσό.
Ο χρυσός μπορεί εύκολα να παίξει το ρόλο του "αποθεματικού νομίσματος", χωρίς να χρησιμοποιείται για συναλλαγές, διότι μένει σταθερός, ενώ όσο μικρή ή μεγάλη και να είναι η ισοτιμία του, δεν επηρεάζει αρνητικά τις εξαγωγές μια χώρας (αντίθετα, αν το νόμισμα μιας χώρας δεν πληθωρίζεται, και άρα μένει σταθερό όταν τα υπόλοιπα υποτιμούνται, η χώρα αυτή έχει σοβαρό πρόβλημα με τις "ακριβές" εξαγωγές της).
Βέβαια, πολλοί λένε ότι μαζί με το παγκόσμιο νόμισμα θα έρθει και η "σατανική παγκόσμια διακυβέρνηση" (λες και το σύστημα που ίσχυε ως σήμερα, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να είναι ο πλανητάρχης σε μια άτυπη παγκόσμια διακυβέρνηση, και το δολάριο να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι καλό, και τώρα "ξαφνικά" θα έρθει...η "καταστροφή του κόσμου").
Όμως, επειδή ακριβώς τα κράτη βρίσκονται εκ φύσεως σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, η "λύση" που δίνεται στον καπιταλισμό όταν υπάρχουν τόσες πολλές αντιθέσεις όπως σήμερα ΔΕΝ είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση. Είναι ο παγκόσμιος πόλεμος.
Αυτό άλλωστε είναι που μας διδάσκει και η ιστορία - πόσοι όμως διδάσκονται από την ιστορία, και πόσοι προτιμούν τα ανιστόρητα συνομωσιολογικά σενάρια; Δυστυχώς πολλοί προτιμούν τη δεύτερη επιλογή.
Οι ιμπεριαλιστές δε μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, διότι κινούνται με βάση την ατομική συσσώρευση πλούτου. Κοινώς, "νοιάζεται ο καθένας για την πάρτυ του".
Για να βγάλει όμως ο Α περισσότερα κέρδη, θα πρέπει υποχρεωτικά ο Β να βγάλει λιγότερα. Το κέρδος του ενός είναι η χασούρα του άλλου. Άρα, μην περιμένετε από αυτούς να συνεργαστούν. Αντίθετα, δε θα πρέπει καθόλου να αποκλείσουμε το μεταξύ τους πόλεμο, μιας και οι ΗΠΑ δεν πρόκειται "έτσι απλά" να παραχωρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους ούτε στην Κίνα ούτε σε κανέναν άλλο.
Ειδικά όσο πλησιάζουμε προς τον υπερπληθωρισμό του δολαρίου, θα γίνει χαμός, και εκεί θα ισχύσει ο πιο ωμός καπιταλισμός, όπου ο κάθε καπιταλιστής θα φάει τον άλλο ("ο νόμος της ζούγκλας").
Γι' αυτό και πρέπει να ανατραπούν, πριν μας φτωχύνουν κι άλλο, και τελικά μας βάλουν να πλακωθούμε μεταξύ μας οι λαοί του κόσμου, ώστε να εξασφαλίσουν αυτοί όσο το δυνατόν περισσότερα λάφυρα για λογαριασμό τους.
Το μόνο "παγκόσμιο" που θα πρέπει να γίνει είναι οι λαοί σε όλο τον κόσμο να αρχίσουν να οργανώνονται εναντίον των εκμεταλλευτών τους, και όχι να...φοβούνται (!) ότι αυτοί οι εκμεταλλευτές θα τα βρουν τάχα μεταξύ τους και θα μας κυβερνούν "από κοινού", λες και είναι "φίλοι" μεταξύ τους.
ΥΓ: Βάζουμε και μερικές τελευταίες "ειδησούλες" που έχουν σχέση με την απομάκρυνση του κόσμου από το δολάριο:
Spoiler:
+ σχόλια + 2 σχόλια
Opws ta les file Giannh "η "λύση" που δίνεται στον καπιταλισμό όταν υπάρχουν τόσες πολλές αντιθέσεις όπως σήμερα ΔΕΝ είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση. Είναι ο παγκόσμιος πόλεμος."
http://www.youtube.com/watch?v=Ib1MKILTq-Y
A.A.
Έτσι είναι, αγαπητέ Γιάννη. Δεν πρόκεται να περπατήσει καμιά λύση που να φέρνει σε πρώτο πλάνο τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDRs). Τώρα, ο πόλεμος είναι, θεωρητικά, μια λύση, αλλά δεν νομίζω να έρχεται άμεσα στο προσκήνιο. Για πολλούς λόγους, και πρώτα πρώτα επειδή δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί αντίπαλα στρατόπεδα. Πολλές φορές στην ιστορία είχαμε πολυπολισμό, έστω και αν μας φαίνεται σήμερα περίεργο, επειδή μεγαλώσαμε υπό τη σκέπη της Υπερδύναμης. Πολύ καλά τα εξηγεί αυτά ο Βαλλερστάιν, στο ήδη τετράτομο έργο του για το κοσμοσύστημα (Immanuel Wallerstein, The Modern World-System).
Δημοσίευση σχολίου