ΚΚΕ vs Γ. Ρούση

 Του Γ. Γ.

Προσωπικά –αν και στις δεδομένες συνθήκες το θεωρώ πολυτέλεια- δεν έχω καμιά αντίρρηση να διεξάγεται κριτική ακόμα και πολεμική ανάμεσα σε ομάδες ή άτομα που αγωνίζονται για μια κομμουνιστική προοπτική. Με την προϋπόθεση πάντα ότι αυτή η αντιπαράθεση θα βασίζεται σε επιχειρήματα και όχι σε άθλια υπονοούμενα επιδιώκοντας να απαξιώσεις τον κατά την άποψη σου «αντίπαλο».

Την εισαγωγή αυτή την έκανα με αφορμή τα «κοσμητικά» επίθετα που αντάλλαξαν –μέσω «Ελευθεροτυπίας» και «Ριζοσπάστη»- ο αγωνιστής καθηγητής της Παντείου Γιώργος Ρούσης και το ΚΚΕ.

Ας τα πιάσουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Είναι γνωστό ότι ο Γ. Ρούσης είναι συνεργάτης της «Ελευθεροτυπίας». Στις 28 Αυγούστου δημοσιεύεται ένα άρθρο του στο οποίο ισχυρίζεται ότι το κύριο πρόβλημα του νομοσχεδίου που κατέθεσε η νεοφιλελεύθερη -και όχι μόνον μνημονιακή- κυβέρνηση για τα ΑΕΙ είναι ότι αυτά μετατρέπονται σε επιχειρήσεις στην άμεση πια υπηρεσία του κεφαλαίου. Σύμφωνα με τον ίδιο «επιβάλλεται, σαν πρώτο βήμα, να αποφευχθεί αγωνιστικά τούτο το τελικό χτύπημα που επιχειρείται και το οποίο σημαίνει ουσιαστικά το τέλος του πανεπιστημίου», ενώ έκανε κριτική στην στάση που κρατούν ΚΝΕ και ΚΚΕ στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. (Δεν επεκτείνομαι περισσότερο γιατί δεν είναι το θέμα μου το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ).

Η απάντηση από τον «Ριζοσπάστη» έρχεται δυο μέρες αργότερα με ένα αισχρό άρθρο που υπογράφει κάποιος «Γ». Αντί να απαντήσει στην όντως αυστηρή κριτική που έκανε ο Γ. Ρούσης στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ επιδίδεται σε ανοησίες και μάλλον δεν έχει συναίσθηση της βαρύτητας κάποιων πραγμάτων που γράφει. Αφού χαρακτηρίζει το Γ. Ρούση «καθοδηγητή των ομάδων ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΣΥΡΙΖΑ στα ΑΕΙ-ΤΕ» και ότι «λυσσασμένα προσπαθεί να κάνει το ΚΚΕ και την ΚΝΕ σαν τα μούτρα του» εκτιμάει ότι τα γραφόμενα του Γ. Ρούση  «δεν είναι διαστρέβλωση της αλήθειας αλλά ψευδαισθήσεις και αποκυήματα φαντασίας με επικίνδυνη πορεία προς επιδείνωση της ψυχικής του υγείας» (!!!).

Η απάντηση του καθηγητή της Παντείου στον «Ριζοσπάστη» ήρθε χτες μέσω «Ελευθεροτυπίας»: «Το γεγονός ότι η κριτική μου στον σεχταρισμό της καθοδήγησης του ΚΚΕ χαρακτηρίζεται από το όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του  ως "ψευδαισθήσεις και αποκυήματα φαντασίας με επικίνδυνη πορεία προς επιδείνωση της ψυχικής [μου] υγείας", υποδηλώνει σαφώς ότι, αν κάποτε η εν λόγω ηγεσία είχε την εξουσία, θα με φρόντιζε εγκλείοντάς με, μαζί με πολλούς άλλους κομμουνιστές και μη, σε ψυχιατρικό άσυλο, για να με "θεραπεύσει" από τη βαριά ψυχική ασθένεια της κριτικής. Πού είσαι "Πατερούλη των λαών' να θαυμάσεις τα άξια τέκνα σου. Πού είστε επαγγελματίες αντικομμουνιστές να πάρετε μαθήματα διασυρμού του κομμουνισμού».

Δεν έχω και την καλύτερη άποψη για τις γενικότερες πολιτικές θέσεις του Γ. Ρούση, αλλά ρε γμτ κάποια στιγμή δεν θα πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε με επιχειρήματα όσους διαφωνούμε και όχι να χρησιμοποιούμε άθλιο λεξιλόγιο;