Το τελευταίο αντίο.

Μπενύτο μαναράκι μου, έμαθα πως τα βάζεις με αδύνατους. Κακό παιδί. Δεν κάνει. Σου φταίει λες ο Ανδρέας. Αυτός κοιλάρα μου, είναι μακαρίτης εδώ και  χρόνια. Ας τον ήσυχο. Σε αποτέλειωσε πιστεύεις η ιστορία με τον Άκη. Παρεμπιπτόντως, να πω στον  Άκη, "ατυχία μεγάλε". Αν ήταν το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, τώρα θα ήσουν έξω. Αλλά βλέπεις λογάριαζες χωρίς το λαό.

Γλυκιά μου, η ιστορία με τον Άκη, ναι σου κόστισε λιγάκι. Ήταν, γιατί βλέπεις, όταν τον υπερασπιζόσουν, δεν κρατούσες μια πισινή. Αθώος έλεγες. Βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Εμ, μην το βάζεις, κάηκες.  

Τα ρίχνεις στο χαζό. Εντάξει φταίει, όσο και ο διάολος με το μήλο. Αλλά, ομορφάντρα μου, η σκέψη να φταίει και κάποιος υπουργός του, που όταν έβαζε χαράτσι μέσω ΔΕΗ, γυάλιζε το μάτι του, σου περνά από το κενό ανάμεσα στα αυτιά σου; Μπάαα. Βενιζέλο, ο πιο έξυπνος να είσαι, που δεν είσαι, αν κάνεις τέτοια, ο λαός σε στέλνει σπίτι σου κι ακόμα παραπέρα.

Ζουμερέ μου, έχασες γιατί έγδαρες τον κοσμάκη. Έχασες, γιατί καταντήσατε από κόμμα, διεφθαρμένη συμμορία. Έχασες γιατί είσαι αλαζόνας. Στο είπα, μην κατέβεις εκλογές. Όχι δεν διαβάζω χαρτιά. Ούτε πατούσες, ούτε μουστάκια. Σου μετέφερα, τι έλεγαν πρώην οπαδοί και στελέχη σου. Ξέρεις πιο ήταν το μοιραίο λάθος σου; Η ΔΕΘ, που εξήγγειλες το χαράτσι. Από κει και μετά, ήσουν τελειωμένος. Όπως ο Σαμαράς με την στήριξη στο ΓΑΠ. Το ΠΑΣΟΚ θα έχανε ούτως ή άλλως, εξ αιτίας του μνημόσυνου.

Και ένα μικρότερο λάθος τακτικής. "Ο Σαμαράς πρωθυπουργός" που έλεγες προεκλογικά. Σε άφησα, είχες πλάκα που αυτοκτονούσες. Ρε Βαγγέλη, σκέψου, αν ο πράσινος ήθελε Σαμαρά πρωθυπουργό, εσένα θα ψήφιζε; Πήγαινε κατευθείαν ΝΔ.  

Ωραία στην έσκασε ο Γιωργάκης. Κι είναι και χαζός. Αλλά είναι και μισός καουμπόι, έχει που να πάει. Γιατί νομίζεις έκανε ποδήλατο, κανό, μαραθώνιο; Να βρει με ποιο τρόπο θα φύγει πιο γρήγορα, όταν ο λαός θα τον κυνηγάει, να του ζητήσει τα λεφτά που υπήρχανε. Εσένα δε σε κόβω να τη γλυτώνεις. Ένεκα τα σπληνάντερα…   

Τι να κάνεις τώρα με ρωτάς. Όταν ένα μαγαζί είναι σε τέτοια χάλια, το κλείνουν. Λένε: κλειστό λόγω πένθους. Και βγάζουν εισιτήριο για έξω. Ζήτησες παραιτήσεις, σωστό. Λείπει όμως μια, η δική σου. Βαγγελιώ μου, πήραμε σα λαός μια απόφαση. Να σας κάνουμε ότι μας κάνατε. Δείξαμε ψυχραιμία, υπομονή, κατανόηση, συγχωρέσαμε πολλά, υπερβολικά πολλά.

Έπρεπε να σας παλουκώσουμε πολύ πιο πριν. Αλλά έρχεται κάποτε η ώρα. Καλώς φοβάστε. Οι αποτυχίες σπίτια τους. Οι κλέφτες φυλακή. Αυτά που ξέρατε τέλος. Και μη νομίζετε ότι θα αλλάξουμε γνώμη. Μπενύτο μου, ήταν να μην το αποφασίσουμε. 

Άδειασε μας τη γωνία λοιπόν.