Γίνεται;

Πηγή: Νίκος Μπογιόπουλος - Realnews

Ο ΟΟΣΑ, αυτός που στην «εργαλειοθήκη» του -επί Σαμαρά- υπήρχαν από την επιβολή διδάκτρων στα πανεπιστήμια μέχρι η επιτάχυνση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ο ΟΟΣΑ που από το 1996 ζητάει τη μείωση των κατωτάτων αμοιβών και την κατάργηση των περιορισμών στις απολύσεις, δεν έγινε «άλλος» ΟΟΣΑ επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές.

Το κατά 100% βάρβαρο και απάνθρωπο μνημόνιο δεν έγινε «άλλο» μνημόνιο επειδή ο κ. Βαρουφάκης ανακάλυψε ότι περιλαμβάνει κατά 70% «σώφρονες» μεταρρυθμίσεις και δεσμεύσεις.

Το ΔΝΤ, η Κομισιόν και η ΕΚΤ δεν έπαψαν να είναι η αυθεντική τρόικα, αυτή που έστελνε τους ιταμούς τεχνοκράτες της στην Ελλάδα. Ο Τόμσεν δεν έγινε «άλλος» Τόμσεν, ούτε το ΔΝΤ έγινε «άλλο» ΔΝΤ επειδή τώρα, αντί να συνομιλεί με τον Στουρνάρα, συνομιλεί με τον κ. Τσακαλώτο.

Η εταιρεία Lazard, που προσλήφθηκε από τον κ. Βαρουφάκη ως σύμβουλος για το ελληνικό χρέος, δεν έπαψε να είναι η Lazard που συμμετείχε στο καταστροφικό PSI επί Παπαδήμου.

Η κυρία Παναρήτη, που ως βουλευτής Επικράτειας του ΠΑΣΟΚ χαρακτήριζε «τολμηρή αρχή» τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και τα πολυνομοσχέδια του Γιώργου Παπανδρέου, δεν είναι «άλλη» Παναρίτη επειδή τώρα επιλέχτηκε από τον κ. Βαρουφάκη ως συνεργάτιδά του.

Ο Τσε Γκεβάρα έλεγε ότι δεν μπορείς να κάνεις σοσιαλισμό με τις μεθόδους και τα εργαλεία του καπιταλισμού. Μα, θα πει κανείς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έταξε σοσιαλισμό, φιλολαϊκή πολιτική έταξε. Σωστά. Αλλά το ερώτημα παραμένει: Γίνεται να στηριχθεί φιλολαϊκή πολιτική σε αντιλαϊκά εργαλεία;