Επιτέλους, ξεκολλήσαμε από την Κρήτη. Στις 10:30 το πρωί σαλπάραμε από τη Σητεία με ποορισμό τα Δωδεκάνησα. Οι καπετάνιοι μας προτίμησαν αυτή τη ρότα, παρά την κατευθείαν προς την Κύπρο, για να είμαστε κοντά σε ακτές. Τα δύο σκάφη πλέουν κοντά το ένα στο άλλο, για να υπάρχει οπτική επαφή και αλληλοϋποστήριξη σε ενδεχόμενο πρόβλημα.
Ο καιρός είναι καταπληκτικός. Η θάλασσα λάδι. Αν ήμασταν πιστοί (έχουμε και τέτοιους ανάμεσά μας), θα λέγαμε ότι ο Θεός βοηθάει την ευγενή αποστολή μας. Στο VHF του πλοίου ακούσαμε σε μια στιγμή να αναφέρει καπετάνιος παραπλέοντος σκάφους: πρώτη φορά περνάω το Καρπάθιο με μπουνάτσα και εύχομαι να έχει μπουνάτσα και όταν επιστρέφω.
Το μεσημέρι πιάσαμε έναν τόνο γύρω στα 7 κιλά και στο κατάστρωμα ξέσπασαν πανηγυρικοί. Ψιλοκόψαμε μερικές φέτες από το κεφάλι, τις βουτήξαμε στο λεμόνι και έγινε ένα εκπληκτικό σούσι α’λα ελληνικά. Τέτοιο μεζέ δεν έχω ξαναφάει. Δε θύμιζε ψάρι, αλλά καλής ποιότητας φιλέτο κρέατος. Το υπόλοιπο μπήκε στο ψυγείο και θα μαγειρευτεί στο πρώτο λιμάνι που θα πιάσουμε. Μη ρωτάτε γιατί δεν το μαγειρεύουμε εν πλω, αφού έχουμε μπουνάτσα. Εχουμε συσκευή γκαζιού, έχουμε φιάλη υγραερίου, έχουμε λάδι, αλάτι και τα σχετικά, αλλά δεν έχουμε ούτε τηγάνι ούτε κατσαρόλα! Ετσι, δικαιώνεται ο φωνακλάς της παρέας, που μας χαρακτηρίζει «πουτσαρά μπουλούκ».Τα νέα που μας έρχονται από την Παλαιστίνη είναι συγκινητικά. Στην παραλία της Γάζας έχει στηθεί μια τεράστια τέντα, στην οποία θα μαζευτούν 5.000 άνθρωποι για να μας υποδεχτούν. Ηδη, περισσότεροι από 150 δημοσιογράφοι έχουν δηλώσει συμμετοχή για να καλύψουν την εκδήλωση, ενώ οι Παλαιστίνιοι έχουν ετοιμάσει 15 ψαροκάικα για να βγουν να μας προϋπαντήσουν. Αν καταφέρουμε να περάσουμε, φυσικά.
Δημοσίευση σχολίου