Του Γ.Γ
Διαβάζοντας την προηγούμενη ανάρτησή μας για τον Γάλλο πλουτοκράτη που σκότωσε δυο ανθρώπους και οι "δικαιοσύνη" τους το άφησε ελεύθερο επιβάλλοντας να πληρώσει μικρότερη εγγύηση απ' αυτή που που χρέωσε στα μέλη του "Ρουβίκωνα" που είχαν ρίξει μερικές μπογιές στα ντουβάρια της βουλής, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να ξεδιπλώσω δυο σκέψεις.
Διαβάζοντας την προηγούμενη ανάρτησή μας για τον Γάλλο πλουτοκράτη που σκότωσε δυο ανθρώπους και οι "δικαιοσύνη" τους το άφησε ελεύθερο επιβάλλοντας να πληρώσει μικρότερη εγγύηση απ' αυτή που που χρέωσε στα μέλη του "Ρουβίκωνα" που είχαν ρίξει μερικές μπογιές στα ντουβάρια της βουλής, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να ξεδιπλώσω δυο σκέψεις.
Αυτή η "δικαιοσύνη" τους, που αφήνει ελεύθερο έναν δολοφόνο καπιταλιστή είναι η ίδια που φυλακίζει έναν άνεργο προλετάριο που έκλεψε κάποια αντικείμενα ευτελούς αξίας, Αναφέρομαι στην περίπτωση του Χριστόφορου Κορτέση, μια ξεκάθαρη περίπτωση ποινικοποίησης της φτώχειας
Αυτοί οι "λειτουργοί της δικαιοσύνης" είναι τα ίδια πρόσωπα που ετοιμάζονται -βάση της νέας προσθήκης στο άρθρο 187 του Π.Κ- να στείλουν για τρία χρόνια στην φυλακή όσους αντισταθούν στο νέο μπαράζ πλειστηριασμών λαϊκών περιουσιών που μας φέρνει η κυβέρνηση της δεξιάς από τον Σεπτέμβρη.
Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε τίποτε παραπάνω παρά να επαναλάβουμε την πάγια θέση των "κολλημένων" κομμουνιστών:
Οπως το κράτος είναι όργανο της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής (που κατέχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη), έτσι και η Δικαιοσύνη, που είναι στοιχείο αυτού του ταξικού κράτους, είναι και αυτή ταξική γιατί υπηρετεί, στα πλαίσια του κράτους, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το καπιταλιστικό σύστημα.
Δημοσίευση σχολίου