Εργα και ημέρες τις αστικής δικαιοσύνης τους

Του Γ.Γ

Το δικαστήριο των αστών πάντοτε ήταν και παραμένει «τυφλό, εκλεπτυσμένο εργαλείο ανελέητης καταπίεσης των τάξεων που εκμεταλλεύονται, που περιφρουρεί τα συμφέροντα των παραλήδων». Β.Ι. Λένιν

➤ Ούτε ένα μήνα δεν βρέθηκαν προφυλακισμένοι οι δολοφόνοι του Σήφη Βαλυράκη. Ο ολοφάνερα αθώος από την πρώτη στιγμή Αλέξανδρος Μ. ο επονομαζόμενος «Ινδιάνος», βρέθηκε στα κελιά του κράτους τους για 7 μήνες, χρονικό διάστημα που πλησιάζει να συμπληρώσει και το νέο θύμα της δικαστικοαστυνομικής σκευωρίας Πάνος Καλαϊτζής.

➤ Μια σειρά οικονομικοί εγκληματίες που υπήρξαν εμπλεκόμενοι σε τεράστια σκάνδαλα -μίζες εξοπλισμών, Χρηματιστήριο, Βατοπέδι, Ζήμενς, Νοβάρτις ...- θεωρήθηκαν από την δικαιοσύνη τους πεντακαθαρίδηδες.

➤ Υποθέσεις καραμπινάτων λαμογιών, -βλέπε υπόθεση αδελφών Ψωμιάδη- λιμνάζουν δεκαετίες σε συρτάρια εισαγγελικών γραφείων.

➤ Η φάμπρικα των αποφυλακίσεων "για λόγους υγείας" μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο για συγγραφή ολόκληρου βιβλίου. Και όλος τυχαίως αφορά πάντα δικά τους παιδιά, Από τον Παττακό και τον Παπαγγελόπουλο μέχρι τον Μαρτίνη.

➤ Οι καταδίκες σε ποινή φυλάκισης με αναστολή μπορεί να αποτελέσει θέμα διατριβής για επίδοξους νομικούς. Τα κεφάλαια της πολλά. Απ' τους δολοφόνους και βασανιστές μπάτσους (από την περίπτωση της δολοφονίας του Νίκου Σακελλίων μέχρι την πρόσφατη περίπτωση με τα "όργανα της τάξης" τα οποία είχαν βασανίσει τόσο απάνθρωπα ένα άτομο, τον Χρήστο Χρονόπουλο, που του προκάλεσαν ανεπανόρθωτες εγκεφαλικές βλάβες) μέχρι την περίπτωση του παιδοβιαστή Ν. Γεωργιάδη 

Και από περασμένη ανάρτησή μας:

Ας επαναλάβουμε κάποια πράγματα που για μας τους κομμουνιστές είναι αυτονόητα.τα αυτονόητα. Στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το κράτος τους και οι καπιταλιστές είναι θανάσιμοι εχθροί της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων.
Κι αυτό το κράτος στο οπλοστάσιο του διαθέτει ένα βασικό όπλο. Την αστική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, την εξουσιαστική κάστα των δικαστών.
Εχουμε δηλαδή μια ταξική απόδοση ¨δικαιοσύνης". Μια δικαιοσύνη που σύρεται και φέρετε από πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτός είναι και ο λόγος που όπως σωστά, επισημαίνεται στο κείμενο η "δικαιοσύνη" δείχνει "κατανόηση στους εγκληματίες με τα λευκά κολάρα, σε καταδικασμένους αστυνομικούς ή φασίστες".

Κι' αυτό τα τελευταία χρόνια το έχουμε παρακολουθήσει πάρα πολλές φορές (Χρηματιστήριο, Βατοπέδι, Ζήμενς, "ιερή" Μ.Κ.Ο «Αλληλεγγύη», σκάνδαλο του "κομιστή" Θέμου Αναστασιάδη, υπόθεση «Ερρίκος Ντυνάν» -Ανδρέας Μαρτίνης κλπ).
Κι' αν δεν αρκούν αυτά τα παραδείγματα, να προσθέσουμε και τις περιπτώσεις των πρώην υπουργών Παπακωνσταντίνου, Παπαντωνίου, Μαντέλη, την περίπτωση του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης, Β. Παπαγεωργίου, που καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια την υπεξαίρεση – μαμούθ που είχε γίνει απ’ τα ταμεία του δήμου ύψους 51,4 εκατ. ευρώ, και μετά από 2,5 χρόνια παρουσιάζοντας μια ιατρική πιστοποίηση σύμφωνα με την οποία έχει αναπηρία μεγαλύτερη του 67% βρέθηκε σπίτι.
Ιδιο σκηνικό δικαστικής "κατανόησης" και για δολοφόνους μπάτσους, καθώς και για εγκληματίες χρυσαυγίτες.
Να να κάνουμε και μια πρόβλεψη: Στα "μαλακά" θα πέσει αν δεν αθωωθεί ο πρώην βουλευτή της Ν.Δ και στενός προσωπικός φίλος και συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Νίκος Γεωργιάδης, ο οποίος κακοποιούσε σεξουαλικά ανήλικα αγοράκια και του οποίου η δίκη βρίσκεται σε εξέλιξη.

Κι απ' την άλλη έχουμε το ταξικό μίσος της "δικαιοσύνης" στο πρόσωπο του αναρχοκομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου τον οποίο φυλάκισε για πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι να καταπέσει παταγωδώς η σκευωρία που είχε στηθεί σε βάρος του, όπως και για τους αναρχικούς που δικάστηκαν για την γνωστή υπόθεση ληστείας στο Βελβεντό Κοζάνης.

Το ίδιο εγκληματικό της έργο της "δικαιοσύνης" παρακολουθήσαμε με θύματα την Ηριάννα που κατηγορείτε ότι βρέθηκε «μέρος μη πλήρους DNA» της σε οπλισμό και τον Περικλή, σε κάποιους νεαρούς που δικάστηκαν γιατί τοποθέτησαν κάποιες στρακαστρούκες, χωρίς να τραυματιστεί κανένας πολίτης, δημιουργώντας μόνο ελάχιστες υλικές ζημιές.
Και σήμερα ακόμη με την δίκη της καθαρίστριας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη κάτι ανάλογο δεν επιχειρήθηκε;

Κλείνουμε με ένα κείμενο από την ιστοσελίδα "Κουτί της Πανδώρας":

Αναστολή εκτέλεσης ποινής - Ένας θεσμός μόνο για καλά παιδιά

Το πνεύμα και το γράμμα του νόμου μπορεί επιτέλους μια φορά να πρωτοτυπήσει; Να εφαρμοστεί μια φορά όχι κατά το δοκούν, όπως βολεύει δηλαδή; Μπορεί η δικαστική εξουσία να κοντρολάρει λίγο το θυμικό της και να πάψει να δείχνει κατανόηση στους εγκληματίες με τα λευκά κολάρα, σε καταδικασμένους αστυνομικούς ή φασίστες;

Έχουμε και λέμε. Καταδικάζεται ο πρώην υπουργός του τιμημένου ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ανθόπουλος για υπόθεση τοκογλυφίας: Κάθειρξη 15 ετών με αναστολή.

Καταδικάζονται οι Θωμάς Λιακουνάκος και Ηλίας Αρκουμανέας, για υπόθεση προμήθειας του ηλεκτρονικού συστήματος Sonak στο στρατό ξηράς: κάθειρξης 16 ετών με αναστολή. Καταδικάζεται η Μαρία Σκλαβάκη, για την υπόθεση Energa - Hellas Power (είχε επιχειρήσει να διαφύγει κιόλας αφαιρώντας το ηλεκτρονικό της βραχιολάκι): Κάθειρξη 7 ετών με αναστολή.

Καταδικάζεται κι ο τιμημένος της ΝΔ, πρώην βουλευτής Πέτρος Μαντούβαλος για συμμετοχή σε παραδικαστικό κύκλωμα: Κάθειρξη 13 ετών, με αναστολή. Οποία πρωτοτυπία! Πέσαμε από τα σύννεφα.

Ας μας εξηγήσει επιτέλους κάποιος. Αυτή η κατανόηση στη μη τέλεση της ποινής γιατί μπατάρει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση; Ο νεαρός αναρχικός Νίκος Ρωμανός λόγου χάρη γιατί δεν έτυχε πρωτόδικης κατανόησης; Αυτός γιατί χρειάστηκε να υποθηκεύσει τη ζωή του για να έχει νόμιμη έξοδο παρακολούθησης μαθημάτων της σχολής του; Η δεύτερη ευκαιρία δεν αφορά τους νέους; Αφορά μόνο πρώην βουλευτές ή λευκά κολάρα;

Το έχουμε εμπεδώσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η διακριτική ευχέρεια της έδρας, δεν είναι καθόλου διακριτική. Απλά κάποιες φορές μας κάνει τα νεύρα τσατάλια.